Hyundai Pony
Hyundai Pony – samochód osobowy klasy kompaktowej produkowany pod południowokoreańską marką Hyundai w latach 1975 – 1990 na rynkach globalnych oraz w latach 1975–1995 w Europie.
Pierwsza generacja[edytuj | edytuj kod]
.jpg) Hyundai Pony I | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant | |
| Zaprezentowany |
Październik 1974 |
| Okres produkcji |
1975 – 1982 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca |
Hyundai Pony II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
3 i 5-drzwiowy hatchback |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
3980 mm |
| Szerokość |
1560 mm |
| Wysokość |
1365 mm |
| Rozstaw osi |
2340 |
| Masa własna |
830-935 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | |
.jpg)
.jpg)
Hyundai Pony I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1974 roku.
Światowa premiera pierwszego samodzielnie skonstruowanego samochodu Hyundaia[1] odbyła się podczas 55. Targów Motoryzacyjnych w Turynie we Włoszech. Karoseria kompaktowego pojazdu została zaprojektowana przez włoskie studio projektowe Italdesign pod przewodnictwem projektanta Giorgio Giugiaro[2].
Pod kątem technicznym, jednostki napędowe zapożyczono od Mitsubishi, z kolei skrzynie biegów były konstrukcji ściśle współpracującego wówczas z Hyundaiem Forda[3].
Produkcja w zakładach Ulsan wraz ze sprzedażą została uruchomiona w grudniu 1975 roku. Hyundai Pony był początkowo sprzedawany jedynie na rodzimym rynku Korei Południowej, z kolejnym rokiem stając się samochodem globalnym[4]. W 1976 roku rozpoczęto eksport do Ameryki Południowej, a w 1978 roku także do Europy Zachodniej, Australii i Nowej Zelandii.
Pierwsza generacja Hyundaia Pony była jednocześnie pierwszym masowo produkowanym samochodem osobowym na globalną skalę w historii południowokoreańskiego przemysłu motoryzacyjnego[5]. Konkurencyjna Kia i Saehan funkcjonowały wówczas wyłącznie na rynku rodzimym.
Samochód był dostępny łącznie w czterech wersjach nadwozia – najpierw jako czterodrzwiowy sedan, później wprowadzono wersję pick-up (maj 1976), kombi (kwiecień 1977). Najpóźniej do sprzedaży trafiła wersja trzydrzwiowy hatchback (w marcu 1980).
Silniki[edytuj | edytuj kod]
- L4 1.2l Mitsubishi
- L4 1.4l Mitsubishi
- L4 1.6l Mitsubishi
Druga generacja[edytuj | edytuj kod]
 Hyundai Pony II | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Styczeń 1982 |
| Okres produkcji |
1982 – 1985 (Europa) |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Hyundai Pony I |
| Następca |
Hyundai Pony III (Europa) |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
4-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
3970-4030 mm |
| Szerokość |
1565 mm |
| Wysokość |
1355-1360 mm |
| Rozstaw osi |
2340 mm |
| Masa własna |
920-1015 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | |
.jpg)
Hyundai Pony II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1982 roku.
Druga generacja Pony nie była zbudowaną od podstaw nową konstrukcją, lecz głęboko zmodernizowanym poprzednikiem[6]. W stosunku do niego nadwozie otrzymało ścięty pas przedni z zespolonymi, kanciastymi reflektorami, a także zamontowano czarną, plastikową atrapę chłodnicy. Zmianom uległ także wygląd tylnej części nadwozia, wytłoczenia bocznych paneli oraz wystrój kabiny pasażerskiej na czele z deską rozdzielczą.
W porównaniu do poprzednika, gama nadwoziowa została obszernie okrojona. Wycofano wersję sedan oraz kombi - Hyundai Pony II był dostępny jedynie jako pięciodrzwiowy hatchback oraz dwudrzwiowy pick-up.
Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]
W 1982 Hyundai rozpoczął eksport modelu Pony II do Wielkiej Brytanii. Dwa lata później, w 1984 rozpoczęto także sprzedaż specjalnej wersji Pony'ego II (przystosowanej do tamtejszych standardów) do Kanady[7]. Samochód ten odniósł tam duży sukces; początkowo planowano sprzedaż około 5000 samochodów rocznie w Kanadzie – rzeczywisty wynik sprzedaży wynosił około 50 000 rocznie sprzedawanych tam modeli Pony'ego, wskutek czego marka Hyundai stała się jedną z najlepiej sprzedających się marek samochodowych w tam właśnie kraju[8].
Zabiegano również o wprowadzenie Hyundai'a Pony'ego II do sprzedaży w Stanach Zjednoczonych, lecz nie spełniał on tamtejszych norm emisji spalin[9].
W czasie, gdy sprzedaż na rynku kanadyjskim trwała do 1987 roku, w Europie Zachodniej zakończono ją już w 1985 roku na rzecz zupełnie nowego modelu. Na rynkach globalnych przyjął on nową nazwę Excel[10], w Europie stanowiąc kontynuację linii Pony.
Silniki[edytuj | edytuj kod]
- L4 1.2l Mitsubishi
- L4 1.4l Mitsubishi
- L4 1.6l Mitsubishi
Trzecia generacja[edytuj | edytuj kod]
 Hyundai Pony III | |
| Inne nazwy |
Hyundai Excel |
|---|---|
| Producent | |
| Projektant | |
| Zaprezentowany |
Styczeń 1985 |
| Okres produkcji |
1985 – 1989 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Hyundai Pony II |
| Następca |
Hyundai Pony IV |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
4 i 5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4087 mm (hatchback) |
| Szerokość |
1603 mm |
| Wysokość |
1374 mm |
| Rozstaw osi |
2380 mm |
| Masa własna |
910 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
.jpg)
Hyundai Pony III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1985 rok.
