Przejdź do zawartości

Illa Szkuryn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Illa Szkuryn
Ілля Шкурын
Ilustracja
Szkuryn w 2024 r.
Pełne imię i nazwisko

Illa Siarhiejewicz Szkuryn

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1999
Witebsk

Obywatelstwo

białoruskie

Wzrost

188 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

GKS Katowice

Numer w klubie

80

Kariera juniorska
Lata Klub
2016–2017 FK Witebsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2017–2019 FK Witebsk 11 (1)
2019–2020 Eniergietyk-BDU Mińsk 26 (19)
2020 Dynama Brześć 0 (0)
2020–2024 CSKA Moskwa 13 (3)
2021–2022 Dynamo Kijów (wyp.) 8 (0)
2022 Raków Częstochowa (wyp.) 2 (0)
2022–2023 Maccabi Petach Tikwa (wyp.) 30 (14)
2023–2024 Stal Mielec (wyp.) 33 (16)
2024–2025 Stal Mielec 20 (5)
2025–2025 Legia Warszawa 16 (2)
2025– GKS Katowice 5 (2)
W sumie: 164 (62)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2017  Białoruś U-19 1 (0)
2017–2019  Białoruś U-21 6 (1)
W sumie: 7 (1)
  1. Aktualne na: 17 października 2025. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Illa Siarhiejewicz Szkuryn (biał. Ілля Сяргеевіч Шкурын; ros. Илья Сергеевич Шкурин, Ilja Siergiejewicz Szkurin; ur. 17 sierpnia 1999 w Witebsku) – białoruski piłkarz występujący na pozycji napastnika w GKS-ie Katowice[1], w latach 2017–2019 młodzieżowy reprezentant Białorusi.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

FK Witebsk

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek akademii FK Witebsk z rodzinnego Witebska. W 2016 r. był testowany przez Dynamo Kijów, jednak wrócił do macierzystego klubu[2]. W 2016 r. włączono go do kadry pierwszego zespołu, lecz grał w rezerwach. W pierwszej drużynie zadebiutował 23 lipca 2017 w meczu 1/8 finału Pucharu Białorusi z FK Słuckiem (0:0, k. 2:4), zmieniając w 87. minucie Antona Matwiejenkę[3]. 29 lipca 2017 zadebiutował w lidze podczas domowego, zremisowanego 2:2, meczu 16. kolejki z Krumkaczy Mińsk, zmieniając Rafaela Ledesmę w 74. minucie[4]. 5 sierpnia 2017 w wyjazdowym, wygranym 1:2, meczu z Dniaprem Mohylew pojawił się na boisku w 70. minucie, za Kiryła Wiarhiejczyka, a dwie minuty później strzelił swojego pierwszego gola w barwach pierwszej drużyny[5]. We wrześniu 2017 r. złamał kość śródstopia, co wyłączyło go z gry do końca sezonu. Po kontuzji wrócił w czerwcu 2018 r., a występując w drugim zespole w 16 meczach zdobył 18 bramek[6]. W styczniu 2019 r. rozwiązał umowę z Witebskiem[6][7].

Eniergietyk-BDU

[edytuj | edytuj kod]

28 stycznia 2019 podpisał kontrakt ze stołecznym Eniergietykiem-BDU[8]. Dla mińskiego klubu zadebiutował 31 marca 2019, w wyjazdowym, zremisowanym 0:0 meczu 1. kolejki z FK Słuck[9]. W pierwszej połowie sezonu 2019 zwykle pełnił rolę zmiennika, grał także w drugiej drużynie, ale szybko wywalczył sobie miejsce w wyjściowym składzie pierwszej drużyny i stał się głównym napastnikiem. 11 maja 2019, w swoim pierwszym meczu w pełnym wymiarze czasowym, zdobył swoją pierwszą bramkę dla Studentów, podczas wyjazdowego, przegranego 1:2 meczu z Isłaczem[10]. W prestiżowym meczu z FK Mińsk strzelił aż 4 bramki[11], a w innym meczu derbowym – z Dynamą Mińsk – zdobył hat tricka[12]. Jedynym mińskim klubem przeciwko któremu nie zanotował bramki, ani asysty była Tarpieda. Łącznie w 26 meczach ligowych strzelił 19 goli i tym samym zdobył tytuł króla strzelców[13]. Został również wybrany najlepszym zawodnikiem ligi.

