Illa Szkuryn
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Illa Siarhiejewicz Szkuryn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
188 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
Stal Mielec (wyp.) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
17 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Illa Siarhiejewicz Szkuryn (biał. Ілля Сяргеевіч Шкурын; ros. Илья Сергеевич Шкурин, Ilja Siergiejewicz Szkurin; ur. 17 sierpnia 1999 w Witebsku) – białoruski piłkarz występujący na pozycji napastnika w polskim klubie PGE FKS Stal Mielec na wypożyczeniu z rosyjskiego klubu CSKA Moskwa. Młodzieżowy reprezentant Białorusi.
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
FK Witebsk[edytuj | edytuj kod]
Wychowanek akademii FK Witebsk z rodzinnego Witebska. W 2016 został zaproszony na testy do Dynama Kijów, jednak wrócił do macierzystego klubu[1]. W tym samym roku został włączony do kadry pierwszego zespołu, jednocześnie grając dla drugiej drużyny. W pierwszej drużynie zadebiutował 23 lipca 2017 w meczu 1/8 finału Pucharu Białorusi z FK Słuckiem (0:0, k. 2:4), kiedy to pojawił się na boisku, zmieniając Antona Matwiejenkę w 87. minucie[2]. Tydzień później, 29 lipca 2017, zadebiutował w lidze, podczas domowego, zremisowanego 2:2 meczu 16. kolejki z Krumkaczy Mińsk, zmieniając Rafaela Ledesmę w 74. minucie spotkania[3]. 5 sierpnia 2017, w wyjazdowym, wygranym 1:2 meczu z Dniaprem Mohylew pojawił się na boisku w 70. minucie, za Kiryła Wiarhiejczyka i już dwie minuty później strzelił swojego pierwszego gola w barwach pierwszej drużyny FK Witebsk[4].
We wrześniu 2017 złamał kość śródstopia, przez którą był wyłączony z gry do końca sezonu. Do gry powrócił w czerwcu 2018, podczas którego reprezentował drugą drużynę FK Witebsk – w 16 meczach drugiej drużyny zdobył 18 bramek[5]. W styczniu 2019 rozwiązał umowę z Witebskiem[5][6].
Eniergietyk-BDU[edytuj | edytuj kod]
28 stycznia 2019 podpisał kontrakt ze stołecznym Eniergietykiem-BDU[7]. Dla mińskiego klubu zadebiutował 31 marca 2019, w wyjazdowym, zremisowanym 0:0 meczu 1. kolejki z FK Słuck[8]. W pierwszej połowie sezonu 2019 zwykle pełnił rolę zmiennika, grał także w drugiej drużynie, ale szybko wywalczył sobie miejsce w wyjściowym składzie pierwszej drużyny i stał się głównym napastnikiem. 11 maja 2019, w swoim pierwszym meczu w pełnym wymiarze czasowym, zdobył swoją pierwszą bramkę dla Studentów, podczas wyjazdowego, przegranego 1:2 meczu z Isłaczem[9]. W prestiżowym meczu z FK Mińsk strzelił aż 4 bramki[10], a w innym meczu derbowym – z Dynamą Mińsk – zdobył hat tricka[11]. Jedynym mińskim klubem przeciwko któremu nie zanotował bramki, ani asysty była Tarpieda.
Łącznie w 26 meczach ligowych strzelił 19 goli i tym samym zdobył tytuł króla strzelców[12]. Został również wybrany najlepszym zawodnikiem ligi.
Dynama Brześć i CSKA Moskwa[edytuj | edytuj kod]
8 stycznia 2020 mistrz Białorusi, Dynama Brześć ogłosiła, że Szkuryn będzie jej zawodnikiem[13], jednak już dzień później klub z Brześcia poinformował, że napastnik został sprzedany do rosyjskiego CSKA Moskwa. Z moskiewskim klubem podpisał czteroipółletni kontrakt[14]. 29 lutego 2020 w domowym, zremisowanym 1:1 meczu 20. kolejki z Urałem Jekaterynburg, Szkuryn zadebiutował w nowym klubie, zmieniając w 73. minucie Ałana Dzagojewa[15]. 15 sierpnia 2020, w domowym, wygranym 2:1 meczu z FK Tambow pojawił się na boisku w 27. minucie, za Ałana Dzagojewa i w 55. minucie strzelił swojego pierwszego gola w rosyjskiej lidze[16]. Szkuryn przez cały okres pobytu w armijnym klubie nie zdołał wywalczyć regularnych występów na boisku.
