18°15′18″N 53°38′56″E/18,255000 53,648889Irem
| opuszczone miasto | |
9.jpg) Domniemane ruiny Iremu | |
| Państwo | |
|---|---|
Położenie na mapie Omanu  | |
| 18°15′18″N 53°38′56″E/18,255000 53,648889
| |
Irem, Iram, często określany jako Irem o tysiącu filarów (arab. إرَم ذات العماد Iramu ḏāt al-`imād) – zaginione miasto na pustyni Ar-Rab al-Chali, w dzisiejszym Omanie. Miasto istniało od III tysiąclecia p.n.e. do początków naszej ery, słynęło z pałaców i świątyń o pozłacanych kolumnach[1]. Głównym partnerem handlowym Iremu była Ebla w Syrii. Mieszkańcami Iremu byli ludzie z plemienia 'Ad, przez Ptolemeusza zwani Ubarytami.
Według Koranu (11:50-60; 89:6-8) Iram został zniszczony ponieważ jego mieszkańcy, zajmujący się okultyzmem i oddający cześć kamiennym bożkom, nie nawrócili się pomimo ostrzeżeń proroka Huda. „Iram” jest również imieniem wodza Edomitów w biblijnej Księdze Rodzaju. Imiona w genealogiach Starego Testamentu są zazwyczaj nazwami ludów lub krain.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nigel Groom, Frankincense and Myrrh, Longman, 1981, s. 81