Ikke Nurjanah
| Imię i nazwisko |
Hartini Erpi Nurjanah |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 maja 1974 |
| Pochodzenie |
indonezyjskie |
| Zawód |
piosenkarka, aktorka |
| Aktywność |
od 1987 |
Ikke Nurjanah, właśc. Hartini Erpi Nurjanah[1] (ur. 18 maja 1974 w Dżakarcie[2]) – indonezyjska piosenkarka i aktorka. Wykonuje muzykę dangdut[3][4].
Jej ojciec Abdul Pihar Tanjung był artystą i skrzypkiem wykonującym muzykę Malajów Deli. Karierę zawodową rozpoczęła w młodym wieku. W 1987 roku ukazał się jej album Gemilang Duka. Sukcesem okazał się jej album Ojo Lali, który wydała w wieku 15 lat. Dotychczasowy dorobek artystki obejmuje dziesiątki albumów, a wiele spośród jej piosenek zyskało w kraju szeroką popularność, należą tu m.in. utwory „Sun Sing Suwe”, „Terlena”, „Memandangmu”[2].
Trzykrotnie została uhonorowana nagrodą AMI (Anugerah Musik Indonesia) dla najlepszej wokalistki dangdut (1997, 1998, 1999), a w 2002 roku została „najpopularniejszą piosenkarką dangdut” (Penyanyi Dangdut Paling Ngetop) w konkursie telewizji SCTV[2].
Dyskografia (wybór)[edytuj | edytuj kod]
- Gemilang Duka (1987)
- Gerbang Sengsara (1988)
- Ojo Lali (1989)
- Saat Jumpa Pertama (1991)
- Biru Putih Cintaku (1992)
- Aib (1992)
- Ati Nelongso (1993)
- Bagai Disambar Petir (1994)
- Sun Sing Suwe (1994)
- Gelang Alit (1996)
- Cinta dan Dilema (1997)
- Merpati Putih (1997)
- Selalu Milikmu (2001)
- Lebaran Bersama Ikke (2003)
- Munafik (2003)
- Dua Dalam Satu (2004)
- I Love DutKustik (2015)
Źródło: [2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dangdut singer Ikke Nurjanah to guest lecture in Pittsburg University. The Jakarta Post, 2016-08-19. [dostęp 2021-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-11)]. (ang.).
- ↑ a b c d Profil Ikke Nurjanah. Viva.co.id, 2017-04-27. [dostęp 2021-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-11)]. (indonez.).
- ↑ Andrew N. Weintraub: Islam and Popular Culture in Indonesia and Malaysia. Abingdon–New York: Routledge, 2011, s. PT137 (Google Books). ISBN 978-1-136-81228-6. OCLC 774284278. (ang.).
- ↑ Tony Langlois: Non-Western Popular Music. Abingdon–New York: Routledge, 2017, s. 400. ISBN 978-1-351-55615-6. OCLC 994220884. (ang.).