Dynama Brześć i CSKA Moskwa

[edytuj | edytuj kod]

8 stycznia 2020 mistrz Białorusi, Dynama Brześć ogłosiła, że Szkuryn będzie jej zawodnikiem[14], jednak już dzień później klub z Brześcia poinformował, że napastnik został sprzedany do rosyjskiego CSKA Moskwa. Z moskiewskim klubem podpisał cztero i półletni kontrakt[15]. 29 lutego 2020 w domowym, zremisowanym 1:1 meczu 20. kolejki z Urałem Jekaterynburg, Szkuryn zadebiutował w nowym klubie, zmieniając w 73. minucie Ałana Dzagojewa[16]. 15 sierpnia 2020, w domowym, wygranym 2:1 meczu z FK Tambow pojawił się na boisku w 27. minucie, za Ałana Dzagojewa i w 55. minucie strzelił swojego pierwszego gola w rosyjskiej lidze[17]. Szkuryn przez cały okres pobytu w armijnym klubie nie zdołał wywalczyć regularnych występów na boisku.

Wypożyczenie do Dynama Kijów

[edytuj | edytuj kod]

9 lipca 2021 został wypożyczony na okres jednego sezonu do Dynama Kijów[18]. W białoruskich i rosyjskich mediach pojawiły się informacje, że wypożyczenie nie było jedynie efektem słabej formy sportowej, a zastraszaniem ze strony białoruskich służb i groźbami, m.in. deportacji[19].

Wypożyczenie do Rakowa Częstochowa

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2022 r. został wypożyczony do końca roku do Rakowa Częstochowa z możliwością wykupu[20]. Zadebiutował 19 marca 2022, wchodząc na boisko w 81. minucie spotkania z Legią Warszawa[21]. Po rozegraniu jeszcze jednego meczu w sezonie 2021/22, 5 września 2022 odszedł z zespołu[22].

Wypożyczenie do Maccabi Petach Tikwa

[edytuj | edytuj kod]

5 września 2022 zawiesił kontakt z CSKA Moskwa, korzystając z przepisów FIFA w związku z inwazją Rosji na Ukrainę[23] i w trakcie sezonu 2022/23 przeszedł do izraelskiego Maccabi Petach Tikwa[24].

Stal Mielec

[edytuj | edytuj kod]

5 lipca 2023 Stal Mielec ogłosiła, że Szkuryn zostanie jej nowym zawodnikiem na zasadzie wypożyczenia[25]. W rundzie jesiennej rozegrał 20 spotkań: 18 w Ekstraklasie oraz 2 w Pucharze Polski. Podczas 18 meczów ligowych zdobył 8 goli oraz zaliczył 5 asyst. 8 stycznia 2024 Szkuryn podpisał kontrakt z klubem z Mielca obowiązujący do końca sezonu 2024/25[26]. W sezonie 2023/24 został wicekrólem strzelców Ekstraklasy[27].

Legia Warszawa

[edytuj | edytuj kod]

20 lutego 2025 trafił do Legii Warszawa za kwotę 1,5 mln €, podpisując umowę do 31 grudnia 2027. Otrzymał numer 17[28]. Pierwszego gola w barwach „Wojskowych” zdobył 2 kwietnia 2025 w meczu 1/2 finału Pucharu Polski z Ruchem Chorzów na Stadionie Śląskim[29].

