Inés Suárez
 José Mercedes Ortega, Inés Suárez podczas obrony miasta Santiago, 1897 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| |
Inés Suárez (ur. 1507 w Plasencia, zm. 1580 w Santiago de Chile) – hiszpańska konkwistadorka, jedna z założycielek Santiago de Chile.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Inés Suárez urodziła się w 1507 roku w Plasencii w Hiszpanii. Brak jest informacji o wydarzeniach z jej młodości. Prawdopodobnie wyszła za mąż w młodym wieku. Pierwszą pewną informacją z jej życia jest opuszczenie Hiszpanii i wyruszenie do Ameryki w wieku 30 lat[1] w poszukiwaniu męża, Juana de Málagi, który wyruszył do Ameryki w celu zdobycia tamtejszych bogactw. Po przybyciu do Ameryki szybko dowiedziała się o śmierci męża[2]. W nieznanych okolicznościach dołączyła do wyprawy Pedro de Valdivii do Chile jako jedyna Europejka[3]. Z czasem Suárez stała się przyjaciółką, a następnie kochanką Valdivii[1].
Prawdopodobnie Suárez wyznaczyła miejsce, w którym powstało Santiago de Chile[4] (wówczas Santiago del Nuevo Extremo[1]). Jako osoba pochodząca z Estremadury umiała odnaleźć źródła wody na pustynnych obszarach Chile[4]. Brała także aktywny udział w obronie nowego miasta przed atakami Indian. Pod nieobecność gubernatora, dzięki jej odwadze i zdecydowaniu[1], 11 września 1541 roku[3] udało jej się uchronić miasto od kapitulacji[1] przed oblegającymi je oddziałami Indian Mapuche[4]. W niektórych źródłach podkreślano, że w trakcie walki wykazała się okrucieństwem[1] wobec siedmiu schwytanych indiańskich wodzów[4], którym ścięła głowy w celu zastraszenia atakujących oddziałów[1]. Wystraszeni egzekucją jeńców Indianie odstąpili od oblężenia i wycofali się w popłochu[4].
Jej związek z Valdivią trwał do czasu jego procesu w Limie, podczas którego oskarżono go o romans z Suárez i zmuszono do sprowadzenia do Ameryki swojej żony[1] – Mariny Ortíz de Gaete – oraz wydania Inés Suárez za mąż[3]. Ostatecznie w 1549 roku Valdivia ożenił z nią jednego ze swoich dowódców, Rodrigo de Quirogę[1]. Od czasu ślubu wiodła spokojne, pobożne życie. Wraz z mężem przyczyniła się do budowy kościoła i klasztoru w Santiago[3].
Zmarła w 1580 roku w Santiago de Chile[1].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Jest bohaterką powieści „Inés, pani mej duszy” autorstwa Isabel Allende. W 2020 na jej podstawie nakręcono serial o tym samym tytule[5][6], od 26 kwietnia 2022 emitowany na antenie TVP2[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Biografia de Inés Suárez. Biografías y Vidas. [dostęp 2013-06-27]. (hiszp.).
- ↑ Recenzja książki „Inés, pani mej duszy”. Dziennik Literacki, 2008-09-20. [dostęp 2013-06-27]. (pol.).
- ↑ a b c d Historia de Chile: Biografías. Inés Suárez: ¿1507?-1580. La compañera de Valdivia. [w:] Biografía de Chile [on-line]. [dostęp 2013-06-27]. (hiszp.).
- ↑ a b c d e Endy Gęsina-Torres. Konkwistadorzy w spódnicach. „Ale historia”. 4/2013 (54), s. 6-7, 2013-01-28. Agora SA. (pol.).
- ↑ Ines, pani mej duszy. Nowy serial kostiumowy TVP2 opowie historię kobiety konkwistadorki | HISTORIA.org.pl - historia, kultura, muzea, matura, rekonstrukcje i recenzje historyczne [online], HISTORIA.org.pl, 20 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-21] (pol.).
- ↑ Inés del alma mía. [dostęp 2022-04-21].
- ↑ Ines, pani mej duszy, odc. 4/11 [online], programtv.onet.pl [dostęp 2022-04-21].