Wobec trzeciej generacji modelu, nazwa Pony stosowana była już wyłącznie dla rynku europejskiego. Samochód powstał jako zupełnie nowa konstrukcja, która zyskała bardziej opływową stylizację w stosunku do poprzednika i po raz pierwszy - napęd przedni[11]. Pas przedni zyskał szerzej rozstawione reflektory, a także węższą plastikową atrapę chłodnicy. Tylna część nadwozia zyskała bardziej ścięty kształt, z dużą, trójkątną szybą między tylnymi drzwiami a klapą bagażnika.
Hyundai Pony III był dostępny w trzech wersjach nadwozia: jako trzy- oraz pięciodrzwiowy hatchback, a także jako czterodrzwiowy sedan[12] z wyraźnie zarysowaną bryłą bagażnika. Na bazie Pony'ego opracowany został bardziej sportowo stylizowane, 2-drzwiowe coupe o nazwie Scoupe[12].
Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]
Na rynkach globalnych Hyundai Pony trzeciej generacji otrzymał inną niż dotychczas nazwę Hyundai Excel[10]. Pod nią pojazd był sprzedawany m.in. w Ameryce Północnej, Australii, Nowej Zelandii i rynkach azjatyckich na czele z wewnętrzną Koreą Południową. Dodatkowo, odmiana sedan oferowana była tam w topowym wariancie o nawie Presto.
Silniki[edytuj | edytuj kod]
- L4 1.3l
- L4 1.5l
Czwarta generacja[edytuj | edytuj kod]
.jpg) Hyundai Pony IV przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
Hyundai Excel |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Listopad 1989 |
| Okres produkcji |
1989 – 1995 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Hyundai Pony III |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
4 i 5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4100 mm (5D) |
| Szerokość |
1603 mm |
| Wysokość |
1361 mm |
| Rozstaw osi |
2385 mm |
| Masa własna |
920 kg |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
.jpg)
Hyundai Pony IV został zaprezentowany po raz pierwszzy w 1989 roku.
Czwarta generacja Pony, podobnie jak druga generacja w stosunku do pierwszej, ponownie nie była całkowicie nową konstrukcją, lecz głęboko zmodernizowanym modelem trzeciej generacji[11]. Samochód otrzymał zmodyfikowany kształt paneli nadwozia, które zaokrąglono. Pas przedni zyskał bardziej agresywnie zarysowane, podłużne reflektory, a także większe lampy tylne. Hyundai zdecydował się też zastosować zmodernizowaną kabinę pasażerską[13].
Czwarta generacja Hyundaia Pony była dostępna w trzech wersjach nadwozia: jako trzydrzwiowy lub pięciodrzwiowy hatchback oraz jako czterodrzwiowy sedan. Do wyboru były trzy skrzynie biegów – dwie skrzynie ręczne 4- lub 5-biegowe, bądź 4-biegowa skrzynia automatyczna – oraz dwa silniki; benzynowe motory o pojemnościach 1,3 lub 1,5 litra konstrukcji Mitsubishi[14].
Lifting[edytuj | edytuj kod]
W 1991 roku Pony czwartej generacji, podobnie jak globalna wersja, przeszło obszerną restylizację nadwozia. Pojawiły się smuklejsze, bardziej agresywnie stylizowane dwukloszowe reflektory, a także zmodyfikowany układ żarówek w tylnych lampach.
Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]
Przez pierwsze dwa lata produkcji czwarta generacja Pony oferowana była wyłącznie w państwach Europy Zachodniej, z kolei w 1991 roku pojazd trafił do oferty także w regionie państw byłego ZSRR, a także środkowej i wschodniej Europy, w tym do Polski.
Podobnie jak trzecia generacja, Pony III oferowany był m.in. w Ameryce Północnej, Korei Południowej, Australii i Nowej Zelandii jako Hyundai Excel[15]. W Wielkiej Brytanii samochód nosił z kolei nazwę Hyundai X2[16].
Produkcja i sprzedaż czwartej generacji Hyundaia Pony zakończyła się w 1995 roku[11], a w ówczesnej ofercie producenta jego miejsce zajęły dwa nowe modele - Accent oraz Lantra.
Silniki[edytuj | edytuj kod]
- L4 1.3l
- L4 1.5l
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ History of Hyundai. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ The Audacity of the First Hyundai in North America. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ 1975-1982 Hyundai Pony: An Almost Cinderella Story. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ Automotive history: Hyundai Pony. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ Hyundai Pony — Koreas First Mass-Produced Car in 1976. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ Hyundai Pony (1975 - 1990). [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ A Hyundai Pony, once Canada's favourite hatchback, on sale for $15K. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ Quebec dealership selling pristine Hyundai Pony for $14,999. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ Rejected in the U.S., the Hyundai Pony became Canada’s dark horse. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ a b 1985-1994 Hyundai Excel: The Car that Launched a Thousand Ships. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ a b c HYUNDAI PONY. [dostęp 2020-10-28]. (pol.).
- ↑ a b Koreański kucyk. [dostęp 2020-10-28]. (pol.).
- ↑ HYUNDAI PONY 4 GENERACJI. [dostęp 2020-10-28]. (pol.).
- ↑ HYUNDAI Pony X2. [dostęp 2020-10-28]. (pol.).
- ↑ Hyundai Excel X2. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).
- ↑ HYUNDAI RANGE 1992-93 UK Mkt sales brochure - HCD-1 Scoupe Lantra X2 Sonata. [dostęp 2020-10-28]. (ang.).