Instytut Kultury Europejskiej w Gnieźnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Instytut Kultury Europejskiej
Kolegium Europejskie im. Jana Pawła II
Collegium Europaeum Gnesnense
Institute of European Culture
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ilustracja
Collegium Europaeum Gnesnense w Gnieźnie
Data założenia

2000

Typ

naukowo-dydaktyczny

Patron

Jan Paweł II

Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Adres

ul. Kostrzewskiego 5-7
62-200 Gniezno

Dyrektor

dr hab. Mateusz Jaeger

Członkostwo

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Położenie na mapie Gniezna
Mapa konturowa Gniezna, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Instytut Kultury Europejskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Instytut Kultury Europejskiej”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Instytut Kultury Europejskiej”
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego
Mapa konturowa powiatu gnieźnieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Instytut Kultury Europejskiej”
Ziemia52°31′58″N 17°35′00″E/52,532778 17,583333
Strona internetowa
Dziedziniec Kolegium

Instytut Kultury Europejskiej, dawniej Kolegium Europejskie im. Jana Pawła II, Collegium Europaeum Gnesnense (obecnie jest to nazwa kompleksu budynków) – jedna z czterech filii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, mająca swoją siedzibę w Gnieźnie. Instytut powstał w 2000 roku[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Instytut powstał jako Collegium Europaeum Gnesnense – Kolegium Europejskie 12 marca 2000 roku dekretem erekcyjnym Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego[1]. Idea powołania do życia takiej placówki wyszła od ówczesnego rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, prof. Stefana Jurgi. Jeszcze w 2000 roku rozpoczęto budowę kompleksu budynków przy ulicy Kostrzewskiego. Pierwszą, tymczasową siedzibą był jeden z budynków Prymasowskiego Wyższego Seminarium Duchownego. 2 czerwca 2003 roku oddano do użytku kompleks trzech budynków – części dydaktycznej, akademika ze stołówką oraz sali sportowej. 30 maja 2005 Senat Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu nadał Kolegium Europejskiemu w Gnieźnie imię Jana Pawła II[2]. Dnia 29 czerwca 2009 Senat Uniwersytetu zdecydował o powołaniu w Gnieźnie Instytutu Kultury Europejskiej, który rozpoczął działalność z dniem 1 września 2009[2]. W latach 2004–2015 Instytut wraz z I Liceum Ogólnokształcącym w Gnieźnie prowadził eksperyment pedagogiczny klasa akademicka, jako jeden z profili nauczania[3]. Uczniowie uczestniczyli w wykładach i konferencjach, organizowanych przez Instytut oraz mieli własne zajęcia z komunikacji europejskiej z wykładowcami Instytutu[4]. Instytut angażuje się także w przygotowanie zjazdów gnieźnieńskich[5].

Struktura Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Władze Instytutu[edytuj | edytuj kod]

W kadencji 2020–2024[6]:

Stanowisko Imię i nazwisko
Dyrektor dr hab. Mateusz Jaeger
Zastępca Dyrektora ds. studenckich i dydaktycznych dr Michał Duch

Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]

  1. dr hab. Aleksander Mikołajczak (2000–2008)
  2. prof. dr hab. Leszek Mrozewicz (2009–2020)
  3. dr hab. Mateusz Jaeger (od 2020)

Pracownicy[edytuj | edytuj kod]

W Instytucie zatrudnionych jest czternastu pracowników samodzielnych, w tym sześciu profesorów oraz ośmioro profesorów uczelni. Ponadto w Instytucie pracuje dziewięcioro adiunktów ze stopniem doktora[7]. Kadrę Instytutu stanowią badacze wywodzący się z dyscyplin takich jak: historia, kulturoznawstwo, językoznawstwo, filologia i politologia.

Zakłady[edytuj | edytuj kod]

Zakład Kierownik
Zakład Badań Diachronicznych dr hab. Leszek Wetesko[8]
Zakład Badań nad Tożsamością Kulturową prof. dr hab. Eliza Grzelak[9]
Zakład Studiów Kulturowych prof. dr hab. Beata Frydryczak[10]

Program dydaktyczny[edytuj | edytuj kod]

Obecnie Instytut Kultury Europejskiej prowadzi studia stacjonarne pierwszego i drugiego stopnia na kierunkach[11]:

  • komunikacja europejska
  • projektowanie kultury
  • zarządzanie w administracji lokalnej

Budynki uczelnianie[edytuj | edytuj kod]

Kompleks budynków IKE został oddany do użytku z dniem 2 czerwca 2003 roku. W skład budynku dydaktycznego, na jego trzech kondygnacjach mieszczą się różnej wielkości audiowizualne sale wykładowe, pracownia komputerowa, pomieszczenia dla władz Instytutu i jej administracji, pokoje pracowników naukowych. Znajduje się w nim także biblioteka z magazynem, mogącym pomieścić pięćdziesiąt tysięcy woluminów oraz czytelnią. Przy czytelni zlokalizowano pokój studencki z dostępem do komputera stacjonarnego, drukarki i skanera. Budynek główny jest w pełni dostosowany do potrzeb osób z niepełnosprawnościami: schody wyposażone w poręcze po obu stronach, windy obsługują wszystkie poziomy i części obiektu oraz wyposażone są w komunikaty głosowe oraz przyciski z alfabetem Braille’a. Ponadto przy salach wykładowych znajdują się tabliczki z numerem sali zapisanym w alfabecie Braille’a.

