Indywidualne mistrzostwa Europy na żużlu

Indywidualne mistrzostwa Europy na żużlu (ang. Individual Speedway European Championship) – żużlowe rozgrywki, organizowane corocznie od 2001 r. przez FIM Europe.

Historia

W latach 1955–1975 za mistrza Europy uznawało się zwycięzcę finału europejskiego, który był ostatnią rundą kwalifikacyjną do indywidualnych mistrzostw świata, chociaż wielokrotnie nie uczestniczyli w nim wszyscy europejscy zawodnicy, m.in. brytyjscy, którzy przez wiele lat mieli oddzielną rundę kwalifikacyjną.

Indywidualne mistrzostwa Europy zainaugurowano w 2001 roku pod patronatem Europejskiej Unii Motocyklowej (UEM). W 2012 roku jednodniowy finał został zastąpiony serią czterech finałów. W latach 2001–2012 nie brała w nich udziału światowa czołówka zawodników, uczestnicząca w cyklu Grand Prix. W 2013 roku promotorem mistrzostw została firma One Sport i po raz pierwszy w historii wzięli w nich udział zawodnicy z cyklu Grand Prix, dzięki czemu znaczenie tych rozgrywek wzrosło. Od tego czasu mistrzostwa promowane są pod nazwą Speedway Euro Championship (SEC).

Firma One Sport zaprosiła w sezonie 2013 do udziału w rywalizacji Tomasza Golloba, Nickiego Pedersena oraz Emila Sajfutdinowa. Pomimo kilku punktowej przewagi przed ostatnim turniejem w Rzeszowie, złotego medalu nie wywalczył Nicki Pedersen, a Martin Vaculík. 18 punktów Słowaka i słabsza dyspozycja Duńczyka spowodowały, że to Vaculík wywalczył złoto mistrzostw Europy 2013.

2014 rok należał do Emila Sajfutdinowa. Rosjanin dokończył zatem dzieła, które rozpoczął już w zeszłym roku. Wówczas po dwóch turniejach miał na swoim koncie dwa zwycięstwa i pewnie zmierzał po złoto, gdy przytrafiła się groźna kontuzja, która spowodowała zakończenie sezonu w wykonaniu zawodnika z Baszkirii. W tamtym sezonie, Sajfutdinow dokończył dzieła, które zaczął rok wcześniej. Złoto mistrzostw Europy zadedykował swojemu zmarłemu ojcu, a w kolejnym cyklu chciał obronić tytuł i zapisać się po raz kolejny w kartach historii mistrzostw Europy.

Rozgrywki cyklu SEC 2015 znów toczyły się pod dyktando „Rosyjskiej Torpedy”. Sajfutdinow jeździł od początku bardzo równo, ale co najważniejsze na najwyższym poziomie. Genialne zawody w Toruniu, czy szwedzkiej Kumli, gdzie wywalczył komplet 18 punktów świadczą o tym najlepiej. Rosjanin po raz drugi z rzędu stanął na najwyższym stopniu podium, ale jak sam zapowiadał, nadal czuł głód zwycięstw i w 2016 roku chciał być po raz kolejny królem „Starego Kontynentu”.

Cykl SEC 2016 był niezwykle emocjonujący, a przede wszystkim wyrównany. Walka o tytuł Indywidualnego Mistrza Europy oraz o miejsce w przyszłorocznym cyklu Speedway Euro Championship toczyła się do ostatniego biegu finałowej rundy rozgrywanej w Rybniku. Ostatecznie tytuł Mistrza Europy wywalczony został przez Duńczyka Nickiego Pedersena, a dwukrotny Indywidualny Mistrz Europy, Rosjanin Emil Sajfutdinow nie znalazł się nawet w czołowej piątce.

