Innocenty (Aleksandrow)

Innocenty
	Ilija Aleksandrow
	Biskup jekaterynosławski i taganroski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	8 lipca 1793 ; Astrachań
Data śmierci	3 kwietnia 1869
	Biskup jekaterynosławski
Okres sprawowania	1838–1853
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	14 marca 1820
Diakonat	1820
Prezbiterat	1820
Chirotonia biskupia	19 maja 1832

Innocenty, imię świeckie Ilija Fiodorowicz Aleksandrow (ur. 27 czerwca^?/8 lipca 1793 w Astrachaniu, zm. 22 marca^?/3 kwietnia 1869 w Monasterze Kuriażskim) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem kapłana prawosławnego, protoprezbitera soboru Zaśnięcia Matki Bożej w Astrachaniu. W rodzinnym Astrachaniu zdobył średnie wykształcenie teologiczne w seminarium duchownym. W 1819 ukończył studia w Petersburskiej Akademii Duchownej, uzyskując stopień magistra^[1].

14 marca następnego roku złożył wieczyste śluby mnisze, po czym został wyświęcony na hieromnicha i podjął pracę inspektora w seminarium duchownym w Nowogrodzie. Rok później otrzymał godność archimandryty i został przełożonym monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Staricy. Po dwóch latach został przełożonym monasteru Przemienienia Pańskiego św. Abrahama w Smoleńsku oraz rektorem seminarium duchownego w tym samym mieście. Zasiadał ponadto w konsystorzu eparchii smoleńskiej, dziekanem znajdujących się w niej monasterów i cenzorem kazań^[1].

19 maja 1832 przyjął chirotonię na biskupa słobodzko-ukraińskiego i chersońskiego. Po trzech latach został przeniesiony na katedrę irkucką. Jako biskup irkucki wspierał działalność misyjną ks. Iwana Wieniaminowa-Popowa^[1]. W 1838 został przeniesiony po raz drugi, tym razem na katedrę jekaterynosławską i taganroską. Urząd sprawował przez piętnaście lat, po czym przeszedł w stan spoczynku i zamieszkał w Monasterze Kuriażskim k. Charkowa. Tam też zmarł^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Иннокентий (Александров). [dostęp 2013-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)].

[ortho-1] Иннокентий (Александров). [dostęp 2013-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)].

[2] de facto do 1924

[1]

[A]

Słobodzko-ukraińscy i charkowscy	Krzysztof (Sułyma) (1799–1813) Apollo (Tereszkewicz) (1813–1817) Paweł (Sabbatowski) (1817–1826) Witalis (Borisow-Żegaczow) (1826–1832) Innocenty (Aleksandrow) (1832–1835)
Charkowscy i achtyrscy	Melecjusz (Leontowicz) (1835–1840) Smaragd (Kryżanowski) (1840–1841) Innocenty (Borisow) (1841–1848) Elpidifor (Bieniediktow) (1848) Filaret (Gumilewski) (1848–1859) Makary (Bułgakow) (1859–1868) Nektariusz (Nadieżdin) (1869–1873) Sawa (Tichomirow) (1874–1879) Justyn (Ochotin) (1879–1882) Ambroży (Kluczariow) (1882–1901) Flawian (Gorodiecki) (1901–1903) Arseniusz (Briancew) (1903–1914) Antoni (Chrapowicki) (1914–1918) Nataniel (Troicki)^[A] (1921–1927) Konstantyn (Diakow) (1927–1935) Innocenty (Letiajew) (1935–1936) Innocenty (Tichonow) (1937) Aleksander (Pietrowski) (1937–1938)
Charkowscy i bohoduchowscy	Stefan (Procenko) (1945–1960) Nestor (Tuhaj) (1961–1964) Leonid (Łobaczow) (1964–1967) Leoncjusz (Gudimow) (1967–1970) Nikodem (Rusnak) (1970–1984) Ireneusz (Seredni) (1984–1989) Nikodem (Rusnak) (1989–2011) Onufry (Łehki) (od 2012)

Eparchia słowiańska i chersońska	Jewgienij (Bułgaris) (1775–1779) Nikifor (Theotokis) (1779–1786) Ambroży (Sieriebriennikow) (1786–1792) Hiob (Potiomkin) (1793)
Eparchia noworosyjska	Gabriel (Bănulescu-Bodoni) (1793–1799)
Eparchia jekaterynosławska	Atanazy (Iwanow) (1799–1805) Platon (Lubarski) (1805–1811) Hiob (Potiomkin) (1812–1823) Teofil (Tatarski) (1823–1827)
Eparchia dniepropetrowska	Onezyfor (Borowik) (1827–1828) Gabriel (Rozanow) (1828–1837) Anastazy (Kluczariew) (1837–1838) Innocenty (Aleksandrow) (1838–1853) Leonid (Zariecki) (1853–1864) Płaton (Trojepolskij) (1864–1868) Aleksij (Nowosiełow) (1868–1871) Teodozjusz (Makariewski) (1871–1885) Serapion (Majewski) (1885–1891) Augustyn (Gulanicki) (1891–1892) Włodzimierz (Szymkowicz) (1892–1896) Symeon (Pokrowski) (1896–1911) Agapit (Wisznewski) (1911–1919) Dymitr (Werbycki) (1919) Hermogen (Maksimow) (1919–1920) Jewłampij (Krasnokutskij) (1920-1921) Włodzimierz (Sokołowski-Awtonomow) (1921–1925) Makary (Karmazin) (1925-1928) Jerzy (Dielijew) (1928-1937) Konstantyn (Diakow) (1929) Sergiusz (Griszyn) (1931) Dymitr (Magan) (1942–1943) Andrzej (Komarow) (1944–1955) Szymon (Iwanowski) (1955) Guriasz (Jegorow) (1955–1959) Joazaf (Leluchin) (1959–1961) Alipiusz (Chotowicki) (1961) Warłaam (Iljuszczenko) (1990) Gleb (Sawin) (1990–1992) Kronid (Miszczenko) (1992–1993) Agatangel (Sawwin) (1993) Ireneusz (Seredni) (od 1993)