GKS Katowice

[edytuj | edytuj kod]

6 września 2025 został nowym zawodnikiem GKS-u Katowice, trafiając tam na zasadzie transferu definitywnego z Legii Warszawa. Z GKS-em podpisał trzyletnią umowę z opcją przedłużenia.[30] W wywiadzie dla klubowej telewizji stwierdził, że do zmiany barw klubowych skłoniło go niezadowolenie z ilości minut spędzonych na boisku w barwach Legii oraz wizja stylu gry nowego klubu nakreślona mu podczas rozmowy telefonicznej przez trenera Rafała Góraka. Jako swój największy atut opisał natomiast umiejętność znajdowania przestrzeni za plecami obrońców[31].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

1 września 2017 zadebiutował w młodzieżowej reprezentacji Białorusi w meczu kwalifikacyjnym mistrzostw Europy 2019 przeciwko Grecji (0:2).

W 2019 r. białoruscy kibice zaczęli domagać się od selekcjonera Michaiła Marchiela powołania Szkuryna do kadry na mecze Ligi Narodów[32]. W październiku 2019 r. Marchiel tłumaczył, że napastnik nie dostanie powołania, ponieważ najpierw musi sprawdzić się w drużynie młodzieżowej[32]. Sprawa miała jednak drugie dno, ponieważ w czerwcu 2019 r. doszło do konfliktu między Marchielem, wówczas trenerem reprezentacji U-21, a Szkurynem[32].

14 sierpnia 2020, podczas protestów na Białorusi, Szkuryn opublikował na swoim koncie w serwisie Instagram post opatrzony zdjęciem człowieka z biało-czerwono-białą flagą, w którym napisał, iż odmawia gry w reprezentacji tak długo, dopóki prezydentem jest Aleksander Łukaszenka[33].

Statystyki kariery

[edytuj | edytuj kod]
(Aktualne na 12 września 2025)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Kontynentalne Inne Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
FK Witebsk 2017 Wyszejszaja liha 4 1 1 0 5 1
2018 7 0 2 1 9 1
Łącznie 11 1 3 1 14 2
Eniergietyk-BDU 2019 Wyszejszaja liha 26 19 2 2 28 21
Dynama Brześć 2020
CSKA Moskwa 2019/20 Priemjer-Liga 4 0 1 0 5 0
2020/21 9 3 3 0 2 0 14 3
Łącznie 13 3 4 0 2 0 19 3
Dynamo Kijów (wyp.) 2021/22 Premier-liha 8 0 1 0 2 0 11 0
Łącznie 8 0 1 0 2 0 9 0
Raków Częstochowa (wyp.) 2021/22 Ekstraklasa 2 0 0 0 0 0 2 0
Łącznie 2 0 0 0 0 0 2 0
Maccabi Petach Tikwa (wyp.) 2022/23 Liga Leumit 30 14 3 1 0 0 33 15
Łącznie 30 14 3 1 0 0 33 15
Stal Mielec (wyp.) 2023/24 Ekstraklasa 33 16 2 2 35 18
Stal Mielec 2024/25 20 5 1 0 21 5
Łącznie 53 21 3 2 0 0 56 23
Legia Warszawa 2024/25 Ekstraklasa 13 2 3 2 0 0 16 4
2025/26 3 0 0 0 5 0 1 1 9 1
Łącznie 16 2 3 2 5 0 1 1 25 5
GKS Katowice 2025/26 Ekstraklasa 0 0 0 0 0 0
Łącznie w karierze 159 60 19 8 9 0 1 1 188 69

