Inwersja paracentryczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Inwersja paracentrycznainwersja chromosomowa, która, odwrotnie niż pericentryczna, nie obejmuje fragmentu zawierającego centromer. W czasie rekombinacji w pachytenie wytwarzają się zrekombinowana dicentryczna chromatyda zawierająca dwa centromery oraz fragment bez centromeru, który w anafazie I nie przechodzi do komórki. Dicenryczny fragment natomiast podlega rozerwaniu, co prowadzi do utworzenia się niekompletnych chromosomów[1].

Zapis ISCN dla przykładowej inwersji paracentrycznej chromosomu 2: 46,XX,inv(2)(q10q15)[potrzebny przypis]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hugh Fletcher, Ivor Hickey, Paul Winter: Genetyka – krótkie wykłady. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 276. ISBN 83-01-13213-2.