Ignoramus et ignorabimus
Wygląd
Ignoramus et ignorabimus - maksyma w łacinie oznaczająca nie znamy i nie poznamy, sformuowana przez niemieckiego zoologa Emila du Bois-Reymonda, jako podsumowanie jego poglądu, że człowiek ma ograniczone i nieprzekraczalne granice zdolności poznania przyrody.
Teza ta wygłoszona w wykładzie i często skracana do wyrażenia ignorabimus («wiedzieć nie będziemy»), stała się zarzewiem dyskusji naukowej. W szczególności silnie sprzeciwił się jej (nazywając idiotyczną) matematyk David Hilbert. Tezę tę omawiał także Wolf Lepenies.
Źródła:
- Emil du Bois-Reymond: Über die Grenzen des Naturerkennens, 1872, w książce: Emil du Bois-Reymond: Vorträge über Philosophie und Gesellschaft, Hamburg, Meiner, 1974