Lp.	Zawodnik	Państwo	Lata^[a]	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1.	Michelsen, MikkelMikkel Michelsen	Dania	2019–2023	3	–	1	4
2.	Madsen, LeonLeon Madsen	Dania	2018–2024	2	4	1	7
3.	Žagar, MatejMatej Žagar	Słowenia	2004–2008	2	–	–	2
	Sajfutdinow, EmilEmil Sajfutdinow	Rosja	2014–2015	2	–	–	2
	Ļebedevs, AndžejsAndžejs Ļebedevs	Łotwa	2017–2024	2	–	–	2
6.	Dryml, AlešAleš Dryml	Czechy	2005–2012	1	2	2	5
7.	Pedersen, NickiNicki Pedersen	Dania	2013–2016	1	2	1	4
8.	Ułamek, SebastianSebastian Ułamek	Polska	2007–2010	1	2	–	3
9.	Łaguta, GrigorijGrigorij Łaguta	Rosja	2011–2020	1	1	2	4
10.	Kasprzak, KrzysztofKrzysztof Kasprzak	Polska	2002–2016	1	1	1	3
11.	Zetterström, MagnusMagnus Zetterström	Szwecja	2002–2003	1	–	1	2
11.	Lambert, RobertRobert Lambert	Wielka Brytania	2018–2020	1	–	1	2
13.	Brhel, BohumilBohumil Brhel	Czechy	2001	1	–	–	1
	Bruun Jensen, JesperJesper Bruun Jensen	Dania	2005	1	–	–	1
	Jabłoński, KrzysztofKrzysztof Jabłoński	Polska	2006	1	–	–	1
	Pavlic, JuricaJurica Pavlic	Chorwacja	2007	1	–	–	1
	Gafurow, RienatRienat Gafurow	Rosja	2009	1	–	–	1
	Vaculík, MartinMartin Vaculík	Słowacja	2013	1	–	–	1
19.	Karpow, AndrijAndrij Karpow	Ukraina	2009–2012	–	1	2	3
20.	Milík, VáclavVáclav Milík	Czechy	2016–2017	–	1	1	2
20.	Kołodziej, JanuszJanusz Kołodziej	Polska	2022–2023	–	1	1	2
22.	Staszewski, MariuszMariusz Staszewski	Polska	2001	–	1	–	1
	Drabik, SławomirSławomir Drabik	Polska	2003	–	1	–	1
	Ferjan, MatejMatej Ferjan	Słowenia	2004	–	1	–	1
	Walasek, GrzegorzGrzegorz Walasek	Polska	2006	–	1	–	1
	Gapiński, TomaszTomasz Gapiński	Polska	2011	–	1	–	1
	Miśkowiak, RobertRobert Miśkowiak	Polska	2012	–	1	–	1
	Kildemand, PeterPeter Kildemand	Dania	2014	–	1	–	1
	Łaguta, ArtiomArtiom Łaguta	Rosja	2017	–	1	–	1
	Hampel, JarosławJarosław Hampel	Polska	2018	–	1	–	1
31.	Cegielski, KrzysztofKrzysztof Cegielski	Polska	2001	–	–	1	1
	Szombierski, RafałRafał Szombierski	Polska	2002	–	–	1	1
	Andersen, HansHans Andersen	Dania	2004	–	–	1	1
	Laukkanen, KaiKai Laukkanen	Finlandia	2005	–	–	1	1
	Hefenbrock, ChristianChristian Hefenbrock	Niemcy	2006	–	–	1	1
	Hougaard, PatrickPatrick Hougaard	Dania	2007	–	–	1	1
	Korneliussen, MadsMads Korneliussen	Dania	2008	–	–	1	1
	Lindbäck, AntonioAntonio Lindbäck	Szwecja	2015	–	–	1	1
	Dudek, PatrykPatryk Dudek	Polska	2021	–	–	1	1
	Woryna, KacperKacper Woryna	Polska	2024	–	–	1	1

Lp.	Państwo	Złoto	Srebro	Brąz	Razem
1.	Dania	7	7	6	20
2.	Rosja	4	2	2	8
3.	Polska	3	10	6	19
4.	Czechy	2	3	3	8
5.	Słowenia	2	1	–	3
6.	Łotwa	2	–	–	2
7.	Szwecja	1	–	2	3
8.	Wielka Brytania	1	–	1	2
9.	Chorwacja	1	–	–	1
9.	Słowacja	1	–	–	1
11.	Ukraina	–	1	2	3
12.	Finlandia	–	–	1	1
12.	Niemcy	–	–	1	1

Historia

Medaliści

Klasyfikacja medalowa

Według zawodników

Według państw

Uwagi

Bibliografia