In the Lonely Hour

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
In the Lonely Hour
Okładka
Wykonawca albumu studyjnego
Sama Smitha
Wydany

26 maja 2014

Nagrywany

2012—14

Gatunek

pop, soul, R&B

Długość

32:47 (wersja standardowa)
46:44 (wersja deluxe)
82 min. (edycja specjalna, pt. Drowning Shadows)

Wydawnictwo

Capitol, Method Records[1]

Producent

Steve Fitzmaurice, Komi, Howard Lawrence, Zane Lowe, Mojam, Jimmy Napes, Naughty Boy, Two Inch Punch, Fraser T Smith, Eg White[1]

Oceny
Album po albumie
Nirvana
(2013) 		In the Lonely Hour
(2014) 		The Thrill of It All
(2017)
Single z albumu In the Lonely Hour
  1. „Lay Me Down”
    Wydany: 15 lutego 2013, 22 lutego 2015 (re-edycja)
  2. „Money on My Mind”
    Wydany: 16 lutego 2014
  3. „Stay with Me (solo/z Mary J. Blige) ”
    Wydany: 14 kwietnia 2014
  4. „I’m Not the Only One”
    Wydany: 31 sierpnia 2014
  5. „Like I Can”
    Wydany: 7 grudnia 2014

In the Lonely Hour – debiutancki, studyjny album brytyjskiego piosenkarza Sama Smitha, wydany 26 maja 2014 roku nakładem wytwórni Capitol Records w Wielkiej Brytanii, natomiast w Stanach Zjednoczonych – 17 czerwca 2014 roku.

Krążek zawiera hitowe single, "Money on My Mind" (drugi singiel Smitha numer jeden w Wielkiej Brytanii) oraz "Stay with Me" (pierwsze miejsce na UK Singles Chart, drugie miejsce na Billboard Hot 100 i Top 10 w dwudziestu różnych krajach). Trzeci singiel z albumu, "I’m Not the Only One", znalazł się w Top 3 listy najlepiej sprzedających się singli w Wielkiej Brytanii i w Top 5 w Stanach Zjednoczonych.

Wersja deluxe albumu zawiera pięć dodatkowych piosenek, w tym akustyczną wersję singla "Latch" duetu Disclosure oraz singiel "La La La" producenta Naughty’ego Boya, w których Smith użyczył głównego wokalu.

Album In the Lonely Hour po premierze otrzymał pozytywne, ale obojętne opinie od krytyków, którzy podziwiali głos wokalisty, ale byli krytyczni wobec tekstów piosenek. Album stał się światowym sukcesem, debiutując na miejscu pierwszym w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Szkocji, Australii, Nowej Zelandii, Południowej Afryce czy Szwecji, został drugim najlepiej sprzedającym się albumem 2014 roku w Wielkiej Brytanii i trzecim w Stanach Zjednoczonych. Otrzymał nominacje do nagród Grammy w kategoriach: Album roku (przegrał z płytą Morning Phase amerykańskiego piosenkarza Beck'a)) oraz Najlepszy album popowo-wokalny, który wygrał podczas 57. rozdania nagród Grammy 8 lutego 2015 roku. Oprócz tego zdobył nominację do nagród BRIT w kategorii Najlepszy album brytyjski, w której przegrał z albumem X Eda Sheerana.

Krążek doczekał się swojej reedycji 6 listopada 2015 pod nazwą In the Lonely Hour: Drowning Shadows Edition, który zawiera 12 nowych utworów, w tym m.in. akustycznej wersji drugiej kolaboracji wokalisty z Disclosure, "Omen", wersję singla "Lay Me Down" dla organizacji charytatywnej Comic Relief z gościnnym udziałem Johna Legenda, tytułowy utwór "Drowning Shadows" oraz cover singla Whitney Houston, "How Will I Know", tak jak i "Love Is a Losing Game" Amy Winehouse.

