Instrument strunowy
Instrument strunowy – instrument muzyczny, którego źródłem dźwięku są napięte, drgające struny[1], może być on wykonany z włókna roślinnego, metalu, jelit zwierzęcych, jedwabiu lub materiałów sztucznych, takich jak plastik lub nylon. Prawie wszystkie instrumenty strunowe zawierają komorę lub płytę rezonansową, dzięki której dźwięk wibrującej struny jest wzmacniany. Ze względu na to, że większość instrumentów strunowych została wykonanych z drewna lub innych łatwo psujących się materiałów, ich historia przed dokumentacją pisemną jest prawie nieznana, a wiedza o pierwszych instrumentach strunowych jest ograniczona do starożytnych kultur Azji Wschodniej i Południowej, Morza Śródziemnego, Egiptu i Mezopotamii. W klasyfikacji Ericha Moritza von Hornbostela i Curt Sachs instrumenty strunowe występują jako chordofony[2]. Jednym z najstarszych instrumentów strunowych jest harfa[3]. Jedną z głównych różnic instrumentów strunowych jest ich rozmiar[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ instrumenty strunowe. sjp.pwn.pl. [dostęp 2018-05-13]. (pol.).
- ↑ stringed instrument, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2018-05-13] (ang.).
- ↑ Harfa. muzykotekaszkolna.pl. [dostęp 2018-05-13]. (pol.).
- ↑ The Nature of Music, [w:] Charles Hoffer, Cengage Advantage Books: Music Listening Today, wyd. 3, Cengage Learning, 2009, s. 30 [dostęp 2018-05-13] (ang.).