Instytut Badania Współczesnych Problemów Kapitalizmu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Instytut Badania Współczesnych Problemów Kapitalizmu - instytucja badawcza istniejąca w Warszawie w latach 1969-1985. Istnieje o niej niewiele informacji, m.in. że był to instytut partyjny (PZPR)[1] lub że wchodził w skład RSW Prasa-Książka-Ruch[2].

Według danych z bazy Archiwum Akt Nowych i zachowanych dokumentów instytut ten tworzył plany, sprawozdania, analizy, a także wydawał książki, biuletyny, bibliografie, opracowania, tłumaczenia oraz periodyki - „Współczesny Kapitalizm” i „Kapitalizm”'[3], „Archiwum Przekładów i Opracowań” (1981-1989).

Niekiedy podawana jest jego inna nazwa - Instytut Badania Podstawowych Problemów Kapitalizmu (prawdopodobnie przez analogię do Instytutu Podstawowych Problemów Marksizmu-Leninizmu). Tygodnik Wprost wskazuje inny rok utworzenia instytutu (1975), jako jego szefa (dyrektora) - Andrzeja Ławrowskiego, a jako wicedyrektora - Longina Pastusiaka, który wydawał w nim książki dotyczące kapitalizmu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bartłomiej Kozłowski, Pierwsza audycja Rozgłośni Polskiej „Radia Wolna Europa”, 2004, portal Polska.pl, dostępne w Internecie, dostęp 2008-06-26, 12:13
  2. a b Jacek Pałasiński, Czy władze PRL inspirowały sowieckie działania przeciwko papieżowi?, Wprost, nr 46/1999 (885), dostępne w Internecie, dostęp 2008-06-26, 12:13
  3. Dane nt. zasobu archiwalnego IBWPK, dostępne w Internecie, dostęp 2008-06-26, 12:13