Irena Głowaczewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Głowaczewska
Data urodzenia

20 maja 1935

Data i miejsce śmierci

1 listopada 2005
Karczew

Zawód, zajęcie

lekarz, działaczka społeczna

Stanowisko

wiceminister zdrowia, Główny Inspektor Sanitarny (1997–1999)

Irena Głowaczewska (ur. 20 maja 1935[1], zm. 1 listopada 2005 w Karczewie[2]) – polska lekarz epidemiolog i działaczka społeczna, doktor nauk medycznych, w latach 1997–1999 podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej i Główny Inspektor Sanitarny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia medyczne i obroniła doktorat, specjalizowała się w epidemiologii. Pracowała jako kierownik Wydziału Epidemiologii Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Warszawie, pełniła funkcję wiceprezes Zrzeszenia Polskich Stowarzyszeń Medycznych. Objęła funkcję szefowej Krajowego Centrum ds. AIDS. Od 24 grudnia 1997 do 23 listopada 1999 pełniła funkcję podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia i Głównego Inspektora Sanitarnego, później przeszła na emeryturę i doradzała jako ekspert w Krajowym Centrum ds. AIDS[2].

Współautorka książki Żyć z wirusem: Poradnik dla osób żyjących z HIV. W 1999 uhonorowana Czerwoną Kokardką[3]. Zmarła wskutek nieuleczalnej choroby[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 1998 r. nr 13, poz. 206
  2. a b c Epitafium. izba-lekarska.pl, 2 stycznia 2006. [dostęp 2020-03-25].
  3. Uhonorowani Czerwoną Kokardką w Polsce. aids.gov.pl. [dostęp 2020-03-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]