IRB Sevens World Series (2005/2006)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
IRB Sevens World Series 2005/2006
2004/2005 2006/2007
Szczegóły turnieju
Termin

1 grudnia 20054 czerwca 2006

Liczba drużyn

37 (z 6 konfederacji)

Stadiony

8 (w 8 miastach)

I miejsce

 Fidżi

II miejsce

 Anglia

III miejsce

 Południowa Afryka

Statystyki turnieju
Najwięcej punktów

Anglia Ben Gollings (343)

Najwięcej przyłożeń

Samoa Timoteo Iosua (40)

IRB Sevens World Series (2005/2006) – siódma edycja IRB Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla męskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Składała się z ośmiu turniejów rozegranych pomiędzy grudniem 2005 a czerwcem 2006 roku, w których startowało szesnaście bądź dwadzieścia cztery zespoły.

Sezon zdominowały reprezentacje Fidżi oraz Anglii, które zwyciężały odpowiednio w czterech i trzech turniejach, w ósmym natomiast najlepsi byli Południowoafrykańczycy, którzy ostatecznie uplasowali się na trzecim miejscu klasyfikacji generalnej. Po sześciu z rzędu triumfach w cyklu Nowozelandczycy zaliczyli najsłabszy w historii sezon i zajęli z dużą stratą czwartą lokatę.

Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]

Na początku września 2005 roku IRB potwierdziła, że sezon będzie się składał z ośmiu turniejów[1][2] zaplanowanych w krajach, które dwa lata wcześniej podpisały trzyletnie umowy[3].

Faworytami sezonu była czołowa czwórka poprzedniej edycji, ze wskazaniem na Nową Zelandię i Fidżi[4][5][6]. Podobnie jak rok wcześniej najlepiej w sezon weszli Anglicy, wygrywając z Fidżyjczykami zawody w Dubaju[7][8], ci wygrali natomiast kolejne dwa turnieje, w poszczególnych finałach pokonując Argentynę[9] i RPA[10]. Następne trzy finały były ponownie pojedynkami Anglia-Fidżi; w USA[11] oraz wyżej punktowanym turnieju w Hongkongu[12] górą byli zawodnicy z Europy, Fidżyjczycy jednak zrewanżowali im się w zawodach w Singapurze przerywając passę czterech z rzędu porażek[13]. Przed dwoma pozostałymi do rozegrania turniejami w klasyfikacji generalnej dzieliło zatem te reprezentacje dziesięć punktów[14]. Niespodziewane zwycięstwo gospodarzy nad Fidżyjczykami w ćwierćfinale otworzyło Anglikom szansę na odrobienie strat, jednak i oni doznali porażki na tym samym etapie. W paryskim turnieju pokonawszy Samoańczyków zwyciężyli ostatecznie reprezentanci Południowej Afryki[15]. Losy tytułu rozstrzygnąć miały się zatem w Londynie, szansę na wyprzedzenie Fidżyjczyków w klasyfikacji generalnej cyklu mieli jeszcze gospodarze, jednak musieliby wygrać te zawody i liczyć, by ich rywale uplasowali się w nich poniżej szóstej lokaty[16]. Ćwierćfinałowe zwycięstwo reprezentacji Fidżi dało im pierwszy w historii triumf w klasyfikacji generalnej cyklu, zwyciężyli też w tym turnieju po wysokim finałowym zwycięstwie nad Samoa[17][18].

Najwięcej punktów w sezonie zdobył Anglik Ben Gollings, zaś w klasyfikacji przyłożeń zwyciężył Samoańczyk Timoteo Iosua[19]. IRB opublikowała następnie podsumowanie statystyczno-analityczne tej edycji[20]. Nominację do nagrody dla najlepszego zawodnika sezonu otrzymali Stefan Basson (RPA), Uale Mai (Samoa) i Mathew Tait (Anglia)[21], a wyróżnienie to na gali IRB Awards otrzymał kapitan reprezentacji Samoa[22].

Już dwa pierwsze turnieje odnotowały znaczący wzrost[23], a cały sezon pobił wszelkie rekordy. Transmisje telewizyjne osiągnęły łącznie liczbę 1147 godzin, co oznaczało wzrost z poprzednim sezonem o 85%, potencjalnie docierając do 187 milionów gospodarstw domowych w 136 terytoriach – z tego transmisji na żywo było 530 godzin, ponad dwukrotnie więcej niż rok wcześniej. Zaangażowane w to były trzydzieści dwie stacje nadające w jedenastu językach, dodatkowo uruchomiono transmisje radiowe w ponad trzydziestu państwach[24].

