Iluma-le’i

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Iluma-le’i, Ilumma-le’i, Ilima-le’i (akad. Iluma-lē'i[1][2], Ilumma-lē'i[3] lub Ilima-lē'i[4]; w transliteracji z pisma klinowego zapisywane mDINGIR-ma-ZU i mDINGIR-ma-le-’i[5]) – wysoki dostojnik, gubernator prowincji Nasibina za rządów asyryjskiego króla Adad-nirari III (810-783 p.n.e.); z asyryjskich list i kronik eponimów wiadomo, iż w 782 r. p.n.e. sprawował też urząd eponima (akad. limmu)[1][2][3][4][5]. Osoba o jego imieniu – najprawdopodobniej właśnie on – wymieniana jest w datowanym na 788 r. p.n.e. królewskim nadaniu ziemi Adad-nirari III (810-783 p.n.e.), gdzie nosi tytuł rab alăni („zarządcy miast”) i występuje jako właściciel pewnych posiadłości[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Glassner J.-J., Mesopotamian ..., s. 171.
  2. a b The Neo Assyrian Eponyms. cdli.ox.ac.uk. [dostęp 2022-03-18]. (ang.).
  3. a b Assyrian Eponym List. oracc.museum.upenn.edu. [dostęp 2022-03-18]. (ang.).
  4. a b c Grayson A.K., Assyrian Officials ..., s. 37.
  5. a b Ilumma-leʾi. oracc.museum.upenn.edu. [dostęp 2022-03-18]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Glassner J.-J., Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004.
  • Grayson A.K., Assyrian Officials and Power in the Ninth and Eight Centuries, State Archives of Assyria Bulletin (SAAB) VII/1 (1993), s. 19-52.