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ilya Shkuryn w GieKSie [online], gkskatowice.eu [dostęp 2025-09-06] (pol.).
  2. Aleksandr Diwiniec, Валерий Исаев: «Вместе с киевским «Динамо» решили, что пока Шкурину лучше играть в основном составе «Витебска», а из Украины будут следить» [online], tribuna.com, 7 sierpnia 2017 [dostęp 2022-02-26] (ros.).
  3. Vitebsk vs. Slutsk 0 - 0, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  4. Vitebsk vs. Krumkachy 2 - 2, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  5. Dnepr Mogilev - FK Vitebsk, 5 sie 2017 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  6. a b Шкурин покинул "Витебск" [online], football.by, 28 stycznia 2019 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  7. Andriej Masłowskij, «Витебск» прокинул Печенина с БАТЭ – другой игрок с потенциалом выкупил себя у клуба, чтобы не попасть в такую ситуацию [online], tribuna.com, 29 stycznia 2019 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  8. Покинувший "Витебск" нападающий перешел в "Энергетик-БГУ" [online], football.by, 28 stycznia 2019 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  9. FK Slutsk - Energetik-BGU Minsk, 31 mar 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  10. Isloch Minskiy Rayon - Energetik-BGU Minsk, 11 maj 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  11. FK Minsk - Energetik-BGU Minsk, 27 wrz 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  12. Energetik-BGU Minsk - Dinamo Minsk, 26 paź 2019 - Wyszejszaja liha, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  13. Футбол. Илья Шкурин — лучший бомбардир чемпионата Беларуси-2019. pressball.by, 2019-12-01. [dostęp 2022-02-28]. (ros.).
  14. Официально: Шкурин сменил "Энергетик-БГУ" на брестское "Динамо" [online], football.by, 8 stycznia 2020 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  15. Oleg Tołokiewicz, ЦСКА объявил о переходе форварда Шкурина [online], championat.com, 9 stycznia 2020 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  16. CSKA Moskwa - Ural Jekaterynburg, 29 lut 2020 - Premier Liga, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  17. CSKA Moskva vs. Tambov 2 - 1, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2021-08-18].
  18. Илья Шкурин стал игроком киевского "Динамо" - Новости [online], football.by, 10 lipca 2021 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  19. Dominik Kołodziej, Skrytykował Łukaszenkę, groziła mu deportacja. Teraz gra na Ukrainie [online], sport.onet.pl, 11 sierpnia 2021 [dostęp 2022-02-26] (pol.).
  20. Ilja Szkuryn nowym zawodnikiem Rakowa! [online], rakow.com, 26 lutego 2022 [dostęp 2022-02-28] (pol.).
  21. Lidera stołek odbiera Wszołek [online], 90minut.pl, 19 marca 2022 [dostęp 2022-09-05] (pol.).
  22. Ilja Szkurin odchodzi z Rakowa [online], 90minut.pl [dostęp 2022-09-05] (pol.).
  23. Илья Шкурин приостановил контракт с ПФК ЦСКА [online], pfc-cska.com [dostęp 2022-09-30] (ros.).
  24. מועדון הכדורגל מכבי פתח תקווה [online], facebook.com [dostęp 2022-09-30] (hebr.).
  25. Ilya Shkurin zawodnikiem PGE FKS Stali Mielec [online], 5 lipca 2023 [dostęp 2024-05-09] (pol.).
  26. Ilya Shkurin z nowym kontraktem w PGE FKS Stali Mielec [online], 8 stycznia 2024 [dostęp 2024-05-09] (pol.).
  27. Oto nowy król strzelców Ekstraklasy. Nagroda na pocieszenie [online], przegladsportowy.onet.pl [dostęp 2024-05-26] (pol.).
  28. Legia Warszawa ma nowego napastnika! Transfer stał się faktem! [online], sport.tvp.pl, 20 lutego 2025 [dostęp 2025-04-15] (pol.).
  29. Pierwszy gol Szkurina w Legii [online], legionisci.com, 2 kwietnia 2025 [dostęp 2025-04-15] (pol.).
  30. Ilya Shkuryn w GieKSie [online], gkskatowice.eu [dostęp 2025-09-06] (pol.).
  31. Ilya Shkuryn dla klubowej telewizji [WIDEO] [online], www.gkskatowice.eu [dostęp 2025-09-09].
  32. a b c Dmitrij Siniak, Почему лучшего форварда Беларуси нe вызывают в сборную? [online], charter97.org, 29 października 2019 [dostęp 2021-08-18] (biał. • ros.).
  33. Michaił Bolszakow, Шкурин отказался играть за сборную Беларуси при Лукашенко [online], sports.ru, 15 sierpnia 2020 [dostęp 2021-08-18] (ros.).
  34. Legia zdobyła Puchar Polski [online], 90minut.pl [dostęp 2025-05-02] (pol.).
  35. Superpuchar dla Legii [online], www.90minut.pl [dostęp 2025-07-13].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]