Kalendarz[edytuj | edytuj kod]

Turniej Gospodarz Stadion Data Zwycięzca
Dubai Sevens 2005 Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Dubai Exiles Rugby Ground 1–2 grudnia 2005  Anglia
South Africa Sevens 2005 Południowa Afryka George Outeniqua Park 9–10 grudnia 2005  Fidżi
New Zealand Sevens 2006 Nowa Zelandia Wellington Westpac Stadium 3–4 lutego 2006  Fidżi
USA Sevens 2006 Stany Zjednoczone Carson Home Depot Center 11–12 lutego 2006  Anglia
Hong Kong Sevens 2006  Hongkong Hong Kong Stadium 31 marca – 2 kwietnia 2006  Anglia
Singapore Sevens 2006  Singapur Stadion Narodowy 8–9 kwietnia 2006  Fidżi
France Sevens 2006 Francja Paryż Stade Sébastien Charléty 27–28 maja 2006  Południowa Afryka
London Sevens 2006 Anglia Londyn Twickenham Stadium 3–4 czerwca 2006  Fidżi

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

W poszczególnych turniejach brało udział szesnaście zespołów, z wyjątkiem Hong Kong Sevens, skupiającego dwadzieścia cztery drużyny, a każda z nich mogła liczyć maksymalnie dwunastu graczy[25].

W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku turnieju w Hongkongu po zakończeniu fazy grupowej ustalany był ranking – pierwsze osiem zespołów awansowały do ćwierćfinałów, kolejna ósemka do turnieju Plate, a pozostałe do Bowl. W pozostałych turniejach czołowa dwójka z każdej grupy awansowała do ćwierćfinałów, pozostałe zaś walczyły o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie[26][27]:

  1. wyniku meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej liczby zdobytych punktów;
  5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecze finałowe składały się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmowała siedem minut[26][27].

Punkty liczone do klasyfikacji generalnej przyznawane były zespołom walczącym o Cup, finalistom i półfinalistom Plate oraz zwycięzcy Bowl, przy czym zawody w Hongkongu były wyżej punktowane. W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn były ustalane kolejno na podstawie[25]:

  1. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  2. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  3. drużyny są klasyfikowane ex aequo.
16 zespołów 24 zespoły
Pozycja Pkt Pkt Pozycja
1 (Cup) 20 30 1 (Cup)
2 (finał Cup) 16 24 2 (finał Cup)
3–4 (półfinały Cup) 12 18 3–4 (półfinały Cup)
8 5–8 (ćwierćfinały Cup)
5 (Plate) 8 4 9 (Plate)
6 (finał Plate) 6 3 10 (finał Plate)
7–8 (półfinały Plate) 4 2 11–12 (półfinały Plate)
0 13–16 (ćwierćfinały Plate)
9 (Bowl) 2 1 17 (Bowl)
10–16 0 0 18–24

Turnieje[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dubai Sevens 2005.
Miejsce Reprezentacja
1  Anglia
2  Fidżi
3  Południowa Afryka
 Samoa
5  Nowa Zelandia
6  Francja
7  Australia
 Argentyna
  Półfinały Finał
             
2 grudnia 2005
  Fidżi 17  
  Południowa Afryka 7  
 
2 grudnia 2005
      Fidżi 26
    Anglia 28
2 grudnia 2005
  Anglia 7
  Samoa 5  
 Osobny artykuł: South Africa Sevens 2005.
Miejsce Reprezentacja
1  Fidżi
2  Argentyna
3  Południowa Afryka
 Anglia
5  Samoa
6  Nowa Zelandia
7  Australia
 Francja
  Półfinały Finał
             
10 grudnia 2005
  Argentyna 28  
  Południowa Afryka 19  
 
10 grudnia 2005
      Argentyna 19
    Fidżi 21
10 grudnia 2005
  Anglia 22
  Fidżi 28  
 Osobny artykuł: New Zealand Sevens 2006.
Miejsce Reprezentacja
1  Fidżi
2  Południowa Afryka
3  Francja
 Nowa Zelandia
5  Anglia
6  Argentyna
7  Samoa
 Australia
  Półfinały Finał
             
4 lutego 2006
  Francja 5  
  Południowa Afryka 28  
 
4 lutego 2006
      Południowa Afryka 22
    Fidżi 27
4 lutego 2006
  Nowa Zelandia 14
  Fidżi 26  
 Osobny artykuł: USA Sevens 2006.
Miejsce Reprezentacja
1  Anglia
2  Fidżi
3  Południowa Afryka
 Nowa Zelandia
5  Argentyna
6  Francja
7  Australia
 Kanada
  Półfinały Finał
             
12 lutego 2006
  Anglia 38  
  Południowa Afryka 0  
 
12 lutego 2006
      Anglia 38
    Fidżi 5
12 lutego 2006
  Nowa Zelandia 17
  Fidżi 22  
 Osobny artykuł: Hong Kong Sevens 2006.
Miejsce Reprezentacja
1  Anglia
2  Fidżi
3  Nowa Zelandia
 Południowa Afryka
5  Szkocja
 Australia
 Argentyna
 Samoa
  Półfinały Finał
             