Kontekst[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2013 roku Smith ogłosił, że jego debiutancki album studyjny ukaże się 26 maja 2014 roku pod szyldem wytwórni Capitol Records. W styczniu piosenkarz opublikował w sieci oficjalną szatę graficzną oraz listę wszystkich utworów z płyty[22]. Jak opisywał sam Smith, motywem przewodnim płyty został „smutek, złamane serce”, natomiast inspiracją do napisania materiału na krążek była nieszczęśliwa, nieodwzajemniona miłość do mężczyzny, w którym się zakochał[23]. W wywiadach przyznawał także, że krążek to „pamiętnik 21-letniego samotnego faceta”, a najbardziej osobistą dla niego piosenką z całej płyty jest numer „Good Thing”[24]. W wywiadzie dla magazynu Billboard dodał, że na początku pracy nad płytą chciał stworzyć „nagranie podobne do tworzonego przez Rihannę”[25].

Single[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym singlem promującym In the Lonely Hour został utwór „Lay Me Down”, który ukazał się 15 grudnia 2013 roku. W styczniu 2015 roku Smith wydał nową wersję utworu[26], do której nagrał także teledysk, dzięki któremu chciał „pokazać swoje marzenia, że pewnego dnia geje, lesbijski i osoby transpłciowe z całego świata będą mogły wziąć ślub pod dowolnym dachem, w dowolnym kraju, mieście, wiosce, tak jak mogą to robić wszystkie heteroseksualne rodziny i przyjaciele”[27].

W lutym 2014 roku premierę miał drugi singiel z płyty – „Money on My Mind”[28], który dotarł do pierwszego miejsca brytyjskich list przebojów[29].

Piosenka „Stay with Me” została wybrana na trzeci utwór promujący album. Singiel ukazał się 18 maja 2014 roku[30][31] i dotarł na szczyt list przebojów w Wielkiej Brytanii[32], Polsce[33], Irlandii[34], Izraelu[35], Nowej Zelandii[36], Szkocji[37].

Czwartym singlem z In the Lonely Hour został utwór „I’m Not the Only One”[38][39][40], który dotarł do pierwszego miejsca na listach przebojów w Afryce Południowej[41] i Meksyku[42], do drugiego w Polsce[43], trzeciego w Wielkiej Brytanii[44] oraz piątego w Stanach Zjednoczonych[45].

Premiera piątego singla z płyty, „Like I Can”, odbyła się 5 grudnia 2014 roku[46].

Przyjęcie przez krytykę[edytuj | edytuj kod]

Niedługo po premierze album zdobył pozytywne opinie krytyków oraz recenzentów muzycznych[4]. Jim Farber w recenzji dla New York Daily News uznał In the Lonely Hour za płytę, w której Smith „nie boi się odsłonić swojego bólu i romantycznej tęsknoty”[47]. Sergiusz Królak w recenzji dla portalu JazzSoul.pl ocenił In the Lonely Hour jako „przyjemną, spójną całość, na którą złożyło się kilkanaście wpadających w ucho numerów”[48]. Caryn Ganz z magazynu Rolling Stone określiła Smitha „męskim odpowiednikiem Adele”[19]. Harley Brown z magazynu Billboard porównała płytę do albumów 19 Adele i Come Away with Me Norah Jones[7]. Andrew Ryce z magazynu Pitchfork przyznał, że „większość płyty jest przyjemna w odbiorze tylko dzięki głosowi Smitha”[17].

Harriet Gibsone z The Guardian przyznała, że album „pławi się w smutku”, natomiast utwory są „sympatyczne, ale nieprzekonujące”[12]. Autor recenzji dla serwisu Szafa Muzyczna przyznał natomiast, że płyta jest „niezbyt różnorodna muzycznie, za to bardzo monotematyczna i jednostajna pod względem tekstów”[49]. Podobną opinię wyraziła Kitty Empire z magazynu The Observer[16].

Portal Digital Spy uznał In the Lonely Hour za Najlepszy album 2014 roku[50]. Tygodnik Billboard umieścił płytę na trzecim miejscu swojego rocznego podsumowania[51], a w swoich zestawieniach uwzględnili ją także m.in. dzienniki The Daily Telegraph[52] i The Huffington Post[53] oraz portale Time Out[54] i JazzSoul.pl[55].

