Indonezyjska Rewolucja Narodowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indonezyjska Rewolucja Narodowa
zimna wojna
Ilustracja
Szkolenie armii indonezyjskiej w Subang, 1947
Czas

17 sierpnia 1945 – 27 grudnia 1949

Miejsce

Indonezja

Przyczyna

indonezyjskie dążenia niepodległościowe i dekolonizacyjne

Wynik

holenderskie zwycięstwo militarne,
indonezyjskie zwycięstwo polityczne,
haska konferencja okrągłego stołu

Strony konfliktu
 Holandia
 Wielka Brytania
(do 1946)

 Australia
ochotnicy japońscy
(do 1946)

 Indonezja
Dowódcy
Hubertus van Mook
Louis Mountbatten
Sukarno
Siły
300 000 290 000
Straty
Holandia:
4585 zabitych[1]
Wielka Brytania:
980 zabitych[2]
Japonia:
1057 zabitych
45 000–100 000
brak współrzędnych

Indonezyjska rewolucja narodowa, czyli indonezyjska wojna o niepodległość – konflikt zbrojny i walka dyplomatyczna między Republiką Indonezji a imperium holenderskim oraz wewnętrzna rewolucja społeczna w okresie powojennym i postkolonialnym. Miała ona miejsce między ogłoszeniem niepodległości Indonezji w 1945 r. a uznaniem przez Holandię niepodległości Indonezji pod koniec 1949 roku[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Indonesian War of Independence (in numbers), NIOD Institute for War, Holocaust and Genocide Studies [dostęp 2023-02-09].brak strony (książka)
  2. Woodburn S Kirby, War Against Japan, Volume 5: The Surrender of Japan, HMSO, 1969, s. 258.
  3. Theodore Friend, Indonesian destinies, Cambridge, Mass.: Belknap Press of Harvard University Press, 2003, ISBN 978-0-674-03735-9, OCLC 456280400 [dostęp 2021-01-17].brak strony (książka)