Imram z Sowiny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Imbram z Sowiny
Herb rodowy
Czewoja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1400
Czulice

Data i miejsce śmierci

1450
Wiślica.k

Ród

Czuliccy z Czulic

Rodzice

Jan (Jaszek) z Czulic, s. Falisza z CZulic
Helena

Małżeństwo

Małgorzata z Karwin

Administracja

wójt Wiślicy 1430-1446

Imram z Sowiny (od niem. Emmeram w średniowiecznej Polsce imię znane jako Imram lub Imbram) – rycerz z Sowiny oraz z Czulic herbu Czewoja (herb szlachecki), s. Jana (Jaszka) z Czulic[1] i Heleny; brat stryjeczny Imbrama (seniora) z Czulic[2], s. Falisława z Czulic.

Na kartach historii, rycerz Imbram z Sowiny został odnotowany wraz z żoną Małgorzatą[3] 8 marca 1430 roku w związku z nadaniem mu wójtostwa wiślickiego[4] przez króla Władysława II Jagiellończka[5]. Znane jest uposażenie wójta z okresu jego rządów: 1)Słota Kaźnia przy bramie miejskiej w stronę Krakowa; 2) 2 łany po Hinczce; 3) karczma we wsi królewskiej Kobylniki; 4) wolne łowienie ryb w Nidzie; 5) opustoszałe jezioro celem zbudowania sadzawki oraz młyna; 6) łąka przy tej sadzawce[6]. W dokumencie z 1519 r., król Zygmunt I Stary obciąża to wójtostwo kwotą 430 grzywien i dodatkowo kwotą 475 grzywien na rzecz Mikołaja Missopada z Konina herbu Łabędź (herb szlachecki) z wójtostwa wiślickiego, które Imbram z Sowiny otrzymał w 1430 roku[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], www.slownik.ihpan.edu.pl [dostęp 2017-11-15].
  2. Imbram (senior) poległ w 1410 roku pod Grunwaldem
  3. „W latach 1450-1472 wójtowa Małgorzata, wdowa po Imbramie z Sowiny”; Kiryk F., Urbanizacja Małopolski. s. 159; Lustracja 1569”. k. 128v-129v
  4. Wójt w Wiślicy w latach 1430-1446; por. LB I, s. 435
  5. Matricularum Regni Poloniae Summaria, red. T. Wierzbowski, Warszawa 1590, t.4/3, s. 384, s. 644; „(...) Vladislaus II rex Imbrano de Sowyna advocatiam Vislicensem iure haereditario...”
  6. Piotr Kardyś, Wiślica w średniowieczu i okresie wczesnonowożytnym. Studia z dziejów miasta, KTN Kielce 2006, s. 160
  7. Maricularum..., op.cit. t.4/1, s. 173, Nr 3000

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piekosiński Fr., Rycerstwo polskie wieków średnich, t.3 „Rycerstwo małopolskie w dobie piastowskiej” (1200-1366), Kraków 1901
  • Kozioł Lechowski A., Parafia Bieździedza w ciągu dziejów.Dokumenty i źródła, Rzeszów 1997
  • Stanisław Żmuda, Sowina podkarpacka. Zarys dziejów, Sowina 2013
  • Piotr Kardyś, Wiślica w średniowieczu i okresie wczesnonowożytnym. Studia z dziejów miasta, KTN Kielce 2006

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]