Ihor Wowczanczyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ihor Wowczanczyn
Ігор Ярославович Вовчанчин
Ilustracja
Wowczanczyn w 2009
Pełne imię i nazwisko

Ihor Jarosławowycz Wowczanczyn

Pseudonim

Ice Cold

Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1973
Zołoczów, ZSRR

Obywatelstwo

Ukraina

Wzrost

173 cm

Masa ciała

93 kg

Styl walki

kick-boxing, zapasy, sambo, boks

Debiut

MMA – 1995

Kategoria wagowa

półciężka, ciężka

Klub

Team Vovchanchyn

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

kick-boxing – 63
MMA – 68

Zwycięstwa

kick-boxing – 61
MMA – 56

Przez nokauty

kick-boxing – 48
MMA – 41

Przez poddania

MMA – 7

Przez decyzje

kick-boxing – 13
MMA – 8

Porażki

kick-boxing – 2
MMA – 10

Remisy

MMA – 1

Nieodbyte

MMA – 1

  1. Bilans walk aktualny na 16 lipca 2023.

Ihor Jarosławowycz Wowczanczyn (ukr. Ігор Ярославович Вовчанчин; ur. 6 sierpnia 1973 w Zołoczowie) – utytułowany ukraiński kick-boxer i zawodnik MMA.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ihor Wowczanczyn urodził się i wychował w Zołoczowie w obwodzie charkowskim, w ówczesnej Ukraińskiej SRR (obecnie w państwie Ukraina). Od dzieciństwa przejawiał awanturniczy charakter i zamiłowanie do walki oraz ulicznych bójek.[1] Podobno, gdy był w złym humorze, bito w prowizoryczny dzwon zawieszony na drzewie w centrum miasteczka, aby ostrzec przed nim okoliczną ludność[2].

Już w latach szkolnych wykazywał duże zainteresowanie sportem. Przez pięć lat uprawiał lekkoatletykę, był utalentowanym sprinterem. Potem trenował boks, wkrótce porzucając go na rzecz kick-boxingu[3].

Kick-boxing[edytuj | edytuj kod]

Przy jedynie 176 cm wzrostu był jednym z niższych kick-boxerów wagi ciężkiej. Mimo to odnosił sukcesy. W 1993 roku w Danii zdobył tytuł mistrza świata full contact IAKSA. W swojej karierze wygrał 58 walk i jedynie 2 przegrał[4]. W 1995 roku zdecydował się spróbować swych sił w mieszanych sztukach walki (MMA).

W 1999 roku stoczył jednorazową walkę w K-1 z Ernesto Hoostem (gala K-1 Deams 1999). Przegrał przez TKO w trzeciej rundzie na skutek niskich kopnięć.

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

Wowczanczyn (z lewej) podczas finałowej walki turnieju Mr. Powerman Sekai (styczeń 1996)

Wowczanczyn zadebiutował na rozgrywanym w Moskwie 32-osobowym turnieju IAFC - Absolute Fighting Championship 1. Wśród uczestników byli reprezentanci różnych sportów walki (m.in. sambo, judo, zapasów, karate i jiu-jitsu). Walki toczone były przy minimalnej ilości reguł na wzór brazylijskich turniejów vale tudo. Wowczanczyn wygrał trzy pierwsze walki – wszystkie przed czasem (żadna z nich nie trwała dłużej niż 3 minuty). W półfinale uległ jednak rosyjskiemu mistrzowi sambo Michaiłowi Iluchinowi przez poddanie (Iluchin włożył brodę w oko Ukraińca)[4].

W 1996 roku wygrał swój pierwszy turniej MMA – Mr. Powerman Sekai w Mińsku. Przez następnych 5 lat był niepokonany, zwyciężając w turniejach na Ukrainie, w Rosji, Izraelu i Brazylii. Wiele walk kończył brutalnymi nokautami, zdobywając reputację jednego z najlepszych strikerów w MMA. W tym czasie jedynie Brazylijczykowi Leonardo Castello Branco udało się z nim zremisować w trwającej 35 minut walce w Moskwie w 1997 roku[4]. 3 marca 1998 wygrał brazylijski turniej World Vale Tudo Championship po czym związał się z japońską organizacją PRIDE Fighting Championships.

11 października 1998 roku Wowczanczyn zadebiutował PRIDE, gdy na gali PRIDE 4 pokonał przez techniczny nokaut Gary'ego Goodridge'a. Następnie wygrał 6 kolejnych walk w tej organizacji, stając się jedną z gwiazd PRIDE. Jego seria kolejnych 32 walk bez porażki została w końcu przerwana 1 maja 2000 przez Marka Colemana. Amerykanin zmusił go do poddania się w finale turnieju PRIDE Open Weight GP 2000 za pomocą ciosów kolanami w parterze. Był to kulminacyjny moment kariery Wowczanczyna. Wraz z pojawieniem się nowej generacji zawodników MMA, trapiony licznymi kontuzjami nie odnosił już tak spektakularnych sukcesów. Ostatnią walkę stoczył 28 sierpnia 2005 roku przeciwko Kazuhiro Nakamurze, po czym zakończył sportową karierę z powodu kontuzji łokci.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sportowej kariery został przedsiębiorcą[3]. Mieszka w Charkowie. Jest żonaty, ma jedną córkę.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

  • 2000: PRIDE Grand Prix 2000 - 2. miejsce
  • 1998: WVC 5 - 5. Mistrzostwa Świata Vale Tudo - 1. miejsce
  • 1997: IAFC 1st Absolute Fighting World Cup Pankration - 1. miejsce
  • 1997: IAFC Absolute Fighting Russian Open Cup 3 - 1. miejsce
  • 1996: IFC 1 Kombat in Kiev - 1. miejsce
  • 1996: DNRF - Ukrainian Octagon - 1. miejsce
  • 1996: Mr. Powerman Sekai - 1. miejsce

Kick-boxing[edytuj | edytuj kod]

  • 1993: Amatorski Mistrz Świata IAKSA

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Игорь Вовчанчин возвращается на ринг. [dostęp 2008-10-14]. (ukr.).
  2. Igor Vovchanchyn Interview. [dostęp 2008-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 czerwca 2009)]. (ang.).
  3. a b Bogdan Chmielnicki: Igor Vovchanchyn in exclusive interview. [dostęp 2008-10-14]. (ang.).
  4. a b c What Happened to Igor Vovchanchyn?. [dostęp 2008-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 sierpnia 2008)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]