Ienăchiță Văcărescu
Ienăchiță Văcărescu (ur. 1740, zm. 1797) – poeta i kronikarz rumuński. Otrzymał gruntowne wykształcenie. Znał kilka języków obcych, włoski, francuski, grecki i turecki[1]. Za panowania Grigorego Ghiki sprawował wysokie funkcje publiczne[1]. Następny władca zesłał go na Rodos[1], jednak kolejny hospodar uczynił go wielkim banem[1]. W 1787 roku Vacarescu wydał gramatykę rumuńską[2].
Ienăchiță Văcărescu był ojcem poety Alecu Văcărescu i dziadkiem poety Iancu Văcărescu[3]. Wnuczką tego ostatniego była z kolei Elena Văcărescu[4]. Do twórczości Ienăchițy Văcărescu nadal nawiązują poeci rumuńscy[5].
Wiersze Ienăchițy Văcărescu tłumaczył na język polski Włodzimierz Trąmpczyński[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Antologia poezji rumuńskiej. Wybór i układ Danuta Bieńkowska i inni. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1989, s. 37, seria: Biblioteka Poezji i Prozy. ISBN 83-06-01762-5.
- ↑ Ienachita Vacarescu. Find a Grave. [dostęp 2016-11-12]. (ang.).
- ↑ Romanian literature, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-11-12] (ang.).
- ↑ Helène Vacaresco (Elena Văcărescu). romanianculture.org. [dostęp 2016-11-12]. (ang.).
- ↑ Monica Manolachi: “The Hour of Exemplary Love”: Gypsiness and Romanian Poetry. litere.hyperion.ro. [dostęp 2016-11-12]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Kontrola autorytatywna (osoba):