Ignacy Baliński
Ignacy Baliński (1918) | |
Data i miejsce urodzenia |
31 lipca 1862 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 marca 1951 |
Zawód, zajęcie |
prawnik, pisarz, publicysta |
Narodowość |
polska |
Odznaczenia | |
Ignacy Baliński, ps. Aksel[1] (ur. 31 lipca 1862 w Reginowie[2], zm. 11 marca 1951 w Sudbury) – polski pisarz, publicysta i działacz społeczny. Z wykształcenia prawnik. Sędzia Sądu Najwyższego w II RP.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny Balińskich z Balina h. Jastrzębiec, syn Józefa Zenona (1815–1892) i Józefy z d. Jundziłł h. Łabędź (zm. 1903). 21 kwietnia 1894 poślubił Marię Chomętowską[2] h. Lis, z którą miał synów: Józefa (1895–1928), Stanisława (1898–1984), Jana (1899–1974)[3], Kazimierza (1903–1934) i Antoniego Edwarda (1907–1990)[4].
Przed I wojną światową pracował w Warszawie w Prokuraturze Królestwa Polskiego, oddając się również życiu społecznemu i twórczości literackiej. Zasilał swym piórem szereg czasopism i dzienników, zwłaszcza w dziedzinie krytyki literackiej i teatralnej, wydał kilka prac prawniczych. Był redaktorem „Życia Warszawskiego” i „Wieczorów Rodzinnych”, zamieszczał też wiele artykułów w „Tygodniku Ilustrowanym”, „Kurierze Warszawskim” i „Słowie”.
W czasie I wojny światowej należał do grupy Koła Międzypartyjnego[2]. Był sekretarzem, potem wiceprezesem Polskiej Macierzy Szkolnej. W 1918 został sędzią Sądu Najwyższego oraz prezesem rady miejskiej stolicy, którą to godność sprawował do 1927[2]. W latach 1922–1927 był senatorem z ramienia Narodowej Demokracji.
Od 1939 mieszkał w Wielkiej Brytanii. Tworzył poezje (Wybór wierszy z lat wielu). Napisał też wspomnienia o Warszawie. Jego synem był poeta Stanisław Baliński. Jego grób symboliczny znajduje się na warszawskich Powązkach (T-2-2)[5].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]polskie
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, na obczyźnie)[6]
- Medal Niepodległości[2]
zagraniczne
- Order Gwiazdy II klasy (Rumunia)[2]
- Order Korony II klasy (Włochy)[2]
- Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa)[2]
- Order Legii Honorowej III klasy (Francja)[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ludwik Czarkowski , Pseudonimy i kryptonimy polskie, Wilno: Księgarnia Stowarzyszenia Nauczycielstwa Polskiego w Wilnie, 1922, s. 10 .
- ↑ a b c d e f g h i Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 20,21 .
- ↑ Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania., Warszawa 1939, s. 8 .
- ↑ Ignacy Baliński-Jundziłł z Balina h. Jastrzębiec (ID: sw.47955) [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2024-04-18] .
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF I ANTONINA BALIŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-03] .
- ↑ Małgorzata Smogorzewska: Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom I A–D. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998, s. 75.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939).
- Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927).
- Balińscy herbu Jastrzębiec
- Członkowie Polskiej Macierzy Szkolnej
- Ludzie związani z Warszawą
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (władze RP na uchodźstwie)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Rumunii
- Polacy odznaczeni Orderem Korony Włoch
- Polacy odznaczeni Orderem Trzech Gwiazd
- Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej
- Polonia w Australii
- Polscy poeci XIX wieku
- Polscy poeci XX wieku
- Polscy publicyści
- Senatorowie I kadencji (1922–1927)
- Sędziowie Sądu Najwyższego II Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1862
- Zmarli w 1951