Igino Eugenio Cardinale

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Igino Eugenio Cardinale
Data i miejsce urodzenia

14 października 1916
Fondi

Data i miejsce śmierci

24 marca 1983
Bruksela

Delegat apostolski w Wielkiej Brytanii
Okres sprawowania

1963–1969

Nuncjusz apostolski w Belgii, Luksemburgu i przy Wspólnotach Europejskich
Okres sprawowania

1969–1983

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

13 lipca 1941

Nominacja biskupia

4 października 1963

Sakra biskupia

20 października 1963

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 października 1963

Miejscowość

Rzym

Miejsce

bazylika św. Piotra w Rzymie

Konsekrator

Paweł VI

Współkonsekratorzy

Pietro Sigismondi,
Sergio Pignedoli

Igino Eugenio Cardinale (ur. 14 października 1916 w Fondi, zm. 24 marca 1983 w Brukseli) – włoski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup, dyplomata papieski.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

13 lipca 1941 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem archidiecezji neapolitańskiej. W 1961 papież Jan XXIII mianował go szefem protokołu dyplomatycznego Stolicy Apostolskiej.

4 października 1963 papież Paweł VI mianował go delegatem apostolskim w Wielkiej Brytanii oraz arcybiskupem tytularnym neptańskim. 20 października 1963 w bazylice św. Piotra w Rzymie przyjął sakrę biskupią z rąk Pawła VI. Współkonsekratorami byli sekretarz Świętej Kongregacji Rozkrzewiania Wiary abp Pietro Sigismondi oraz delegat apostolski w Afryce Środkowo-Zachodniej abp Sergio Pignedoli.

Jako ojciec soborowy wziął udział w drugiej i w czwartej sesji soboru watykańskiego II.

19 kwietnia 1969 został nuncjuszem apostolskim w Belgii i w Luksemburgu. 10 listopada 1970 otrzymał dodatkową akredytację przy Wspólnotach Europejskich (jako pierwszy przedstawiciel papieski). Urzędy te pełnił do śmierci. Zmarł 24 marca 1983 w budynku Nuncjatury Apostolskiej w Belgii. Pochowany został na rzymskim cmentarzu Castel di Guido.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]