IRB Women’s Sevens World Series (2013/2014)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
IRB Women’s Sevens World Series 2013/2014
2012/2013 2014/2015
Szczegóły turnieju
Termin

28 listopada 2013 - 17 maja 2014

Liczba drużyn

17 (z 6 konfederacji)

Stadiony

5 (w 5 miastach)

I miejsce

 Nowa Zelandia

II miejsce

 Australia

III miejsce

 Kanada

Statystyki turnieju
Najlepszy zawodnik

Australia Emilee Cherry (195)

Najwięcej przyłożeń

Australia Emilee Cherry (33)

Strona internetowa

IRB Women’s Sevens World Series (2013/2014) – druga edycja IRB Women’s Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7.

W sierpniu 2013 roku IRB ogłosiła, że sezon będzie się składać z sześciu turniejów – w Dubaju, Atlancie, São Paulo, Kantonie, Amsterdamie i jeszcze jednej lokalizacji, która zostanie podana w późniejszym terminie – rozegranych w okresie od listopada 2013 do maja 2014 roku. Tylko pierwszy z nich odbył się łącznie z turniejem męskim, pozostałe zaś stanowiły odrębne zawody. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z czego osiem uczestniczyło we wszystkich zawodach sezonu, pozostałe natomiast wyłonione zostały w drodze eliminacji bądź rankingów z sześciu regionów podległych IRB[1][2]. Ostatecznie jednak szósty turniej nie został zorganizowany.

Sezon został zdominowany przez reprezentacje Nowej Zelandii i Australii, które rozstrzygnęły pomiędzy sobą cztery z pięciu finałów – zwycięstwami dzieląc się po równo – decydujący zatem okazał się turniej w USA, w którym zwyciężyły Nowozelandki, a Australijki poniosły porażkę w półfinałach. Tytuł obroniły zatem zawodniczki z Nowej Zelandii, trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej przypadło Kanadyjkom, które były jedynym zespołem spoza tej dwójki, któremu udało się awansować do finału jednego z zawodów[3][4]. Czołowa siódemka tego sezonu zyskała status core teams na kolejny sezon[5]. W klasyfikacji przyłożeń zwyciężyła Australijka Emilee Cherry, która została również najlepiej punktującą zawodniczką sezonu[6][7][8], a dzięki tym wynikom została też liderką klasyfikacji punktowej w historii cyklu[9]. Opublikowano też inne statystyki[10].

Wszystkie turnieje wchodzące w skład sezonu były transmitowane w Internecie na oficjalnej stronie IRB[11]. Dostawcą piłek na wszystkie turnieje sezonu była firma Gilbert[12], zaś panel sędziowski składał się z kobiet uzupełnionych o dwóch mężczyzn (Rasta Rasivhenge i James Bolabiu)[5][13].

Kalendarz[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kraj Miasto Stadion Data
Dubai Women’s Sevens 2013  Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj The Sevens 28–30 listopada 2013
USA Women’s Sevens 2014  Stany Zjednoczone Atlanta Fifth Third Bank Stadium 15–16 lutego 2014
Brasil Women’s Sevens 2014  Brazylia São Paulo Arena Barueri 21–22 lutego 2014
China Women’s Sevens 2014  Chiny Kanton Guangzhou University Town Stadium 4–6 kwietnia 2014
Amsterdam Women’s Sevens 2014  Holandia Amsterdam Nationaal Rugby Centrum Amsterdam 16–17 maja 2014

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu został zespół, który podczas całego sezonu zdobył najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadziły dwanaście reprezentacji, z których osiem (Anglia, Australia, Hiszpania, Irlandia, Kanada, Nowa Zelandia, Rosja i USA) było stałymi uczestnikami cyklu (core teams), pozostałe natomiast wyłaniane były w drodze regionalnych eliminacji bądź rankingów[1]. Status core teams otrzymała czołowa ósemka Pucharu Świata 2013 zgodnie z zapowiedziami opublikowanymi przez IRB po zakończeniu inauguracyjnego cyklu[14][15]. Do każdego z turniejów została zaproszona Brazylia[1][16], pozostali uczestnicy byli ogłaszani przed poszczególnymi turniejami[17][18][19][20][21].

