Imelda Marcos
Imelda Marcos na fotografii z 14 września 1966 roku | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pierwsza dama Filipin | |
Okres |
od 30 grudnia 1965 |
Przynależność polityczna |
Partia Nacjonalistyczna |
Małżonek | |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
Członek Izby Reprezentantów | |
Okres |
od 1995 |
Przynależność polityczna |
Partia Nacjonalistyczna |
Okres |
od 2010 |
Przynależność polityczna |
Partia Nacjonalistyczna |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |

Imelda Romuáldez Marcos (ur. 2 lipca 1929 w Manili) − była żona prezydenta Filipin Ferdinanda Marcosa i znana osoba życia politycznego Filipin.
Była laureatką konkursu piękności Miss Manila i została w 1954 r. żoną filipińskiego polityka Ferdinanda Marcosa. W 1965 r. Marcos został prezydentem Filipin, a od 1974 r. rządził w sposób autokratyczny. W czasie jego rządów Imelda Marcos weszła do kręgów władzy i została mianowana gubernatorem Regionu Stołecznego, ministrem ekologii oraz budownictwa mieszkaniowego. W czasie choroby Marcosa faktycznie sprawowała władzę nad państwem. W imieniu męża wielokrotnie reprezentowała Filipiny za granicą, między innymi stała na czele delegacji do Moskwy uczestniczących w pogrzebach kolejnych przywódców ZSRR – Leonida Breżniewa (1982), Jurija Andropowa (1984) i Konstantina Czernienko (1985). W 1971 reprezentowała Filipiny na obchodach 2500-lecia Cesarstwa Perskiego, które były jednym z największych w historii zgromadzeń koronowanych głów i przywódców z całego świata. 7 grudnia 1972 roku została ciężko zraniona nożem przez zamachowca.
Po obaleniu rządów klanu Marcosów w 1986 r., Marcosowie schronili się na Hawajach. Słynna stała się wtedy jej ekstrawagancja, a Imelda Marcos stała się sławna z powodu pozostawionej w rezydencji prezydenckiej Malacañan Palace olbrzymiej kolekcji luksusowego obuwia (1006 szt.), 15 płaszczy z norek, 508 długich płaszczy, 888 torebek, 65 parasolek, 71 par okularów przeciwsłonecznych[1].
Trzy lata po śmierci Marcosa w 1989 r. Imelda Marcos powróciła na Filipiny i wystartowała w wyborach prezydenckich, w których doznała porażki, lecz zdobyła miejsce w Izbie Reprezentantów. W 1998 r. ponownie próbowała, bez skutku, zdobyć fotel prezydencki. Po wygaśnięciu jej immunitetu w 2001 r. została aresztowana i oskarżona o malwersacje finansowe, które miały miejsce za rządów Marcosów, lecz została uniewinniona.
W kwietniu 2010 ukazał się album koncepcyjny „Here Lies Love”[2] Davida Byrne’a i Fatboy Slima, z udziałem 22 wokalistek, poświęcony osobie Imeldy Marcos.
W latach 2010–2019 ponownie sprawowała funkcję deputowanej do filipińskiej Izby Reprezentantów[3].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
W 1978 została odznaczona jako pierwsza Krzyżem Wielkim Gawad Mabini[4]. Uhonorowana także wojskową komandorią Legii Honorowej w 1972, kobiecym Orderem Gabrieli Silang[5] i Wielkim Łańcuchem Orderu Serca Złotego w 1965[6].
Otrzymała też wiele zagranicznych odznaczeń, np.:
- Order Skarbu Korony (Japonia), 1966[7]
- Order Chula Chom Klao (Syjam), 1968[8]
- Medal 2500-lecia Imperium Perskiego (Iran), 1971
- Order Zasługi (Zakon Maltański), 1972[9]
- Order Izabeli Katolickiej (Hiszpania), 1974[10]
- Medal Koronacyjny Króla Birendry (Nepal), 1975[11]
- Order 23 Sierpnia (Rumunia), 1975[12]
- Order Narodowy Zasługi (Gabon), 1976[13]
- Order Odrodzenia (Jordania), 1976[14]
- Order Zasługi (Austria)[15]
- Medal Prezydencki (Korea Południowa)[15]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Imeldarabilia: A Final Count, Time/CNN 1987. time.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-19)]. [dostęp 10.06.2010]
- ↑ Album Here Lies Love
- ↑ Tracking | GMA News Online, www.gmanetwork.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
- ↑ Gawad Mabini. gov.ph. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-28)]. (ang.).
- ↑ Here Lies Love With David Byrne and Imelda Marcos, A Theatrical Production From An Alternative View-Point. hubpages.com. [dostęp 2016-04-14]. (ang.).
- ↑ The Order of the Golden Heart. gov.ph (Official Gazette). [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-06)]. (ang.).
- ↑ Filipino recipients of Japanese decorations and Japanese recipients of Philippine decorations. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-13)].
- ↑ State Visit to the Kingdom of Thailand by President Ferdinand Marcos & First Lady Imelda Marcos hosted by King Bhumibol Adulyadej, Queen Sirikit & Prime Minister Thanom Kittikachorn Jan. 1968
- ↑ The Order of pro Merito Melitensi. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)].
- ↑ Boletín Oficial del Estado – Núm. 50/1974
- ↑ Visit to the Kingdom of Nepal by First Lady Imelda Marcos to Attend the Coronation of King Birendra and Queen Aishwarya Feb. 1975
- ↑ Official Week in Review: April 7 – April 13, 1975. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lutego 14, 2016)].
- ↑ State Visit to the Philippines by President El Hadj Omar Bongo of the Republic of Gabon & his wife First Lady Marie Josephine Bongo hosted by President Ferdinand Marcos & First Lady Imelda Marcos July 8-11, 1976
- ↑ Official Week in Review: March 1 – March 9, 1976. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (lutego 14, 2016)].
- ↑ a b Asiaweek. Nr 5/1979, s. 21
- Filipińscy politycy
- Laureatki konkursów piękności
- Damy Orderu Gabrieli Silang
- Odznaczeni Gawad Mabini
- Odznaczeni Medalem 2500-lecia Imperium Perskiego
- Odznaczeni Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii
- Odznaczeni Orderem Izabeli Katolickiej
- Odznaczeni Orderem Pro Merito Melitensi
- Odznaczeni Orderem Serca Złotego (Filipiny)
- Odznaczeni Orderem Skarbu Korony
- Pierwsze damy
- Urodzeni w 1929
- Odznaczeni Legią Honorową (Filipiny)
- Ludzie urodzeni w Manili