Ihar Krywuszenka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ihar Krywuszenka
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ihar Mikałajewicz Krywuszenka

Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1964
Mińsk

Wzrost

174 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
SDJuSzAR-5 Mińsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1982–1984 Dynama Mińsk 0 (0)
1985–1986 Chimik Grodno 56 (8)
1986 Obuwszczik Lida ? (?)
1988 Ałga Frunze 27 (1)
1989 Aktiubiniec Aktobe 17 (2)
1990–1993 Mietałłurg Ałdan 16 (0)
1994–1995 Dinamo Jakuck 16 (0)
1996 Sielenga Ułan Ude 1 (0)
1997 Tarpieda-Kadzina Mohylew 18 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1994–1995 Dinamo Jakuck (asystent)
1998 Torpedo-Kadino Mohylew (asystent)
1999–2000 Źmiena-BATE Mińsk
2001–2004 BATE Borysów (rezerwy)
2005–2007 BATE Borysów
2007–2008 Dynama Mińsk
2009–2011 Sibir Nowosybirsk
2011–2012 Shoʻrtan Gʻuzor
2012–2017 Tarpieda-BiełAZ Żodzino
2017–2019 Białoruś
2019–2021 TIRA-Persikabo
2022–2023 Dynama Brześć
2024– BATE Borysów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ihar Mikałajewicz Krywuszenka, biał. Ігар Мікалаевіч Крывушэнка, ros. Игорь Николаевич Криушенко, Igor Nikołajewicz Kriuszienko (ur. 10 lutego 1964 w Mińsku, Białoruska SRR) – białoruski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Sportowej Rezerw Olimpijskich nr 5 w Mińsku. Pierwszy trener Michaił Mustygin. W 1982 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Dynamy Mińsk, w 1985 odszedł do Chimika Grodno, gdzie debiutował w podstawowym składzie. Latem 1986 przeniósł się do Obuwszczika Lida. W 1987 nie rozegrał żadnego meczu, a w 1988 został zawodnikiem Ałgi Frunze. W 1989 przeszedł do Aktiubińca Aktobe, a w 1990 wyjechał na Syberię, gdzie bronił barw klubów Mietałłurg Ałdan, Dinamo Jakuck i Sielenga Ułan Ude. W 1997 wrócił do ojczyzny, gdzie zakończył karierę piłkarza w Tarpieda-Kadzina Mohylew.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze będąc graczem pomagał trenować Dinamo Jakuck. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pozostał w klubie Torpedo-Kadino Mohylew pracując jako asystent trenera. W 1999 został mianowany na głównego trenera Źmiena-BATE Mińsk, potem od 2001 trenował rezerwy BATE Borysów, a w 2005 stał na czele borysowskiego klubu, którym kierował do 2007. 13 listopada 2007 został zaproszony na stanowisko głównego trenera Dynama Mińsk, gdzie pracował do września 2008 roku. Następnie od 20 grudnia 2008 do 9 maja 2011 prowadził rosyjski Sibir Nowosybirsk. 24 listopada 2011 stał na czele uzbeckiego Shoʻrtan Gʻuzor, z którym pracował do 9 lipca 2012. 7 listopada 2012 objął prowadzenie Tarpieda-BiełAZ Żodzino. Od 1 marca 2017 roku pełnił funkcję[1], a 22 marca 2017 został mianowany na stanowisko selekcjonera reprezentacji Białorusi[2].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

BATE Borysów
Sibir Nowosybirsk
Tarpieda-BiełAZ Żodzino
  • zdobywca Pucharu Białorusi: 2015/16

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]