Wypożyczenie do Dynama Kijów[edytuj | edytuj kod]
9 lipca 2021 został wypożyczony na okres jednego sezonu do Dynama Kijów[17]. W białoruskich i rosyjskich mediach pojawiły się informacje, że wypożyczenie nie było jedynie efektem słabej formy sportowej, a zastraszaniem ze strony białoruskich służb i groźbami, m.in. deportacji[18].
Wypożyczenie do Rakowa Częstochowa[edytuj | edytuj kod]
W lutym 2022 został wypożyczony do końca roku do Rakowa Częstochowa z możliwością wykupu[19]. Zadebiutował 19 marca 2022, wchodząc na boisko w 81. minucie spotkania z Legią Warszawa[20]. Po rozegraniu jeszcze jednego meczu dla klubu w sezonie 2021/2022, odszedł z zespołu 5 września 2022[21].
Wypożyczenie do Maccabi Petach Tikwa[edytuj | edytuj kod]
5 września 2022 zawiesił swój kontakt z CSKA Moskwa, korzystając z przepisów FIFA w związku z inwazją Rosji na Ukrainę[22], i dołączył do izraelskiego klubu Maccabi Petach Tikwa na sezon 2022/2023[23].
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
1 września 2017 zadebiutował w młodzieżowej reprezentacji Białorusi w meczu kwalifikacyjnym Mistrzostw Europy 2019 przeciwko Grecji (0:2).
W 2019 białoruscy kibice zaczęli domagać się od selekcjonera Michaiła Marchiela powołania Szkuryna do kadry na mecze Ligi Narodów[24]. W październiku 2019 Marchiel oficjalnie tłumaczył, że napastnik nie dostanie powołania, ponieważ najpierw musi sprawdzić się w drużynie młodzieżowej[24]. Sprawa miała jednak drugie dno, ponieważ w czerwcu 2019, doszło do konfliktu między Marchielem, wtedy trenerem reprezentacji U-21, a Szkurynem[24].
14 sierpnia 2020, podczas protestów na Białorusi, Szkuryn opublikował na swoim koncie w serwisie Instagram post opatrzony zdjęciem człowieka z biało-czerwono-białą flagą, w którym napisał, iż odmawia gry w reprezentacji tak długo, dopóki prezydentem jest Alaksandr Łukaszenka[25].
Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]
- (aktualne na dzień 26 lutego 2022)
| Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar kraju | Kontynentalne | Suma | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
| FK Witebsk | 2017 | Wyszejszaja liha | 4 | 1 | 1 | 0 | – | 5 | 1 | |
| 2018 | 7 | 0 | 2 | 1 | – | 9 | 1 | |||
| Łącznie | 11 | 1 | 3 | 1 | – | 14 | 2 | |||
| Eniergietyk-BDU | 2019 | Wyszejszaja liha | 26 | 19 | 2 | 2 | – | 28 | 21 | |
| Dynama Brześć | 2020 | – | – | – | – | |||||
| CSKA Moskwa | 2019/20 | Priemjer-Liga | 4 | 0 | 1 | 0 | – | 5 | 0 | |
| 2020/21 | 9 | 3 | 3 | 0 | 2 | 0 | 14 | 3 | ||
| Łącznie | 13 | 3 | 4 | 0 | 2 | 0 | 19 | 3 | ||
| Dynamo Kijów (wyp.) | 2021/22 | Premier-liha | 8 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 9 | 0 |
| Łącznie w karierze | 58 | 23 | 10 | 3 | 2 | 0 | 70 | 26 | ||
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Indywidualne[edytuj | edytuj kod]
- król strzelców Wyszejszajej Lihi: 2019 (19 goli)
- napastnik sezonu Wyszejszajej Lihi: 2019
- lista 22 najlepszych piłkarzy ligi białoruskiej: 2019
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aleksandr Diwiniec, Валерий Исаев: «Вместе с киевским «Динамо» решили, что пока Шкурину лучше играть в основном составе «Витебска», а из Украины будут следить» [online], tribuna.com, 7 sierpnia 2017 [dostęp 2022-02-26] (ros.).