core teams Dubaj USA Brazylia Chiny Amsterdam
 Anglia  Brazylia  Brazylia  Argentyna  Brazylia  Brazylia
 Australia  Fidżi  Chiny  Brazylia  Chiny  Francja
 Hiszpania  Francja  Holandia  Holandia  Fidżi  Holandia
 Irlandia  Tunezja  Japonia  Japonia  Francja  Południowa Afryka
 Kanada
 Nowa Zelandia
 Rosja
 Stany Zjednoczone

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogą liczyć maksymalnie dwanaście zawodniczek. W fazie grupowej spotkania toczone są bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługuje odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Po jej zakończeniu ustalany jest ranking – pierwsze osiem zespołów awansuje do ćwierćfinałów, pozostała czwórka walczy zaś o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty są ustalane kolejno na podstawie[22]:

  1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej liczby zdobytych punktów;
  5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana jest dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecz finałowy składa się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmuje siedem minut[22].

Za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym z turniejów przyznawane są punkty liczone do klasyfikacji generalnej[22]:

Miejsce Punktacja
1 20
2 18
3 16
4 14
5 12
6 10
7 8
8 6
9 4
10 3
11 2
12 1

W przypadku tej samej ilości punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn są ustalane kolejno na podstawie[22]:

  1. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  2. większej ilości zdobytych przyłożeń;
  3. drużyny są klasyfikowane ex aequo.

Turnieje[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Dubai Women’s Sevens 2013.
Miejsce Reprezentacja
1  Australia
2  Nowa Zelandia
3  Rosja
4  Kanada
5  Anglia
6  Hiszpania
7  Stany Zjednoczone
8  Brazylia
9  Fidżi
10  Francja
11  Irlandia
12  Tunezja
  Półfinały Finał
             
29 listopada 2013
  Nowa Zelandia 19  
  Kanada 5  
 
29 listopada 2013
      Nowa Zelandia 27
    Australia 35
 
 
Mecz o 3. miejsce
29 listopada 2013 29 listopada 2013
  Rosja 0   Kanada  10
  Australia 31     Rosja  15
 Główny artykuł: USA Women’s Sevens 2014.
Miejsce Reprezentacja
1  Nowa Zelandia
2  Kanada
3  Australia
4  Rosja
5  Stany Zjednoczone
6  Hiszpania
7  Anglia
8  Japonia
9  Holandia
10  Chiny
11  Brazylia
12  Irlandia
  Półfinały Finał
             
16 lutego 2014
  Kanada 17  
  Australia 7  
 
16 lutego 2014
      Kanada 0
    Nowa Zelandia 36
 
 
Mecz o 3. miejsce
16 lutego 2014 16 lutego 2014
  Rosja 7   Australia  22
  Nowa Zelandia 24     Rosja  12
 Główny artykuł: Brasil Women’s Sevens 2014.
Miejsce Reprezentacja
1  Australia
2  Nowa Zelandia
3  Kanada
4  Anglia
5  Hiszpania
6  Rosja
7  Japonia
8  Holandia
9  Stany Zjednoczone
10  Brazylia
11  Irlandia
12  Argentyna
  Półfinały Finał
             
22 lutego 2014
  Australia 31  
  Anglia 0  
 
22 lutego 2014
      Australia 24
    Nowa Zelandia 12
 
 
Mecz o 3. miejsce
22 lutego 2014 22 lutego 2014
  Nowa Zelandia 21   Anglia  0
  Kanada 17     Kanada  26
 Główny artykuł: China Women’s Sevens 2014.
Miejsce Reprezentacja
1  Nowa Zelandia
2  Australia
3  Kanada
4  Fidżi
5  Anglia
6  Francja
7  Hiszpania
8  Rosja
9  Irlandia
10  Chiny
11  Stany Zjednoczone
12  Brazylia
  Półfinały Finał
             
06 kwietnia 2014
  Nowa Zelandia 26  
  Fidżi 0  
 
06 kwietnia 2014
      Nowa Zelandia 26
    Australia 12
 
 
Mecz o 3. miejsce
06 kwietnia 2014 06 kwietnia 2014
  Australia 5   Fidżi  5
  Kanada 0     Kanada  26


 Główny artykuł: Amsterdam Women’s Sevens 2014.
Miejsce Reprezentacja
1  Nowa Zelandia
2  Australia
3  Kanada
4  Anglia
5  Stany Zjednoczone
6  Rosja
7  Francja
8  Brazylia
9  Holandia
10  Południowa Afryka
11  Irlandia
12  Hiszpania
  Półfinały Finał
             
