Ignacy Krański

Ignacy Krański
	podpułkownik saperów
Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1884 ; Tarnopol
Data śmierci	7 czerwca 1946
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	VI Batalion Saperów; 5 Pułk Saperów; 4 Pułk Saperów; Doświadczalne Centrum Wyszkolenia; 3 Pułk Saperów Wileńskich; 3 Batalion Saperów
Stanowiska	dowódca batalion saperów; zastępca dowódcy pułku; dowódca pułku saperów; wykładowca
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa
	Odznaczenia

Ignacy Krański vel Ignacy Landau^[a] (ur. 20 lipca 1884 Tarnopolu, zm. 7 czerwca 1946 w Aleksandrii) – podpułkownik saperów Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 20 lipca 1884 roku w Tarnopolu, w rodzinie Michała. Był oficerem cesarskiej i królewskiej armii.

Z dniem 13 lutego 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego^[2]. 25 listopada 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy VI batalionu saperów w Krakowie^[3]. Z dniem 1 września 1923 roku został przeniesiony do 4 pułku saperów w Sandomierzu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[4]. 11 stycznia 1924 roku został odkomenderowany do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia w Rembertowie na stanowisko wykładowcy inżynierii i saperów^[5]. 17 sierpnia 1926 roku został ukarany przez dowódcę Okręgu Korpusu Nr I karą nagany za przedstawienie raportu zawierającego krytykę zarządzeń komendanta garnizonu^[6].

W 1927 roku został przeniesiony do 3 pułku saperów na stanowisko dowódcy pułku^[7]. Po reorganizacji Wojsk Saperskich w 1929 roku został dowódcą 3 batalionu saperów w Wilnie^[8].

Z dniem 19 października 1931 został przydzielony na dwutygodniowy kurs informacyjno–gazowy w Szkole Gazowej^[9]. Z dniem 31 lipca 1932 został przeniesiony w stan spoczynku^[10].

W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III z przydziałem mobilizacyjnym do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”^[11].

W 1939 roku dostał się do niewoli radzieckiej i został osadzony w obozie NKWD w Griazowcu^[12]. Następnie służył w Rezerwie Oficerów Armii Polskiej na Wschodzie. Zmarł 7 czerwca 1946, został pochowany na brytyjskim cmentarzu wojennym w Hadra – dzielnicy Aleksandrii (ang. Alexandria-Hadra War and Memorial Cemetery), kwatera VI F/16^[13].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

porucznik – ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1917^[14]
major – 1921^[15]^[16]
podpułkownik – 1924 ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 2. lokatą^[17]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8179 (4 sierpnia 1922)^[18]
Krzyż Walecznych (1920 rozkazem dowódcy 6 Dywizji Piechoty)^[19]
Złoty Krzyż Zasługi (26 lutego 1932)^[20]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Wojewoda wileński zarządzeniem Nr A. P. II. 402/N/31 z dnia 15 czerwca 1932 roku zezwolił podpułkownikowi w stanie spoczynku Ignacemu Landau (20.07.1884) PKU Warszawa Miasto II na zmianę nazwiska rodowego „Landau” na nazwisko „Krański”^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 8 lutego 1933 roku, s. 28.
↑ Dz. Rozk. Wojsk. nr 20 z 22 lutego 1919 roku, s. 485.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 47 z 25 listopada 1922 roku, s. 853.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 54 z 12 sierpnia 1923 roku, s. 502.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 2 z 11 stycznia 1924 roku, s. 13.
↑ Wykaz oficerów sztabowych broni i służb w stopniach pułkowników i podpułkowników ze starszeństwem 1919, 1923 i 1924, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/121, s. 479. Wykaz zawiera kary dyscyplinarne wymierzone oficerom sztabowym.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 128.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 20 z 23 grudnia 1929 roku.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 260.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 221.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 349, 852.
↑ Griazowiec ↓.
↑ Wykaz poległych 1952 ↓, s. 274.
↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 20 z 22 lutego 1919 roku, s. 477.
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 341.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 30 z 11 sierpnia 1920 roku, s. 689.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 733.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922 roku, s. 806.
↑ Wolski 1931 ↓, s. 18.
↑ M.P. z 1932 r. nr 52, poz. 55 „za zasługi w akcji przeciwpowodziowej na terenie województwa wileńskiego w r. 1931”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
Mieczysław Wolski: Zarys historji wojennej 5-go Pułku Saperów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1931, seria: Zarys historii wojennej formacji polskich 1918–1920.
Kompletna lista 1673 Polaków i obywateli polskich innych narodowości przebywających w obozie w Griazowcu. raportnowaka.pl. [dostęp 2020-05-30].

[2] Wojewoda wileński zarządzeniem Nr A. P. II. 402/N/31 z dnia 15 czerwca 1932 roku zezwolił podpułkownikowi w stanie spoczynku Ignacemu Landau (20.07.1884) PKU Warszawa Miasto II na zmianę nazwiska rodowego „Landau” na nazwisko „Krański”^[1].

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_8_lutego_1933_roku,_s._28-1] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 8 lutego 1933 roku, s. 28.

[3] Dz. Rozk. Wojsk. nr 20 z 22 lutego 1919 roku, s. 485.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_47_z_25_listopada_1922_roku,_s._853-4] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 47 z 25 listopada 1922 roku, s. 853.

[5] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 54 z 12 sierpnia 1923 roku, s. 502.

[6] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 2 z 11 stycznia 1924 roku, s. 13.

[7] Wykaz oficerów sztabowych broni i służb w stopniach pułkowników i podpułkowników ze starszeństwem 1919, 1923 i 1924, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/121, s. 479. Wykaz zawiera kary dyscyplinarne wymierzone oficerom sztabowym.

[8] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 128.

[9] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 20 z 23 grudnia 1929 roku.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_6_z_23_marca_1932_roku,_s._260-10] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 260.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_6_z_23_marca_1932_roku,_s._221-11] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 221.

[CITEREFRocznik_Oficerski_Rezerw1934349,_852-12] Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 349, 852.

[CITEREFGriazowiec-13] Griazowiec ↓.

[CITEREFWykaz_poległych1952274-14] Wykaz poległych 1952 ↓, s. 274.

[15] Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 20 z 22 lutego 1919 roku, s. 477.

[CITEREFSpis_oficerów1921341-16] Spis oficerów 1921 ↓, s. 341.

[17] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 30 z 11 sierpnia 1920 roku, s. 689.

[18] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 733.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_41_z_27_października_1922_roku,_s._806-19] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922 roku, s. 806.

[CITEREFWolski193118-20] Wolski 1931 ↓, s. 18.

[21] M.P. z 1932 r. nr 52, poz. 55 „za zasługi w akcji przeciwpowodziowej na terenie województwa wileńskiego w r. 1931”.

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[1]