Innica
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
53°31′31″N 26°32′08″E/53,525278 26,535556 |
Innica (biał. Ініца, Inica; ros. Иница, Inica) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie stołpeckim, w sielsowiecie Świerżeń Stary.
Warunki naturalne
[edytuj | edytuj kod]W pobliżu wsi leży Rezerwat Hydrologiczny Miranka oraz przepływa Niemen.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pod zaborami i w II Rzeczypospolitej zaścianek. W XIX i w początkach XX w. położona była w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Mir. Wchodziła w skład klucza mirskiego własności m.in. Radziwiłłów. Zamieszkała przez drobną szlachtę.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], w gminie Mir[1]. W 1921 miejscowość liczyła 164 mieszkańców, zamieszkałych w 30 budynkach, w tym 163 Polaków i 1 Białorusina. 148 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 16 prawosławnego[1].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach nowogródzkim (do 1919), baranowickim (1919-1920), nieświeskim (1920-1926) i stołpeckim (1926-1945).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Innica, pow. nowogródzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 291 .
- Mapa WIG Jeremicze. [dostęp 2024-07-11]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-07-11]. (ros. • biał.).