Ignacy Witosławski (poseł)

Ignacy Witosławski
	; Nieczuja
Rodzina	Witosławscy
Data i miejsce urodzenia	c.a. 1720 ; Sielec
Data i miejsce śmierci	c.a. 1800 ; Warszawa
Ojciec	Kazimierz Witosławski
Matka	Barbara Malaff
Żona	Tekla Dąmbska
Dzieci	Helena Witosławska,; Ignacy Witosławski.
	Cytaty w Wikicytatach

Ignacy Witosławski z Witosławic herbu Nieczuja (ur. ok. 1720, zm. ok. 1808) – elektor na sejm elekcyjny w 1764 roku, oboźny polny koronny od 1778 roku, konsyliarz Rady Nieustającej w 1780 roku, poseł podolski na sejm 1780 roku^[1], poseł na Sejm Czteroletni 1788–1792 z województwa podolskiego^[2], właściciel pałacu w Warszawie.

Syn Kazimierza Witosławskiego i Barbary Malhof^[3]. Mąż Tekli z Dąbskich (zmarłej w dobrach Mańkowce, 2 sierpnia 1830 i tam pochowanej w kościele Św. Trójcy), ojciec właściciela majątku i pałacu w Czerniatyniu Ignacego Witosławskiego i Heleny Witosławskiej, później Dembowskiej. Dziadek Marii, Julii, Jadwigi, Wandy i Eugeniusza Witosławskiego. Właściciel zbudowanego w latach 1771-1776 pałacu w Warszawie.

Jako poseł województwa sandomierskiego na sejm elekcyjny 1764 roku, był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego^[4]. Członek Departamentu Policji Cudzoziemskich Rady Nieustającej w 1783 roku^[5]. 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej^[6]. Uczestnik wojny z Rosją 1792 roku.

Zmarł około roku 1808^[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg, s. 582.
↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 324.
↑ Wywód rodu od szóstego pokolenia Amilkara, Tadeusza i Heliodora Braci między sobą rodzonych oraz Stryjecznych Eugeniusza i Artura z Sielca Witosławskich, do Szóstej Części Księgi Szlacheckiej Gubernij Podolskiey wniesionych., t. Fond 230-1-1726, k. 4 , DAHMO (Dierżawnyj Archiw Chmielnickoj Oblastii; Państwowe Archiwum Obwodu Chmielnickiego).
↑ Oswald Pietruski, Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektów Jana Kazimierza r. 1648, Jana III. r. 1674 (etc.), wyd. Kajetana Jabłońskiego, 1845, s. 403
↑ Kolęda Warszawska na Rok Przybyszowy 1783, „Kolęda Warszawska”, 1783, Warszawa, s. 214 .
↑ Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 11.
↑ Antoni Józef Rolle, Sylwetki historyczne: serya VIII., wyd. Gebethner, 1892, s. 107

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Genealogia Ignacego Witosławskiego. [dostęp 2013-06-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Noyka o Pałacu Witosławskiego. [dostęp 2013-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-05)].

[1] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg, s. 582.

[2] Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 324.

[3] Wywód rodu od szóstego pokolenia Amilkara, Tadeusza i Heliodora Braci między sobą rodzonych oraz Stryjecznych Eugeniusza i Artura z Sielca Witosławskich, do Szóstej Części Księgi Szlacheckiej Gubernij Podolskiey wniesionych., t. Fond 230-1-1726, k. 4 , DAHMO (Dierżawnyj Archiw Chmielnickoj Oblastii; Państwowe Archiwum Obwodu Chmielnickiego).

[4] Oswald Pietruski, Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektów Jana Kazimierza r. 1648, Jana III. r. 1674 (etc.), wyd. Kajetana Jabłońskiego, 1845, s. 403

[5] Kolęda Warszawska na Rok Przybyszowy 1783, „Kolęda Warszawska”, 1783, Warszawa, s. 214 .

[6] Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 11.

[7] Antoni Józef Rolle, Sylwetki historyczne: serya VIII., wyd. Gebethner, 1892, s. 107

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]