Sukces komercyjny[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec maja album In the Lonely Hour zadebiutował na drugim miejscu listy najczęściej kupowanych płyt w Irlandii[56]. 7 czerwca 2014 roku album zadebiutował na szczycie brytyjskiego notowania[57], osiągając wynik ponad 20 tys. sprzedanych egzemplarzy w tydzień po premierze[58]. Po pięciu tygodniach został sprzedany w ponad 228 tys. kopii, pod koniec roku wynik ten wzrósł do ponad 1,25 miliona egzemplarzy, dzięki czemu In the Lonely Hour zdobył status pięciokrotnej platynowej płyty w kraju oraz otrzymał tytuł drugiego najczęściej kupowanego krążka na brytyjskim roku w 2014 roku[59][60].

Pod koniec czerwca 2014 roku In the Lonely Hour zadebiutował na drugim miejscu amerykańskiej listy najczęściej kupowanych płyt[61][62], zdobywając wynik ponad 166 tys. sprzedanych egzemplarzy. W grudniu uzyskał miano trzeciej najchętniej kupowanej płyty w Stanach Zjednoczonych[63], osiągając sprzedaż w ponadmilionowym nakładzie w połowie miesiąca[64], a także wynik ponad 1,21 miliona sprzedanych sztuk w 2014 roku[65] i ponad 1,34 miliona od dnia premiery[66].

Album w Polsce uzyskał status trzykrotnie platynowej płyty[67].

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

Wydanie standardowe[edytuj | edytuj kod]

Spis utworów sporządzono na podstawie materiału źródłowego[68].

Nr Tytuł Autorzy tekstów Producenci Czas
1. „Money on My Mind” Sam Smith, Ben Ash Two Inch Punch 3:12
2. „Good Thing” Smith, Francis White Eg White 3:21
3. „Stay with Me” Smith, James Napier, William Phillips, Tom Petty, Jeff Lynne Jimmy Napes, Steve Fitzmaurice 2:52
4. „Leave Your Lover” Smith, Simon Aldred Napes, Fitzmaurice 3:08
5. „I’m Not the Only One” Smith, Napier Napes, Fitzmaurice 3:59
6. „I've Told You Now” Smith, White White, Napes, Fitzmaurice 3:30
7. „Like I Can” Smith, Matt Prime Napes, Fitzmaurice, Mojam 2:47
8. „Life Support” Smith, Ash Two Inch Punch 2:53
9. „Not in That Way” Smith, Fraser T Smith Fraser T Smith 2:52
10. „Lay Me Down” Smith, Napier, Elvin Smith Napes, Fitzmaurice 4:13

Notowania na listach przebojów[edytuj | edytuj kod]

