Przejdź do zawartości

Ioane Petritsi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ioane Petritsi
იოანე პეტრიწი
Ilustracja
Pomnik Petritsiego w Tbilisi, 2015
Data urodzenia

XII w.

Zawód, zajęcie

filozof, tłumacz

Ioane Petritsi (XII wiek) – średniowieczny gruziński filozof, działający w Bizancjum i na terenie Gruzji, reprezentujący neoplatonizm[1], tłumacz na język gruziński dzieł Nemezjusza z Emezy i Proklosa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Brak jest rzetelnych informacji biograficznych na temat Petritsiego[2]. Jego działalność początkowo umiejscawiano na przełomie XI i XII w., lecz nowsze badania wskazują na wiek XII[2]. Większość informacji pochodzi z zapisków samego Petritsiego, pozostawionych w jego komentarzach do tłumaczonych dzieł[2].

Wykształcenie zdobył w Bizancjum[1] albo bezpośrednio w akademii filozofii założonej przez cesarza Konstantyna IX Monomacha, albo u zwolenników tej szkoły[3]. Pracował w jednym z głównych kulturalnych i intelektualnych ośrodków ówczesnej Gruzji – monastyrze Gelati[4].

Do dziś zachowały się trzy prace Petritsiego[3]:

  • tłumaczenie na język gruziński dzieła Nemezjusza z Emezy De Natura Hominis (pol. O naturze ludzkiej)
  • wstęp do tłumaczonego psałterza
  • tłumaczenie na język gruziński i opatrzenie komentarzem dzieła Proklosa Elementatio theologica (pol. Elementy teologii)

Petritsi łączył nowatorsko wiarę chrześcijańską z przemyśleniami filozoficznymi[3]. Tłumaczenie Nemesiusa przyniosło mu rozgłos, a wraz z nim problemy ze strony zarówno Gruzinów jak i Greków[2].

Jego tłumaczenie Proklosa zostało w XIII w. przetłumaczone na język ormiański[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
w języku angielskim