Iłów (Białoruś)
54°49′05″N 27°26′19″E/54,818056 27,438611| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
222374 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 54°49′05″N 27°26′19″E/54,818056 27,438611
| |
Iłów (biał. Ілава; ros. Илово) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Budsław.
Na mapie WIG jako dwór Iłowo.
Znajduje tu się przystanek kolejowy Iłów, położony na linii Połock - Mołodeczno[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.
W latach 1921–1945 folwark a następnie majątek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim[3] (od 1926 w województwie wileńskim[4]), w powiecie duniłowickim (od 1926 w powiecie wilejskim)[5], w gminie Budsław[6][7].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 38 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Było tu 7 budynków mieszkalnych[6]. W 1931 w 8 domach zamieszkiwały 64 osoby[7].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Budsławiu. Podlegała pod Sąd Grodzki w Krzywiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Budsławiu[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Илово. Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2021-11-02]. (ros.).
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 20.
- ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 57.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 559.