Kraj Lista (2014-15) Najwyższe miejsce
 Nowa Zelandia Album Top 40 1[73]
 Szwecja Album Top 60 1[74]
 Wielka Brytania Album Top 40 1[57]
 Australia Albums Top 50 2[75]
 Dania Album Top 50 2[76]
 Irlandia Album Top 100 2[56]
 Norwegia Album Top 40 2[77]
 Stany Zjednoczone Billboard 200 2[61]
 Szkocja Album Top 40 2[78]
 Szwajcaria Album Top 100 3[79]
Południowa Afryka RPA Album Top 20 4
 Holandia Album Top 100 5[80]
 Belgia Ultratop 200 Albums (Flandria) 5[81]
Ultratop 200 Albums (Walonia) 30[82]
 Austria Album Top 75 15[83]
 Finlandia Album Top 50 16[84]
 Portugalia Album Top 30 20[85]
 Polska Top 50 Albumów 23[86]
 Hiszpania Album Top 100 36[87]
 Francja Album Top 100 44[88]
 Włochy Album Top 100 46[89]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Sam Smith – In The Lonely Hour. Discogs. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  2. ↑ Sam Smith – In the Lonely Hour. Album of the Year. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  3. ↑ AnyDecentMusic?: Sam Smith: In The Lonely Hour. AnyDecentMusic?. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  4. ↑ a b Metacritic: In the Lonely Hour by Sam Smith. Metacritic. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  5. ↑ Andy Kellman: In the Lonely Hour – Sam Smith. AllMusic. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  6. ↑ Lily Moayeri: Sam Smith starts smooth and soulful, ends repetitive and redundant. The A.V. Club. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  7. ↑ a b Harley Brown: Sam Smith, 'In the Lonely Hour': Track-by-Track Album Review. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2014-06-17. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  8. ↑ Joe Zadeh: Sam Smith – In The Lonely Hour. Clash. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  9. ↑ Sheldon Pearce: Album Review: Sam Smith – In the Lonely Hour. Consequence of Sound. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  10. ↑ Lewis Corner: Sam Smith: In The Lonely Hour review - 'A fearlessly vulnerable debut'. Digital Spy. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  11. ↑ Emma Swann: Sam Smith – In The Lonely Hour. DIY. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  12. ↑ a b Harriet Gibsone: Sam Smith: In the Lonely Hour review – likable but unconvincing sad songs. [w:] The Guardian [on-line]. The Guardian.com, 2014-05-22. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  13. ↑ Lauren Murphy: Sam Smith: In the Lonely Hour. The Irish Times. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  14. ↑ Harry Fletcher: Sam Smith – "In The Lonely Hour". The Line of Best Fit. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  15. ↑ Laurence Day: Sam Smith – In The Lonely Hour. musicOMH. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  16. ↑ a b Kitty Empire: In the Lonely Hour review – Sam Smith is less ordinary than his name suggests. [w:] The Observer [on-line]. theguardian.com, 2014-05-25. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  17. ↑ a b Andrew Ryce: Sam Smith – In the Lonely Hour – Capitol; 2014. Pitchfork, 2014-06-19. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  18. ↑ Ryan Lathan: Sam Smith: In the Lonely Hour. PopMatters. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  19. ↑ a b Caryn Ganz: In the Lonely Hour. Rolling Stone. [dostęp 2023-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-20)]. (ang.).
  20. ↑ Sal Cinquemani: Review: Sam Smith, In the Lonely Hour. Slant Magazine. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  21. ↑ Will R.: Sam Smith – In the Lonely Hour. Sputnikmusic. [dostęp 2023-11-15]. (ang.).
  22. ↑ Robert Copsey: Sam Smith reveals debut album artwork, tracklisting. digitalspy.co.uk, 2014-01-07. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  23. ↑ Lewis Corner: Sam Smith interview: I'm saying s**t other artists would veer away from. [w:] Digital Spy [on-line]. digitalspy.co.uk, 2014-05-23. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  24. ↑ Emily Tan: Sam Smith: “Every day I think about how insane this is”. thelineofbestfit.com, 2014-02-14. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  25. ↑ Andrew Hampp: Sam Smith on Love: 'I'll Be Excited When I Get My Heart Broken Properly'. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2014-06-13. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  26. ↑ Lewis Corne: Sam Smith re-records 'Lay Me Down' for single release. digitalspy.co.uk, 2015-01-30. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  27. ↑ Sergiusz Królak: Sam Smith z nowym klipem i ważnym przekazem. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. jazzsoul.pl, 2015-02-06. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  28. ↑ Sam Smith (12) – Money On My Mind. discogs.com. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  29. ↑ 2014 Top 40 Official Singles Chart UK Archive. [w:] The Official Charts Company [on-line]. officialcharts.com, 2014-03-01. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  30. ↑ Sam Smith (12) – Stay with Me. discogs.com. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  31. ↑ Tomasz Tlaga: Nowe video: Sam Smith „Stay with Me”. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. jazzsoul.pl, 2014-03-29. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  32. ↑ 2014 Top 40 Official Singles Chart UK Archive. 31st May 2014, [w:] The Official Charts Company [online], officialcharts.com, 31 maja 2014 [dostęp 2015-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-27] (ang.).
