Ihab Abd ar-Rahman as-Sajjid

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Ihab Abdelrahman)
Ihab Abd ar-Rahman as-Sajjid
Ilustracja
Ihab Abd ar-Rahman as-Sajjid (2016)
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1989
Prowincja Wschodnia

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Egipt
Mistrzostwa świata
srebro Pekin 2015 rzut oszczepem
Mistrzostwa Afryki
złoto Nairobi 2010 rzut oszczepem
srebro Marrakesz 2014 rzut oszczepem
srebro Saint-Pierre 2022 rzut oszczepem
Igrzyska afrykańskie
złoto Brazzaville 2015 rzut oszczepem
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Bydgoszcz 2008 rzut oszczepem
Igrzyska śródziemnomorskie
srebro Mersin 2013 rzut oszczepem

Ihab Abd ar-Rahman as-Sajjid, Ihab Abdelrahman El Sayed (ur. 1 maja 1989) – egipski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie oszczepem.

W 2007 zdobył brązowy medal mistrzostw Afryki juniorów. 11 lipca 2008 wywalczył tytuł wicemistrza świata juniorów przegrywając z reprezentantem Polski Robertem Szpakiem. Na stadionie w Bydgoszczy uzyskał wówczas wynik 76,20 ustanawiając tym samym nowy rekord Egiptu juniorów. Zajął 12. miejsce podczas letniej uniwersjady w Belgradzie oraz zdobył złoty krążek igrzysk frankofońskich (2009). Mistrz Afryki z 2010. W 2011 borykał się z kontuzjami[1] jednak wystąpił w uniwersjadzie i mistrzostwach świata oraz na koniec roku wygrywał w mistrzostwa i igrzyska panarabskie. Zajął piąte miejsce na mistrzostwach Afryki w Porto-Novo oraz nie awansował do finału igrzysk olimpijskich w Londynie (2012). Srebrny medalista igrzysk państw Basenu Morza Śródziemnego oraz siódmy oszczepnik mistrzostw świata z 2013 roku[2]. W 2015 roku zdobył srebrny medal mistrzostw świata w Pekinie oraz stanął na najwyższym stopniu podium podczas igrzysk afrykańskich w Brazzaville.

Wielokrotny mistrz Egiptu, medalista igrzysk krajów arabskich.

Pierwszy w historii egipski medalista lekkoatletycznych mistrzostw świata[3].

24 lipca 2016 roku został tymczasowo zawieszony po tym jak w pobranej od niego 17 kwietnia 2016 roku, poza zawodami, próbce wykryto ślady niedozwolonego stosowania testosteronu[3].

Rekord życiowy: 89,21 (18 maja 2014, Szanghaj) – do czerwca 2015 rekord Afryki, rekord Egiptu.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2007 Mistrzostwa Afryki juniorów Burkina Faso Wagadugu 3. miejsce 65,63
Igrzyska panarabskie Egipt Kair 2. miejsce 71,15
2008 Mistrzostwa świata juniorów Polska Bydgoszcz 2. miejsce 76,20
2009 Uniwersjada Serbia Belgrad 12. miejsce 68,43
Igrzyska śródziemnomorskie Włochy Pescara 5. miejsce 74,47
Igrzyska frankofońskie Liban Bejrut 1. miejsce 77,33
Mistrzostwa panarabskie Syria Damaszek 1. miejsce 75,49
2010 Mistrzostwa Afryki Kenia Nairobi 1. miejsce 78,02
Puchar interkontynentalny Chorwacja Split 6. miejsce 74,11
2011 Uniwersjada Shenzhen el. – 14. miejsce 67,96
Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu el. – 35. miejsce 71,99
Igrzyska afrykańskie Mozambik Maputo 5. miejsce 69,94
Mistrzostwa panarabskie Zjednoczone Emiraty Arabskie Al-Ajn 1. miejsce 78,83
Igrzyska panarabskie Katar Doha 1. miejsce 78,66
2012 Mistrzostwa Afryki Benin Porto-Novo 5. miejsce 67,82
Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn el. – 29. miejsce 77,35
2013 Mistrzostwa panarabskie Katar Doha 1. miejsce 79,17
Igrzyska śródziemnomorskie Turcja Mersin 2. miejsce 82,45
Uniwersjada Rosja Kazań 12. miejsce 73,42
Mistrzostwa świata Rosja Moskwa 7. miejsce 80,94
Igrzyska solidarności islamskiej Indonezja Palembang 1. miejsce 78,96
2014 Mistrzostwa Afryki Maroko Marrakesz 2. miejsce 83,59
Puchar interkontynentalny Maroko Marrakesz 1. miejsce 85,44
2015 Mistrzostwa panarabskie Bahrajn Manama 1. miejsce 80,72
Mistrzostwa świata Pekin 2. miejsce 88,99
Igrzyska afrykańskie Kongo Brazzaville 1. miejsce 85,37
2021 Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio el. – 13. miejsce 81,92
2022 Mistrzostwa Afryki Mauritius Saint-Pierre 2. miejsce 77,12
Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene 12. miejsce 75,99
2023 Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt 10. miejsce 80,64

Progresja wyników[edytuj | edytuj kod]

Rok Wynik Data Miejsce
2007 71,15 24 listopada Egipt Kair
2008 76,20 11 lipca Polska Bydgoszcz
2009 78,44 30 października Egipt Al-Ma’adi
2010 81,84 17 września Egipt Al-Ma’adi[4]
2011 78,83 28 października Zjednoczone Emiraty Arabskie Al-Ajn
2012 82,25 29 listopada Egipt Kair
2013 83,62 15 sierpnia Rosja Moskwa
2014 89,21 18 maja Szanghaj
2015 88,99 26 sierpnia Pekin
2016 81,51 13 kwietnia Egipt Kair
2020 80,64 11 grudnia Egipt Al-Ma’adi
2021 83,88 28 czerwca Egipt Al-Ma’adi
2022 83,79 7 maja Kenia Nairobi
2023 83,71 15 lipca Holandia Heusden

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Vasileios Georgiotis, Qatar’s young guns shine in Doha – Arab Games report [online], iaaf.org [dostęp 2011-12-21] (ang.).
  2. 14th IAAF World Championships – Javelin Throw Men [online], IAAF.org [dostęp 2013-08-17] (ang.).
  3. a b Reem Abulleil: Egypt’s Olympics medal favourite Ihab Abdelrahman fails doping test. sport360.com, 2016-07-24. [dostęp 2016-07-24]. (ang.).
  4. Statistics Handbook – Daegu 2011 [online], iaaf.org, s. 564 [dostęp 2011-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-18] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]