Ihar Anuszkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ihar Anuszkin
Ігар Анушкін
Pełne imię i nazwisko

Ihar Siarhiejewicz Anuszkin

Data i miejsce urodzenia

3 października 1944
Bobrujsk

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001

Przynależność polityczna

Partia Komunistów Białoruska,
frakcja komunistów

Następca

wybory nie odbyły się

Sekretarz ds. młodzieży Komitetu Centralnego Partii Komunistów Białoruskiej
Okres

od 1997
do ?

Przynależność polityczna

Partia Komunistów Białoruska

Ihar Siarhiejewicz Anuszkin (biał. Ігар Сяргеевіч Анушкін, ros. Игорь Сергеевич Анушкин, Igor Siergiejewicz Anuszkin; ur. 3 października 1944 w Bobrujsku) – białoruski związkowiec, nauczyciel i polityk, działacz Partii Komunistów Białoruskiej, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 października 1944 roku w mieście Bobrujsk, w obwodzie bobrujskim Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1966 roku ukończył Kamyszyńską Szkołę Dowódczo-Techniczną, w 1982 roku – studia na Oddziale Filozofii Wydziału Historii[a] Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego. W latach 1958–1960 był pracownikiem sezonowym stacji pożarniczo-chemicznej w Bobrujsku. W latach 1961–1963 pracował jako tynkarz, operator podnośnika w Bobrujsku i Leningradzie. W latach 1974–1981 był robotnikiem, majstrem w Zjednoczeniu Budowlanym Nr 22 w Bobrujsku. W latach 1981–1986 pełnił funkcję przewodniczącego Zjednoczonego Komitetu Związkowego w Bobrujskim Kombinacie Budownictwa Mieszkaniowego. W latach 1986–1988 pracował jako wykładowca, zastępca dyrektora Szkoły Zawodowo-Technicznej Nr 95 w Bobrujsku. W latach 1988–1992 pełnił funkcję lektora w Bobrujskim Komitecie Miejskim Komunistycznej Partii Białorusi[1]. W latach 1992–1997 był dyrektorem Bobrujskiej Zawodowo-Technicznej Szkoły Handlowej Nr 226. Od lutego 1997 roku był bezrobotny. Wchodził w skład Partii Komunistów Białoruskiej (PKB)[2].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Bobrujskiego-Berezyńskiego Okręgu Wyborczego Nr 156[3]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka[5], a potem zastępcy przewodniczącego[2] Stałej Komisji ds. Ustawodawstwa[5]. Należał do frakcji komunistów. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Łotewskiej[6]. 27 listopada 1996 roku, po dokonanej przez prezydenta kontrowersyjnej i częściowo nieuznanej międzynarodowo zmianie konstytucji, nie wszedł w skład utworzonej przez niego Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Od 1997 roku pełnił funkcję sekretarza Komitetu Centralnego ds. młodzieży PKB[2]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Trzy medale ZSRR[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ihar Anuszkin jest żonaty, ma dwoje dzieci. Jest ateistą[2]. W 1995 roku mieszkał w Bobrujsku[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Według źródła Ihar Anuszkin ukończył studia na Wydziale Filozofii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego, jednak w 1982 roku nie istniał wydział o takiej nazwie. W latach 1966–1989 istniał Oddział Filozofii Wydziału Historii, a od 1989 roku – Wydział Filozofii i Nauk Społecznych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.