  33. ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia – AirPlays – Top – Archiwum – 23.08. – 29.08.2014. [w:] ZPAV [on-line]. bestsellery.zpav.pl, 2014-08-29. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  34. ↑ TOP 100 SINGLES, WEEK ENDING 22 May 2014. [w:] IRMA [on-line]. chart-track.co.uk, 2014-05-22. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)]. (ang.).
  35. ↑ Weekly Charts. [w:] Media Forest [on-line]. mediaforest.biz, 2014-07-12. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-29)]. (isl.).
  36. ↑ Single Top 40. [w:] Recorded Music NZ [on-line]. charts.org.nz, 2014-05-19. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  37. ↑ 2014 Top 40 Scottish Singles Archive. [w:] The Official Charts Company [on-line]. officialcharts.com, 2014-05-31. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  38. ↑ Sam Smith (12) – I’m Not the Only One. discogs.com. [dostęp 2015-01-05]. (ang.).
  39. ↑ Sergiusz Królak: „I’m Not the Only One” kolejnym singlem z debiutu Sama Smitha. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. jazzsoul.pl, 2014-07-21. [dostęp 2015-01-05]. (pol.).
  40. ↑ Sergiusz Królak: Nowe video: Sam Smith „I’m Not the Only One”. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. jazzsoul.pl, 2014-08-01. [dostęp 2015-01-05]. (pol.).
  41. ↑ AIRPLAY CHART – TOP 10 AIRPLAY – Week ending // 2014-11-25. sa-ema.com, 2014-11-25. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  42. ↑ Mexico Ingles Airplay. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2015-01-17. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-03)]. (ang.).
  43. ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia – AirPlays – Top – 17.01. – 23.01.2015. [w:] ZPAV [on-line]. bestsellery.zpav.pl, 2015-01-23. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  44. ↑ 2014 Top 40 Official Singles Chart UK Archive. [w:] The Official Charts Company [on-line]. officialcharts.com, 2014-05-31. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  45. ↑ THE HOT 100 // Week of December 27, 2014. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2014-12-27. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  46. ↑ Like I Can – EP – Sam Smith. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  47. ↑ Jim Farber: Sam Smith's 'In the Lonely Hour' album review. nydailynews.com, 2014-07-17. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  48. ↑ Sergiusz Królak: Recenzja: Sam Smith „In the Lonely Hour”. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. jazzsoul.pl, 2014-07-15. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  49. ↑ Katarzyna Wawrzyniak: Sam Smith w swoim debiucie o… nieszczęśliwej miłości. szafamuzyczna.org. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-06)]. (pol.).
  50. ↑ Lewis Corner: Digital Spy's Best Albums of the Year 2014: 15-1. Digital Spy, 2014-12-07. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  51. ↑ The 10 Best Albums of 2014. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2014-12-11. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  52. ↑ Neil McCormick, Helen Brown, James Hall, Bernadette McNulty: Best 50 albums of 2014. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 2014-11-27. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  53. ↑ Jessica Goodman, Ryan Kristobak: The 23 Best Albums Of 2014. [w:] The Huffington Post [on-line]. huffingtonpost.com, 2014-12-15. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  54. ↑ The 30 best albums of 2014. timeout.com, 2015-01-20. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  55. ↑ Najlepsze albumy soulowe i okołosoulowe 2014 roku. [w:] JazzSoul.pl [on-line]. jazzsoul.pl, 2014-12-28. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  56. ↑ a b TOP 100 ARTIST ALBUM, WEEK ENDING 29 May 2014. [w:] IRMA [on-line]. chart-track.co.uk, 2014-05-29. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)]. (ang.).