- ↑ Vitebsk vs. Slutsk 0 - 0, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
- ↑ Vitebsk vs. Krumkachy 2 - 2, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
- ↑ Dnepr Mogilev - FK Vitebsk, 5 sie 2017 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
- ↑ a b Шкурин покинул "Витебск" [online], football.by, 28 stycznia 2019 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
- ↑ Andriej Masłowskij, «Витебск» прокинул Печенина с БАТЭ – другой игрок с потенциалом выкупил себя у клуба, чтобы не попасть в такую ситуацию [online], tribuna.com, 29 stycznia 2019 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
- ↑ Покинувший "Витебск" нападающий перешел в "Энергетик-БГУ" [online], football.by, 28 stycznia 2019 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
- ↑ FK Slutsk - Energetik-BGU Minsk, 31 mar 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
- ↑ Isloch Minskiy Rayon - Energetik-BGU Minsk, 11 maj 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
- ↑ FK Minsk - Energetik-BGU Minsk, 27 wrz 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
- ↑ Energetik-BGU Minsk - Dinamo Minsk, 26 paź 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
- ↑ Футбол. Илья Шкурин — лучший бомбардир чемпионата Беларуси-2019. pressball.by, 2019-12-01. [dostęp 2022-02-28]. (ros.).
- ↑ Официально: Шкурин сменил "Энергетик-БГУ" на брестское "Динамо" [online], football.by, 8 stycznia 2020 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
- ↑ Oleg Tołokiewicz, ЦСКА объявил о переходе форварда Шкурина [online], championat.com, 9 stycznia 2020 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
- ↑ CSKA Moskwa - Ural Jekaterynburg, 29 lut 2020 - Premier Liga, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
- ↑ CSKA Moskva vs. Tambov 2 - 1, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
- ↑ Илья Шкурин стал игроком киевского "Динамо" - Новости [online], football.by, 10 lipca 2021 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
- ↑ Dominik Kołodziej, Skrytykował Łukaszenkę, groziła mu deportacja. Teraz gra na Ukrainie [online], sport.onet.pl, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2022-02-26] (pol.).
- ↑ Ilja Szkuryn nowym zawodnikiem Rakowa!. rakow.com, 2022-02-26. [dostęp 2022-02-28].
- ↑ Lidera stołek odbiera Wszołek [online], www.90minut.pl, 19 marca 2022 [dostęp 2022-09-05].
- ↑ Ilja Szkurin odchodzi z Rakowa [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-09-05].
- ↑ Илья Шкурин приостановил контракт с ПФК ЦСКА [online], pfc-cska.com [dostęp 2022-09-30] (ros.).
- ↑ מועדון הכדורגל מכבי פתח תקווה, [w:] Maccabi Petah Tikva FC [online], www.facebook.com [dostęp 2022-09-30] (hebr.).
- ↑ a b c Dmitrij Siniak, Почему лучшего форварда Беларуси нe вызывают в сборную? [online], charter97.org, 29 października 2019 [dostęp 2021-08-18] (biał. • ros.).
- ↑ Michaił Bolszakow, Шкурин отказался играть за сборную Беларуси при Лукашенко [online], sports.ru, 15 sierpnia 2020 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Illa Szkuryn w bazie 90minut.pl
- Illa Szkuryn w bazie Football Facts (ros.)
- I. Shkurin, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2022-02-26].
- Ilya Shkurin, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-02-26].