Drugim budynkiem jest dom studencki wraz z pralnią i stołówką. W akademiku znajdują się pokoje jedno- i dwuosobowe, każdy z własną łazienką oraz dostępem do kuchni. Część pokoi dostosowana jest do potrzeb osób z niepełnosprawnościami.

W trzecim budynku znajduje się sala sportowa i siłownia[1].

W skład kampusu wchodzi również kameralny amfiteatr.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Instytut Kultury Europejskiej regularnie publikuje:

  • Studia Europaea Gnesnensia – czasopismo interdyscyplinarne, półrocznik zapewniający natychmiastowy, otwarty dostęp do wszystkich swoich treści, o wskaźniku oceny czasopisma Ministerstwa Edukacji i Nauki 20 pkt[12]
  • Acta Humanistica Gnesnensia - seria wydawnicza, w ramach której publikowane są prace kadry naukowej Instytutu, tłumaczenia i materiały pokonferencyjne[13]
  • Opuscula Gnesnensia – seria, w ramach której publikowane są wykłady wygłaszane przez zaproszonych gości i pracowników Instytutu[14]

W Instytucie wydawany jest także spIKEr – studenckie pismo, prowadzone przez studentów i adiunktów IKE[15].

Współpraca międzyuczelniana[edytuj | edytuj kod]

Placówka współpracuje z licznymi uniwersytetami w Europie m.in. z E.A.C.-Centre d’Etudes Superieures en Economie, Art et Communication[16] (Paryż, Francja), Universidad de Zaragoza(inne języki) (Saragossa, Hiszpania), Latvijas Universitate (Ryga, Łotwa), Ernst-Moritz-Arndt-University Greifswald (Greiswald, Niemcy), Johann Wolfgang Goethe Universität Frankfurt am Main (Frankfurt nad Menem, Niemcy), University of Fribourg (Fryburg, Szwajcaria), Universita degli Studi di Roma „La Sapienza” (Rzym, Włochy), Universita degli studi di Milano (Mediolan, Włochy), Universita del Salento(inne języki) (Salento, Włochy), Catholic University in Ruzomberok (Różomberg, Słowacja), Martin Luther Universität Halle-Wittenberg (Wittenberga, Niemcy), Uniwersytet Pedagogiczny im. P. Tyczny w Humaniu(inne języki) (Humań, Ukraina).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M. Miazek, E. Jarmakowska, A. Szpulak, Ponad Granicami. Collegium Europaeum Gnesnense 2000–2003, Gniezno 2003.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Towarzystwo Miłośników Gniezna: Encyklopedia Gniezna i Ziemi Gnieźnieńskiej. Gniezno: 2011, s. 110–111. ISBN 978-83-932928-0-6.
  2. a b Historia IKE. Instytut Kultury Europejskiej. [dostęp 2017-03-08].
  3. Eliza Grzelak: Klasy akademickie. [dostęp 2017-03-08].
  4. Klasy akademickie i Instytut Historii UAM. [dostęp 2017-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-18)].
  5. Przebieg X Zjazdu Gnieźnieńskiego. [dostęp 2017-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)].
  6. IKE UAM – Dyrekcja. [dostęp 2020-10-01].
  7. IKE UAM – Pracownicy. [dostęp 2020-01-13].
  8. dr hab. prof. UAM Leszek Wetesko. [dostęp 2020-01-13].
  9. prof. dr hab. Eliza Grzelak. [dostęp 2020-01-13].
  10. prof. dr hab. Beata Frydryczak. [dostęp 2023-06-26].
  11. Kandydaci – Instytut Kultury Europejskiej UAM w Gnieźnie [online] [dostęp 2022-06-12] (pol.).
  12. https://pressto.amu.edu.pl/index.php/seg/about
  13. http://ike.amu.edu.pl/publikacje/acta-humanistica-gnesnensia/
  14. http://ike.amu.edu.pl/publikacje/opuscula-gnesnensia/
  15. Spiker. Instytut Kultury Europejskiej. [dostęp 2017-03-08].
  16. École EAC - Culture / Luxe / Marché de l'art [online], École EAC - Culture / Luxe / Marché de l'art [dostęp 2022-06-12] (fr.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]