Ingerophrynus
| Ingerophrynus[1] | |||
| Frost, Grant, Faivovich, Bain, Haas, Haddad, de Sá, Channing, Wilkinson, Donnellan, Raxworthy, Campbell, Blotto, Moler, Drewes, Nussbaum, Lynch, Green & Wheeler, 2006[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – I. biporcatus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Ingerophrynus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Bufo biporcatus Gravenhorst, 1829 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Ingerophrynus – rodzaj płazów bezogonowych z rodziny ropuchowatych (Bufonidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowym Junnanie i Indochinach na zachód do Mjanmy; na Półwyspie Malajskim do Sumatry, Borneo, Jawy, Nias, Celebesu i Filipin[5].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Ingerophrynus: Robert Frederick Inger (ur. 1920), amerykański herpetolog; gr. φρυνη phrunē, φρυνης phrunēs „ropucha”[2].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Takson wyodrębniono w 2006 po dużej rewizji taksonomii płazów[2]. 10 obecnie umieszczanych w nim gatunków należało wcześniej do rodzaju Bufo[6]. Do rodzaju należą następujące gatunki[5]:
- Ingerophrynus biporcatus (Gravenhorst, 1829)
- Ingerophrynus celebensis (Günther, 1859)
- Ingerophrynus claviger (Peters, 1863)
- Ingerophrynus divergens (Peters, 1871)
- Ingerophrynus galeatus (Günther, 1864)
- Ingerophrynus gollum Grismer, 2007
- Ingerophrynus kumquat (Das & Lim, 2001)
- Ingerophrynus ledongensis (Fei, Ye & Huang, 2009)
- Ingerophrynus macrotis (Boulenger, 1887)
- Ingerophrynus parvus (Boulenger, 1887)
- Ingerophrynus philippinicus (Boulenger, 1887)
- Ingerophrynus quadriporcatus (Boulenger, 1887)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ingerophrynus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c D.R. Frost, T. Grant, J. Faivovich, R.H. Bain, A. Haas, C.F.B. Haddad, R.O. de Sá, A. Channing, M. Wilkinson, S.C. Donnellan, Ch.J. Raxworthy, J.A. Campbell, B.L. Blotto, P.E. Moler, R.C. Drewes, R.A. Nussbaum, J.D. Lynch, D.M. Green & W.C. Wheeler. The amphibian tree of life. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 297, s. 219, 2006. DOI: 10.5531/sd.sp.13. (ang.).
- ↑ L. Fei, Ch.-Y. Ye, and J.-P. Jiang: Colored Atlas of Chinese Amphibians and Their Distributions. Sichuan: Sichuan Publishing House of Science & Technology, 2012, s. 261. ISBN 978-7536475458. (ang.).
- ↑ L. Fei & C.-Y. Ye: Amphibians of China. Cz. 1. Beijing: Chengdu Institute of Biology, Chinese Academy of Sciences. Science Press, 2016, s. 778. ISBN 978-9401795630. (ang.).
- ↑ a b D. Frost: Ingerophrynus Frost, Grant, Faivovich, Bain, Haas, Haddad, de Sá, Channing, Wilkinson, Donnellan, Raxworthy, Campbell, Blotto, Moler, Drewes, Nussbaum, Lynch, Green, and Wheeler, 2006. [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2019-12-21]. (ang.).
- ↑ Ingerophrynus biporcatus Indonesian Toad. [dostęp 2009-07-07].