Idioctis ferrophila
| Idioctis ferrophila | |
| Churchill et Raven, 1992 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Idioctis ferrophila |
Idioctis ferrophila – gatunek pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Barychelidae. Występuje endemicznie na Nowej Kaledonii.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1992 roku przez Tracey Churchill i Roberta Ravena[1][2]. Materiał typowy odłowiono w latach 1988–1990 w okolicach Port-Boisé[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała u holotypowej samicy wynosi 17 mm[1]. Karapaks jest w ogólnym zarysie jajowaty[3], ubarwiony żółtobrązowo z jasnobrązowym nakrapianiem, porośnięty delikatnymi, szarymi włoskami, ciemniejszymi pośrodku i jaśniejszymi na brzegach. Oczy umieszczone są na niskim wzgórku. Jamki karapaksu są bardzo delikatnie odchylone. Szczękoczułki są ciemnorudobrązowe, długo i delikatnie owłosione. Rastellum ma formę 10 krótkich, stożkowatych kolców na krawędzi nad pazurami jadowymi. Szczęki mają od 4 do 6 kuspuli na wewnętrzynych krawędziach. Warga dolna i sternum są żółtobrązowe. Odnóża są żółtobrązowe, porośnięte czarnymi szczecinkami i szarym owłosieniem. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Samica ma na pazurkach od 3 do 5 ząbków. Trzecia para odnóży samicy ma na rzepkach po około 30 cierni na stronie przednio-bocznej, zaś czwarta para ma na rzepkach po około 11 cierni na powierzchniach przednio-grzbietowych. Opistosoma (odwłok) jest żółtobrązowa. Genitalia samicy mają dwie spermateki, każda złożona z krótkiego płata nasadowego i dużego płata środkowego, ustawionych do siebie prostopadle[1].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pająk ten zasiedla strefę pływów, w tym namorzyny. Buduje tam proste norki o pojedynczym wejściu zamykanym wieczkiem. Jako podłoże wybiera żelaziakowe głazy[3][1].
Gatunek endemiczny dla południowego skraju Nowej Kaledonii, znany tylko z okolic Port-Boisé[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f T.B. Churchill, R.J. Raven. Systematics of the intertidal trapdoor spider genus Idioctis (Mygalomorphae: Barychelidae) in the western Pacific with a new genus from the northeast. „Memoirs of the Queensland Museum”. 32, s. 9–30, 1992.
- ↑ Gen. Idioctis L. Koch, 1874. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-10-02].
- ↑ a b R.J. Raven. Mygalomorph spiders of the Barychelidae in Australia and the western Pacific. „Memoirs of the Queensland Museum”. 35, s. 291-706, 1994.