2 kwietnia 2006
  Fidżi 35  
  Nowa Zelandia 10  
 
2 kwietnia 2006
      Fidżi 24
    Anglia 26
2 kwietnia 2006
  Południowa Afryka 0
  Anglia 24  
 Osobny artykuł: Singapore Sevens 2006.
Miejsce Reprezentacja
1  Fidżi
2  Anglia
3  Argentyna
 Południowa Afryka
5  Samoa
6  Francja
7  Nowa Zelandia
 Australia
  Półfinały Finał
             
9 kwietnia 2006
  Fidżi 26  
  Argentyna 7  
 
9 kwietnia 2006
      Fidżi 40
    Anglia 19
9 kwietnia 2006
  Południowa Afryka 14
  Anglia 33  
 Osobny artykuł: France Sevens 2006.
Miejsce Reprezentacja
1  Południowa Afryka
2  Samoa
3  Francja
 Australia
5  Fidżi
6  Argentyna
7  Nowa Zelandia
 Anglia
  Półfinały Finał
             
28 maja 2006
  Francja 12  
  Południowa Afryka 33  
 
28 maja 2006
      Południowa Afryka 33
    Samoa 12
28 maja 2006
  Samoa 22
  Australia 7  
 Osobny artykuł: London Sevens 2006.
Miejsce Reprezentacja
1  Fidżi
2  Samoa
3  Nowa Zelandia
 Anglia
5  Południowa Afryka
6  Kenia
7  Argentyna
 Francja
  Półfinały Finał
             
4 czerwca 2006
  Fidżi 21  
  Nowa Zelandia 17  
 
4 czerwca 2006
      Fidżi 54
    Samoa 15
4 czerwca 2006
  Samoa 15
  Anglia 7  

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja generalna[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja Punkty
DUB GEO WEL LAN HKG SGP PAR LON Ogółem
1  Fidżi 16 20 20 16 24 20 8 20 144
2  Anglia 20 12 8 20 30 16 4 12 122
3  Południowa Afryka 12 12 16 12 18 12 20 8 110
4  Nowa Zelandia 8 6 12 12 18 4 4 12 76
5  Samoa 12 8 4 0 8 8 16 16 72
6  Argentyna 4 16 6 8 8 12 6 4 64
7  Francja 6 4 12 6 2 6 12 4 52
8  Australia 4 4 4 4 8 4 12 0 40
9  Kenia 0 0 0 0 3 2 2 6 13
10  Szkocja 0 0 2 2 8 0 0 0 12
11  Walia 2 2 4 8
12  Kanada 0 0 0 4 2 0 0 0 6
13  Portugalia 0 0 0 0 2 2
14  Chiny 1 0 1
15  Tunezja 0 0 0 0 0
=  Zimbabwe 0 0
=  Singapur 0 0 0
=  Stany Zjednoczone 0 0 0 0
=  Indie Zachodnie 0 0
=  Chińskie Tajpej 0 0
=  Sri Lanka 0 0
=  Korea Południowa 0 0 0
=  Urugwaj 0 0
=  Japonia 0 0 0
=  Rosja 0 0 0 0
=  Tonga 0 0 0
=  Uganda 0 0
=  Hongkong 0 0 0
=  Niue 0 0
=  Włochy 0 0 0 0
=  Meksyk 0 0
=  Namibia 0 0
=  Zatoka Perska 0 0
=  Niemcy 0 0 0
=  Madagaskar 0 0
=  Papua-Nowa Gwinea 0 0
=  Wyspy Cooka 0 0

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. IRB Sevens 2005/06 schedule confirmed. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  2. IRB Sevens 2005/06/ Schedule. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  3. IRB Sevens goes to Hollywood. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  4. Worldwide, world-class and breath-taking. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  5. The eight teams at the top. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  6. The challengers closing in on the top. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  7. Day Two - IRB Sevens, Dubai. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  8. England retain Dubai crown. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  9. Fiji land elusive Cup title. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  10. Fiji win Wellington thriller. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  11. England win LA crown. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  12. Gollings fires England to Hong Kong Glory. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  13. Fantastic Fiji win Singapore crown. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  14. Preview - IRB Sevens, Paris. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  15. South Africa clinch Paris title. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  16. Preview - IRB Sevens, London. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  17. Fiji crowned London and IRB Sevens champions. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  18. Fiji clinch IRB Sevens title. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  19. Iosua king of the tries. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  20. IRB SEVENS 2005/06 OVERALL REVIEW. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2020-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-27)]. (ang.).
  21. Sevens Player of the Year nominees shortlisted. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  22. McCaw named IRB Player of the Year. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-05-27]. (ang.).
  23. New record broadcast figures for IRB Sevens. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  24. Rugby Sevens' global appeal continues impressive growth. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  25. a b Overall IRB Sevens Rules. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  26. a b Rules - 16-team tournament. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).
  27. a b Rules - 24-team tournament. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]