Ikarus 412T

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ikarus 412T
Ilustracja
Budapesztański trolejbus typu 412T
Dane ogólne
Producent

Ikarus
Ganz-Ansaldo, Kiepe, Obus

Lata produkcji

1999–2002

Miejsce produkcji

Węgry Székesfehérvár

Dane techniczne
Typy nadwozia

Niskopodłogowy trolejbus klasy MAXI

Układ drzwi

2–2–2

Liczba drzwi

3

Silniki

Škoda 10ML3550K / 4

Długość

11 800 mm

Szerokość

2500 mm

Wysokość

3400 mm

Masa własna

11 900 kg

Wnętrze
Liczba miejsc ogółem

63

Liczba miejsc siedzących

28

Ikarus–BKV 412.81GT
Ilustracja
Jeden z dwóch trolejbusów 412.81GT
Dane ogólne
Producent

Ikarus / BKV

Lata produkcji

2014

Miejsce produkcji

Węgry Székesfehérvár
Węgry Budapeszt

Dane techniczne
Typy nadwozia

Niskopodłogowy trolejbus klasy MAXI

Układ drzwi

2–2–2

Liczba drzwi

3

Silniki

Ganz TK110K

Moc silników

196 kW

Długość

12 000 mm

Szerokość

2500 mm

Wysokość

3400 mm

Masa własna

13 200 kg

Ikarus 412T – typ trolejbusu opartego na autobusie Ikarus 412. Nadwozie produkowano w zakładach Ikarus Karosszéria- és Járműgyár, a wyposażenie elektryczne wytwarzały firmy Ganz-Ansaldo, Kiepe i Obus[1]. Ogółem wyprodukowano 20 egzemplarzy trolejbusów typu 412T, które dostarczono do Tallinna (5 sztuk) oraz do Budapesztu (15 sztuk)[1]. W 2014 r. budapeszteński przewoźnik BKV Zrt. przebudował dwa autobusy Ikarus 412 na trolejbusy; tak przebudowane pojazdy oznaczono jako Ikarus-BKV 412.81GT[2].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Ikarus 412T to dwuosiowy trolejbus niskopodłogowy, wyposażony w troje drzwi umieszczonych po prawej stronie nadwozia.

Dostawy[edytuj | edytuj kod]

Państwo Miasto Typ Lata dostaw Liczba Numery taborowe
 Estonia Tallinn 412T 1999 5 310–314 [3]
 Węgry Budapeszt 412T 1999–2002 15 700–714 [4]
412.81GT 2014 2 720–721[a] [5]
Łączna liczba: 22

Eksploatacja[edytuj | edytuj kod]

Tallinn[edytuj | edytuj kod]

Eksploatację pięciu zakupionych przez Tallinn trolejbusów typu 412T rozpoczęto w 1999 r. Pojazdy otrzymały numery taborowe z zakresu 310-314 i polakierowane zostały w niebiesko-białe barwy miejscowego przewoźnika. Trolejbusy eksploatowano liniowo do 2012 r. W 2015 r. zezłomowano egzemplarze nr 311-314[6].

Budapeszt[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie XX i XXI w., wobec pogarszającego się stanu technicznego budapeszteńskiego taboru trolejbusowego, podjęta została decyzja o zakupie nowych pojazdów. W związku z typ przedsiębiorstwo BKV rozpisało przetarg na 15 nowych trolejbusów, który rozstrzygnięto na korzyść konsorcjum IkarusBus-Obus-Kiepe. Dostawy trolejbusów typu 412T trwały od maja do lipca 2002 r. Jeden z zakupionych przez Budapeszt trolejbusów przeszedł wiosną 2003 r. jazdy próbne w Debreczynie[1].

W 2013 r. firma BKV Zrt ogłosiła chęć zbudowania dwóch trolejbusów Ikarus 412GT. Trolejbusy te powstały w wyniku zamontowania wyposażenia elektrycznego z trolejbusów Ikarus 280T w wycofanych z eksploatacji autobusach Ikarus 412[7]. Tak przebudowane pojazdy rozpoczęły kursowanie w 2016 r.[2][8]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przebudowane z autobusów Ikarus 412.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Németh Zoltán Ádám: Alacsonypadlós Ikarus trolibuszok. villamosok.hu. [dostęp 2019-01-17]. (węg.).
  2. a b Hajtó Bálint: Ikarus 412T és 412GT járműállomány. hbweb.hu. [dostęp 2019-01-17]. (węg.).
  3. Tallinn, Ikarus 412.82. transphoto.ru. [dostęp 2019-01-17]. (pol.).
  4. Budapest, Ikarus 412.81. transphoto.ru. [dostęp 2019-01-17]. (pol.).
  5. Budapest, Ikarus 412.81GT. transphoto.ru. [dostęp 2019-01-17]. (pol.).
  6. (Ikarus) Ikarus 412.81. phototrans.eu. [dostęp 2019-01-17]. (pol.).
  7. Péter Istvánfi: Szalmából egeret: buszból épít trolit a BKV. iho.hu. [dostęp 2019-01-17]. (węg.).
  8. Íme egy troli és egy busz szerelemgyereke!. iho.hu. [dostęp 2019-01-17]. (węg.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]