17 maja 2014
  Australia 17  
  Kanada 0  
 
17 maja 2014
      Australia 12
    Nowa Zelandia 29
 
 
Mecz o 3. miejsce
17 maja 2014 17 maja 2014
  Anglia 10   Kanada  10
  Nowa Zelandia 26     Anglia  0

Klasyfikacja generalna[23][edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja Punkty
DUB USA BRA CHN AMS Ogółem
1  Nowa Zelandia 18 20 18 20 20 96
2  Australia 20 16 20 18 18 92
3  Kanada 14 18 16 16 16 80
4  Anglia 12 8 14 12 14 60
5  Rosja 16 14 10 6 10 56
6  Hiszpania 10 10 12 8 1 41
7  Stany Zjednoczone 8 12 4 2 12 38
8  Francja 3 – – 10 8 21
9  Brazylia 6 2 3 1 6 18
=  Fidżi 4 – – 14 – 18
11  Holandia – 4 6 – 4 14
=  Japonia – 6 8 – – 14
13  Irlandia 2 1 2 4 2 11
14  Chiny – 3 – 3 – 6
15  Południowa Afryka – – – – 3 3
16  Argentyna – – 1 – – 1
=  Tunezja 1 – – – – 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Schedule announced for 2013/14 Women’s Series. wsws.irb.com. [dostęp 2013-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-22)]. (ang.).
  2. ↑ Women’s Series expanded by two rounds. scrumqueens.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-06)]. (ang.).
  3. ↑ New Zealand and Australia setting Women’s Sevens standard. allblacks.com. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-06)]. (ang.).
  4. ↑ NZ retain Women’s Sevens World Series title. wsws.irb.com. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-21)]. (ang.).
  5. ↑ a b Women’s Sevens Series places up for grabs. wsws.irb.com. [dostęp 2014-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-08)]. (ang.).
  6. ↑ Season player tries. wsws.irb.com. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-26)]. (ang.).
  7. ↑ Season player points. wsws.irb.com. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-26)]. (ang.).
  8. ↑ BEST PERFORMERS - WWS II (2013-14). irb.com. [dostęp 2014-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-22)]. (ang.).
  9. ↑ BEST PERFORMERS - ALL-TIME. irb.com. [dostęp 2014-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-22)]. (ang.).
  10. ↑ IRB WOMEN'S SEVENS WORLD SERIES BEST PERFORMERS ALL-TIME. irb.com. [dostęp 2014-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-22)]. (ang.).
  11. ↑ 2013/14 Women’s Series to be streamed online. irb.com. [dostęp 2013-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)]. (ang.).
  12. ↑ Gilbert are on the ball yet again!. dubairugby7s.com. [dostęp 2013-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-06)]. (ang.).
  13. ↑ IRB Women Sevens World Series 2013-14 Female Elite Panel. officiating.worldrugby.org. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)]. (ang.).
  14. ↑ First WSWS hailed as great success. wsws.irb.com. [dostęp 2013-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
  15. ↑ World Series core sides increased. scrumqueens.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-14)]. (ang.).
  16. ↑ About the Series. wsws.irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-02-18]. (ang.).
  17. ↑ Pools and schedules announced for Dubai. wsws.irb.com. [dostęp 2013-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-25)]. (ang.).
  18. ↑ Pools and schedule announced for Atlanta 7s. wsws.irb.com. [dostęp 2014-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (ang.).
  19. ↑ Brazil set to showcase Women’s Sevens. wsws.irb.com. [dostęp 2014-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-25)]. (ang.).
  20. ↑ Schedule announced for China Sevens in April. wsws.irb.com. [dostęp 2014-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-24)]. (ang.).
  21. ↑ Pools announced for Amsterdam Sevens. wsws.irb.com. [dostęp 2014-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-14)]. (ang.).
  22. ↑ a b c d Rules. wsws.irb.com. [dostęp 2013-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-30)]. (ang.).
  23. ↑ IRB Women’s Sevens World Series Standings. wsws.irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-05-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

IRB Women’s Sevens World Series (2013/2014)
Turnieje
Stadiony
Stali uczestnicy
Pozostali uczestnicy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=IRB_Women’s_Sevens_World_Series_(2013/2014)&oldid=65401235”