I Rzeczpospolita

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy umownej nazwy państwa polskiego w latach 1454–1795. Zobacz też: Rzeczpospolita Obojga Narodów.
Największy zasięg terytorialny I Rzeczypospolitej w latach 1619–1622, po rozejmie w Dywilinie na tle granic państw współczesnych.
Legenda:

     Korona

     Prusy – lenno Królestwa Polskiego

     Wielkie Księstwo Litewskie

     Liwlandia – posiadłość Korony i Litwy

     Kurlandia – lenno Rzeczypospolitej

I Rzeczpospolita, Rzeczpospolita szlachecka – umowna nazwa państwa złożonego z Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, stosowana dla okresu od połowy XV wieku, czyli od stworzenia podstaw demokracji szlacheckiej, poprzez okres istnienia Rzeczypospolitej Obojga Narodów do III rozbioru w 1795 roku[1].

Pierwszy udokumentowany przykład użycia terminu Rzeczpospolita dla określenia państwa polskiego, znajduje się w akcie wierności Maćka Borkowica złożonym królowi Kazimierzowi Wielkiemu 16 lutego 1358 roku w Sieradzu.

Nawiązanie do I Rzeczypospolitej znajduje się w preambule Konstytucji z 1997:

...nawiązując do najlepszych tradycji Pierwszej i Drugiej Rzeczypospolitej...[2]

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ J. Bardach, B. Leśnodorski, M. Pietrzak, Historia ustroju i prawa polskiego, wyd. LexisNexis, Warszawa 2003, s. 13.
  2. ↑ Tekst Konstytucji na stronie sejm.gov.pl.

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=I_Rzeczpospolita&oldid=44567850”