  57. ↑ a b 2014 Top 40 Official Albums Chart UK Archive. [w:] The Official Charts Company [on-line]. officialcharts.com, 2014-06-07. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  58. ↑ Daniel Lane: Sam Smith's debut album on track to knock Coldplay off Number 1. [w:] The Official Charts Company [on-line]. officialcharts.com, 2014-05-28. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  59. ↑ Liv Moss: The Official Top 40 Biggest Selling Artist Albums Of 2014. [w:] The Official Charts Company [on-line]. officialcharts.com, 2015-01-01. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  60. ↑ UK album chart for 2014 dominated by British artists. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2015-01-01. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  61. ↑ a b BILLBOARD 200 // Week of July 5, 2014. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2014-07-05. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  62. ↑ Keith Caulfield: Lana Del Rey Lands First No. 1 Album On Billboard 200. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2014-06-25. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  63. ↑ Keith Caulfield: Official: Taylor Swift's '1989' Debuts With 1.287 Million Sold In First Week. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2014-11-04. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  64. ↑ Keith Caulfield: Sam Smith's 'In the Lonely Hour' Hits 1 Million in U.S. Sales. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2014-12-17. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  65. ↑ Keith Caulfield: Taylor Swift's '1989' Beats 'Frozen' As Top Selling Album of 2014. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2014-12-31. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  66. ↑ Kenneth Partridge: Sam Smith's 'In the Lonely Hour': Grammy Album of the Year Spotlight. [w:] Billboard [on-line]. billboard.com, 2015-02-06. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  67. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2017 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-12-31].
  68. ↑ a b c d e Sam Smith (12) – In The Lonely Hour. discogs.com. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  69. ↑ In the Lonely Hour (Deluxe Edition) – Sam Smith. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  70. ↑ In the Lonely Hour – Sam Smith. [w:] Google Play [on-line]. play.google.com. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-26)]. (ang.).
  71. ↑ Sam Smith – In The Lonely Hour (Deluxe Edition) – Only at Target. [w:] Target [on-line]. target.com. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-20)]. (ang.).
  72. ↑ イン・ザ・ロンリー・アワー 【CD】 – IN THE LONELY HOUR – サム・スミス. [w:] Universal Music Group [on-line]. universal-music.co.jp. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  73. ↑ Album Top 40. [w:] Recorded Music NZ [on-line]. charts.org.nz, 2014-09-08. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  74. ↑ SVERIGETOPPLISTAN – ALBUMS TOP 6. [w:] Sverigetopplistan [on-line]. swedischcharts.com, 2014-08-22. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  75. ↑ Album Top 50. [w:] ARIA [on-line]. australian-charts.com, 2014-06-08. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  76. ↑ Album 40. [w:] Tracklisten [on-line]. danishcharts.com, 2014-11-28. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  77. ↑ VG Lista – Album Top 40. [w:] VG-lista [on-line]. norwegiancharts.com. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  78. ↑ 2014 Top 40 Scottish Albums Archiveopublikowany = officialcharts.com. [w:] The Official Charts Company [on-line]. 2014-06-07. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  79. ↑ SWISS CHARTS – ALBUMS TOP 100. [w:] Schweizer Hitparade [on-line]. swisscharts.com, 2014-06-01. [dostęp 2015-02-09]. (niem.).
  80. ↑ DUTCH ALBUM TOP 100. [w:] MegaCharts [on-line]. dutchcharts.nl, 2014-05-31. [dostęp 2015-02-09]. (niderl.).
  81. ↑ Ultratop 200 Albums. [w:] Ultratop 50 [on-line]. ultratop.be, 2015-01-24. [dostęp 2015-02-09]. (niderl.).
  82. ↑ Ultratop 200 Albums. [w:] Ultratop 50 [on-line]. ultratop.be, 2014-06-07. [dostęp 2015-02-09]. (niderl.).
  83. ↑ AUSTRIA TOP 40 – ALBEN TOP 75. [w:] Ö3 Austria Top 40 [on-line]. austriancharts.at, 2014-06-06. [dostęp 2015-02-09]. (niem.).
  84. ↑ Suomen virallinen lista – Albumit 37/2014. [w:] Musiikkituottajat [on-line]. ifpi.fi. [dostęp 2015-02-09]. (fiń.).
  85. ↑ PORTUGUESE CHARTS: ALBUMS – 44/2014. [w:] AFP [on-line]. portuguesecharts.com. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  86. ↑ Oficjalna lista sprzedaży / sprzedaż w okresie 19.01.2015 – 25.01.2015 / 30 stycznia 2015. [w:] ZPAV [on-line]. olis.onyx.pl, 2015-01-30. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  87. ↑ Album Top 100. [w:] Promusicae [on-line]. spanishcharts.com, 2015-02-01. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  88. ↑ Album Top 100. [w:] Syndicat national de l’édition phonographique [on-line]. lescharts.com, 2014-08-02. [dostęp 2015-02-09]. (fr.).
  89. ↑ SAM SMITH – IN THE LONELY HOUR (ALBUM). [w:] FIMI [on-line]. italiancharts.com. [dostęp 2015-02-09]. (wł.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=In_the_Lonely_Hour&oldid=72521344”