Inżynier budownictwa (zawód)
Inżynier budownictwa – zwyczajowe określenie w języku polskim osoby posiadającej wykształcenie inżynierskie w dziedzinie nauk technicznych zwanej budownictwo jak i tytuł zawodowy jakim w polskojęzycznej ustawie określa się osoby, które działają czynnie w budownictwie rozumianych jako dział gospodarki danego kraju[1][2].
W języku niemieckim osoba posiadająca wykształcenie w dziedzinie budownictwa określana jest jako "master" bądź "bechelor" Bauingenieurwesen, natomiast osoby działające w budownictwie jako dział gospodarki Niemiec określa się nazwą Beratenderingenier, który jest zastrzeżonym tytułem zawodowym i na język polski można tłumaczyć go jako uprawniony-inżynier[3].
Spis treści
Czynności, które mogą wykonywać osoby uprawnione[edytuj | edytuj kod]
Inżynierami budownictwa są osoby[4]:
- opracowujące projekty architektoniczno-budowlane podlegające zatwierdzeniu prawnemu w ramach projektu budowlanego (rola projektanta),
- projektujące obiekt lub zakres robót budowlanych, sprawdzające projekty arch-bud opracowywane przez projektanta oraz pełniące nadzór autorski nad prawidłową realizacją obiektów zgodnie z ich projektem robót budowlanych, (rola współ-projektującego)
- pełniące funkcję kierownika budowy lub innych robót budowlanych,
- podejmujące się funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego,
- kierujące wytwarzaniem elementów budowlanych.
Uprawnienia budowlane[edytuj | edytuj kod]
Czynności inżyniera budownictwa mogą wykonywać osoby posiadające uprawnienia budowlane określone w ustawie prawo budowlane jako decyzja o takiej nazwie wydana przez organ Samorządu Zawodowego Inżynierów Budownictwa[5]. Przy czym taką decyzje organ może wydać obywatelowi Polski jak i innych krajów. Warunkiem koniecznym tej decyzji jest określenie w niej specjalności, ewentualnie specjalizacji w ramach specjalności inżyniera budownictwa oraz zakresu prac projektowych lub robót budowlanych objętych jego uprawnieniem[6].
Specjalności osób określanych tytułem zawodowym inżynier budownictwa[edytuj | edytuj kod]
W ramach tego zawodu regulowanego na terenie Polski wydzielono 4 podstawowe specjalności oraz jeśli występują także ich dodatkowe zakresy[7]:
- architektoniczna (tym inżynierom nadano w ustawie tytuł architekt),
- konstrukcyjno-budowlana,
- inżynieryjna:
- mostowa,
- drogowa,
- kolejowa,
- hydrotechniczna,
- wyburzeniowa,
- instalacyjna w zakresie sieci, instalacji i urządzeń:
- telekomunikacyjnych,
- cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych,
- elektrycznych i elektroenergetycznych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 2019 r. poz. 1117
- ↑ Dz.U. z 2019 r. poz. 1186
- ↑ Gesetze und Verordnunge (niem.). [dostęp 2014-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016–03–04)].
- ↑ Art. 12 ust. 1-2 w powiązaniu z art. 3 pkt 19 (Dz.U. z 2019 r. poz. 1186)
- ↑ Art. 12 ust. 2 (Dz.U. z 2019 r. poz. 1186)
- ↑ Art. 13 ust. 2 (Dz.U. z 2019 r. poz. 1186)
- ↑ Art. 14 ust. 1 pkt 2-4 (Dz.U. z 2019 r. poz. 1186)
