Hyperolius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hyperolius[1]
Rapp, 1842[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – H. cinnamomeoventris
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Rodzina

sitówkowate

Podrodzina

Hyperoliinae

Rodzaj

Hyperolius

Typ nomenklatoryczny

Hyla horstocki Schlegel, 1837

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Hyperoliusrodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Hyperoliinae w rodzinie sitówkowatych (Hyperoliidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na sawannach, w buszu i w lasach Afryki, na południe od Sahary[11].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Eucnemis (Euchnemis): gr. ευκνημος euknēmos „mający piękne nogi”, od ευ eu „ładny, dobry”; κνημη knēmē „goleń, łydka”[12].
  • Hyperolius: gr. ὑπερος huperos „tłuczek, pałka”[13]; λειος leios „gładki”[14]. Nazwa zastępcza dla Eucnemis Tschudi, 1838 (homonim Eucnemis Ahrens, 1812 (Coleoptera)).
  • Epipole: gr. επιπολη epipolē „na wierzchu”[15]. Nazwa zastępcza dla Eucnemis Tschudi, 1838.
  • Crumenifera (Cruminifera): nowołac. crumenifera „noszący kieszenie”, od łac. crumena „woreczek na pieniądze”; -fera -noszący, od ferre „nosić”[16]. Gatunek typowy: Crumenifera pusilla Cope, 1862.
  • Rappia: Wilhelm Ludwig Rapp (1774–1868), niemiecki przyrodnik[7]. Nazwa zastępcza dla Hyperolius Rapp, 1842, ponieważ Günther uważał, że nazwa ta jest zajęta przez Uperoleia J.E. Gray, 1841 (Myobatrachidae).
  • Nesionixalus: gr. νησιον nesion „wysepka”, zdrobnienie od νησος nēsos „wyspa”[17]; ιξαλος ixalos „skaczący, zwinny”[18]. Gatunek typowy: Hyperolius thomensis Bocage, 1886.
  • Chlorolius: gr. χλωρος khlōros „zielony”; λειος leios „gładki, delikatny”[10]. Gatunek typowy: Hyperolius koehleri Mertens, 1940.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Eucnemis Tschudi, 1838.
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Crumenifera Cope, 1862.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hyperolius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. W.L. Rapp. Neue Batrachier. „Archiv für Naturgeschichte”. 8 (1), s. 289, 1842. (niem.). 
  3. J.J. von Tschudi: Classification der Batrachier mit Berücksichtigung der fossilen Thiere dieser Abtheilung der Reptilien. Neuchâtel: Petitpierre, 1838, s. 35, 76. (niem.).
  4. J.von N.F.X. Gistel: Naturgeschichte des Thierreichs für höhere Schulen. Stuttgart: Hoffmann, 1848, s. ix. (niem.).
  5. G.G. Bianconi. Lettera al Dottore Filippo De Filippi, Professore di Zoologia a Torino, sopra alcune nuove specie di Rettili del Mozambiqco. „Nuovi Annali delle Scienze Naturali”. Serie II. 10, s. 107, 1848. (wł.). 
  6. E.D. Cope. Notes upon some reptiles of the Old World. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 14, s. 343, 1863. (ang.). 
  7. a b A.L.C.G. Günther. Reptilia. „Zoological Record”. 1, s. 130, 1864. (ang.). 
  8. C.K. Hoffmann: Klassen und Ordnungen der Amphibien wissenschaftlich dargestelldt in Wort un Bild. W: H.G. Bronn (red.): Die Klassen und Ordnungen des Thier-Reichs wissenschaftlich dargestelldt in Wort und Bild. Cz. 6. Leipzig und Heidelberg: C. F. Winter, 1878, s. 611. (niem.).
  9. J.-L. Perret. Révision des amphibiens africains et principalement des types, conservés au Musée Bocage de Lisbonne. „Arquivos do Museu Bocage”. Série 2. 6, s. 29, 1976. (fr.). 
  10. a b J.-L. Perret. Sur quelques genres d'Hyperoliidae (Anura) restés en question. „Bulletin de la Société Neuchâteloise des Sciences Naturelles”. 111, s. 46, 1988. (fr.). 
  11. a b D. Frost: Hyperolius Rapp, 1842. [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-01-09]. (ang.).
  12. Reptilia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 18. (łac.).
  13. Jaeger 1944 ↓, s. 107.
  14. Jaeger 1944 ↓, s. 121.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 83.
  16. crumenifer, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
  17. Jaeger 1944 ↓, s. 146.
  18. Jaeger 1944 ↓, s. 115.
  19. W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 276, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
  20. a b Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 444. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]