Przejdź do zawartości

Innica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Innica
Ініца
Иница
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

stołpecki

Sielsowiet

Świerżeń Stary

Populacja
• liczba ludności


6
(2019)

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Innica”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Innica”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Innica”
Ziemia53°31′31″N 26°32′08″E/53,525278 26,535556

Innica (biał. Ініца, Inica; ros. Иница, Inica) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie stołpeckim, w sielsowiecie Świerżeń Stary.

Warunki naturalne

[edytuj | edytuj kod]

W pobliżu wsi leży Rezerwat Hydrologiczny Miranka oraz przepływa Niemen.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pod zaborami i w II Rzeczypospolitej zaścianek. W XIX i w początkach XX w. położona była w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Mir. Wchodziła w skład klucza mirskiego własności m.in. Radziwiłłów. Zamieszkała przez drobną szlachtę.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], w gminie Mir[1]. W 1921 miejscowość liczyła 164 mieszkańców, zamieszkałych w 30 budynkach, w tym 163 Polaków i 1 Białorusina. 148 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 16 prawosławnego[1].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

  1. Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach nowogródzkim (do 1919), baranowickim (1919-1920), nieświeskim (1920-1926) i stołpeckim (1926-1945).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]