
Igława (miasto)
| |||||
![]() Plac Masaryka z ratuszem i kościołem św. Ignacego | |||||
| |||||
Państwo | ![]() | ||||
Kraj | Wysoczyna | ||||
Data założenia | 1233 | ||||
Burmistrz | Rudolf Chloupek | ||||
Powierzchnia | 78,85 km² | ||||
Wysokość | 525 m n.p.m. | ||||
Populacja (01.01.2016) • liczba ludności • gęstość |
50 714 643 os./km² | ||||
Kod pocztowy | 586 01 | ||||
Tablice rejestracyjne | J | ||||
Podział miasta | 16 dzielnic | ||||
![]() | |||||
(cz. • ang. • niem.) Strona internetowa | |||||
Portal ![]() |
Igława (czes. Jihlava, niem. Iglau) – miasto statutarne w południowej części Republiki Czeskiej, na Wysoczyźnie Czeskomorawskiej, na pograniczu dwóch krain historycznych: Czech właściwych i Moraw, nad rzeką Igławą. Stolica kraju Wysoczyna oraz powiatu Igława.
Według danych z 1 stycznia 2016, liczba mieszkańców miasta wynosi 50 714 osób, a powierzchnia – 78,85 km².
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Pochodzenie nazwy miasta nie jest do końca wyjaśnione – wiadomo na pewno, że pierwsza kupiecka osada wzięła swą nazwę od płynącej tutaj rzeki. Nazwę rzeki wywodzi się albo od Longobardów (Igulaha) albo od Słowian, o których jehla oznaczały ostre kamienie w korycie rzeki[1]. Mieszkający w mieście od średniowiecza Niemcy wiązali ją z niemieckim słowem Igel (nazwa niemiecka Iglau), stąd prawdopodobnie w symbolice miasta pojawił się jeż.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Igławę założono w pobliżu bogatych złóż rudy srebra ok. roku 1240 jako wolne miasto górnicze. Jest przez to najstarszym miastem górniczym w Czechach (ok. 50 lat starszym od Kutnej Hory). Pierwsza wzmianka o osadzie Jihlava jest jednak starsza – pochodzi z 1233 r. W XIV w. nastąpiło zahamowanie wydobycia srebra i zaczęło rozwijać się sukiennictwo. W XIX w. miasto stało się ważnym ośrodkiem przemysłowym (głównie włókiennictwo) i uzyskało połączenie kolejowe. Do 1945 r. Igława wraz z okolicą była „niemiecką wyspą językową” (Iglauer Sprachinsel). W latach 1909–1948 funkcjonowała tu niewielka sieć tramwajowa. Stolicą kraju jest od 2001 r.
Igława pełni funkcję regionalnego ośrodka administracyjnego, przemysłowego, handlowo-usługowego, akademickiego (Wyższa Szkoła Politechniczna) i kulturalnego. Obecnie główną gałąź gospodarki stanowi przemysł maszynowy (m.in. zakłady Robert Bosch GmbH i Motorpal). Swoją siedzibę mają tu kluby sportowe: piłkarski FC Vysočina Igława i hokejowy Dukla Jihlava. Miasto jest także ważnym w skali kraju węzłem drogowym i kolejowym.
Najważniejsze zabytki Igławy znajdują się w obrębie średniowiecznego Starego Miasta z Placem Masaryka o powierzchni 36 653 m², stanowiącym miejski rynek. Są to kościoły: św. Jakuba, św. Krzyża, Wniebowzięcia NMP i św. Ignacego, liczne kamienice mieszczańskie, ratusz oraz pozostałości obwarowań miejskich z Bramą Matki Boskiej. Turystom udostępniony jest labirynt podziemnych korytarzy o długości 25 km – drugi co do wielkości podziemny kompleks w Czechach. Poza Starym Miastem znajduje się m.in. cmentarz żydowski z grobowcem rodziców Gustava Mahlera. Jedną z atrakcji miasta jest też duży ogród zoologiczny.
Historycznie, Igława znajduje się na obszarze dwóch krain historycznych: Czech właściwych (część lewobrzeżna miasta) i Moraw (część prawobrzeżna, w tym Stare Miasto).
W Igławie urodzili się malarz Dominik Oesterreicher (1750–1809), protoplasta rodu Estreicherów, lekarz Josef Vincenc Melion (1813–1905) oraz historyk i genealog Ottokar Lorenz (1832–1904).
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Eilenburg, 1987
Purmerend, 1991
Heidenheim an der Brenz, 2002
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ JIHLAVSKÝ JEŽEK MÁ STOVKY PODOB (cz.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona Urzędu Miasta w Igławie (cz. • ang. • niem.)
- Iglau.cz (informacje z miasta i regionu) (cz.)
- Strona poświęcona historii Igławy (cz.)
- Niezależny Portal Internetowy Zjihlavy.cz (cz.)
- Igława w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.
|