Ingenuus
 Portret fikcyjny z dzieła XVI-wiecznego humanisty francuskiego | |
| Cesarz rzymski | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | |
Ingenuus[1] (Ingebus) – namiestnik Panonii, który prawdopodobnie w 258 podczas lokalnej rebelii ogłosił się cesarzem.
Bezpośrednią przyczyną buntu Ingenuusa miało być niezadowolenie ludności prowincji naddunajskich oraz stacjonujących tam wojsk, z zaniedbywania i lekceważenia tych obszarów przez władzę cesarską wraz z brakiem należytej ochrony przed ciągłymi najazdami Gotów, Markomanów i innych plemion barbarzyńskich[2]. Według Trebeliusza Poliona wydarzyło się to za konsulatu Tuskusa i Bassusa, gdy zbuntowały się legiony w Mezji i Panonii, gdzie Ingenuus był „zarządcą” (Historia Augusta, Trzydziestu pretendentów 9,1).
W 260 wojska Galiena stłumiły rebelię, pokonując oddziały uzurpatora w bitwie pod Mursą na limesie panońskim, w czym decydującą rolę odegrał ze swą jazdą Aureolus. Zgodnie z przekazem Zonarasa uzurpator zginął podczas ucieczki z pola bitwy zabity przez własną straż przyboczną (Epitome XII,24). Jego ocalałe wojska obwołały cesarzem Regaliana[3].
Jedyne wiadomości o nim zachowały się w przekazach historyków (Trebeliusz Polion w Historia Augusta, Aureliusz Wiktor, Eutropiusz, Zonaras); nie są znane monety emitowane w jego imieniu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Miano to u Rzymian oznaczało człowieka wolnego z urodzenia (tzn. urodzonego jako człowiek wolny, którego rodzice byli takimi i on nie przestał nim być legalnie); przeciwstawnością był libertinus – wyzwoleniec (syn niewolnego) albo syn wyzwoleńca (Jean-Claude Fredouille: Słownik cywilizacji rzymskiej, Katowice: Książnica, 1996, s. 309).
- ↑ Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich, dz. cyt.
- ↑ Tak twierdzi Aureliusz Wiktor (Liber de caesaribus 33,2) w ślad za wzmianką w Historia Augusta (Trzydziestu pretendentów 10,1).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 2006, ISBN 83-207-1748-5
- Dietmar Kienast: Römische Kaisertabelle. Grundzüge einer römischen Kaiserchronologie. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 1996, s. 223.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- William Leadbetter: Ingenuus w De Imperatoribus Romanis [dostęp 2021-12-27]