49°06′20″N 29°12′32″E/49,105556 29,208889Ilińce
_P1790096.jpg)
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Data założenia | |||||
| Prawa miejskie | |||||
| Zarządzający |
Włodzimierz Jaszczuk | ||||
| Powierzchnia |
10.87 km² | ||||
| Wysokość |
212 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 4345 | ||||
| Kod pocztowy |
22700-22707 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
АВ | ||||
Położenie na mapie obwodu winnickiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 49°06′20″N 29°12′32″E/49,105556 29,208889
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Ukraina
| |||||
Ilińce lub Lińce (ukr. Іллінці, trb. Illinci; łac. Elins) – miasto na Ukrainie w obwodzie winnickim, siedziba władz rejonu ilinieckiego. Ośrodek przemysłu spożywczego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Przez Kazimierza Jagiellończyka nadane wojewodzie Mienkowi.
W 1647 roku książę Samuel Karol Korecki przekazał miasto ówczesnemu cześnikowi chełmskiemu Stefanowi Czarneckiemu za sumę zastawu w wysokości 40 tys. złotych.
22 października 1757 lokowane na prawie magdeburskim przez króla Augusta III Sasa. Prywatne miasto szlacheckie położone w województwie bracławskim było w 1789 roku własnością Hieronima Janusza Sanguszki[2].
W zaborze rosyjskim siedziba gminy Ilińce(ukr.) w powiecie lipowieckim guberni kijowskiej.
W 2013 liczyło 11 366 mieszkańców[3].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- parterowy dwór wybudowany w XVIII w. przez Hieronima Sanguszkę (1743-1812). Letnia rezydencja Sanguszków[4]. Hieronim Sanguszko przyjmował w nim króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1787 r. Pod koniec XIX w. dom mieszkalny zarządców (oficjalistów) cukrowni.
- cerkiew św. Mikołaja z 1751 r.
- kościół z 1785 r.
- synagoga z ok. 1780 r.
- gmach ziemstwa z początku XX w.
- Młyn Marymont z 1908 r.
- cerkiew św. Trójcy z 1902 r.
Cerkiew św. Mikołaja
Młyn Marymont
Synagoga
Miejscowość na mapie województwa bracławskiego z 1648 r.
_%D0%86%D0%BB%D0%BB%D1%96%D0%BD%D1%86%D1%96_%D0%B2%D1%83%D0%BB.%D0%A0%D0%B0%D1%82%D1%83%D1%88%D0%BD%D0%B0,26.JPG)
Urodzeni w Ilińcach[edytuj | edytuj kod]
- Seweryn Goszczyński – polski poeta romantyczny
- Tomasz Padura – poeta romantyczny i kompozytor
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.13
- ↑ Микола Крикун, Воєводства Правобережної України у XVI-XVIII століттях: Статті і матеріали, Lwów 2012, s. 527.
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.42
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 189-191, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ilińce 1.), pow. lipowiecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 259.
- Ilińce 1.), pow. lipowiecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 608.
- Lińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 233.
- Dymitro Antoniuk Obojętność gubi zabytki - O synagodze w Ilińcach
