Irena Bańkowska
 kapitan
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1939 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
łączniczka gen. Antoniego Chruściela ps. "Monter" |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Irena Bańkowska (ur. 1919, zm. 2017[1]) – żołnierz AK, powstaniec warszawski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W kampanii wrześniowej 1939 r. była społeczną opiekunką rodzin zmobilizowanych rezerwistów. W latach 1940–1944 w ZWZ-AK. Przeszła przeszkolenie sanitarne oraz w zakresie kartografii wojskowej. Działała w małym sabotażu kryptonim „Wawer”. Była łączniczką Aleksandra Kamińskiego w Biurze Informacji i Propagandy w okresie od listopada 1942 do marca 1944 r. Od marca do sierpnia 1944 r. kierowała pocztą międzywydziałowej Komendy Okręgu Warszawa.
W powstaniu warszawskim była łączniczką gen. Antoniego Chruściela ps. „Monter”. Po upadku powstania znalazła się w obozach jenieckich w Niemczech, a po ich wyzwoleniu w służbach pomocniczych w I Brygadzie Spadochronowej gen. Stanisława Sosabowskiego.
30 lipca 2007 Prezydent Lech Kaczyński odznaczył Irenę Bańkowską Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski podczas obchodów 63. rocznicy wybuchu powstania warszawskiego[2]. W 2012 została wyróżniona medalem „Pro Masovia”[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Irena Bańkowska, Warszawa, 31.01.2017 - kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej / Archiwum Lecha Kaczyńskiego / Aktualności / Rok 2007 / Wolna Polska jest najwyższą wartością [online], www.prezydent.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Pro Masovia – 2012 r.. mazovia.pl. [dostęp 2019-03-09].