Irena Adamowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Adamowicz
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1910
Warszawa

Data i miejsce śmierci

12 sierpnia 1973
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz komunalny Północny w Warszawie

Stanowisko

działaczka harcerska

Odznaczenia
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Irena Adamowicz (ur. 11 maja 1910 w Warszawie, zm. 12 sierpnia 1973 w Warszawie[1]) – polska harcerka, jedna z naczelnych Związku Harcerstwa Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia socjologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Przed II wojną światową była związana z żydowską organizacją Haszomer Hacair, działała w żeńskich władzach ZHP. Podczas okupacji hitlerowskiej jako wizytator domów dziecka lub w przebraniu niemieckiej zakonnicy wielokrotnie przedostawała się do gett żydowskich m.in. w Wilnie, Kownie, Szawlach i Białymstoku, wielokrotnie do getta warszawskiego. Członek Armii Krajowej, była łączniczką między ŻOB a AK[2]. Uczestniczyła w powstaniu warszawskim jako sanitariuszka[3]. Po 1945 pracowała w Polskim Biurze Repatriacyjnym we Frankfurcie jako tłumaczka, następnie wizytator domów dziecka, a później Bibliotece Narodowej, otrzymała medal Sprawiedliwy wśród Narodów Świata przez Jad Waszem w 1985[4].

Życie i działalność Ireny Adamowicz przedstawiła w swojej książce „Irena Adamowicz. Sprawiedliwa wśród Narodów Świata” Larissa Cain.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Irena Adamowicz. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2018-03-04].
  2. Tadeusz Władysław Świątek, Rafał Chwiszczuk "Od Sawy do Kamy czyli kobiecy ruch społecznikowski" Wydawca Fundacja Cultus Warszawa 2011 s. 30
  3. Larissa Cain, Irena Adamowicz. Sprawiedliwa wśród Narodów Świata, wyd. W Drodze, Poznań 2011, ISBN 978-83-7033-754-4. s. 128
  4. Adamowicz Irena – Polscy Sprawiedliwi – Przywracanie Pamięci. [dostęp 2011-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-12)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]