Irena Nelkenowa

Irena Nelkenowa
Data urodzenia	1899
Data i miejsce śmierci	20 sierpnia 1944 ; Warszawa
	Odznaczenia

Irena Nelkenowa z domu Borkowska ps. Wanda Nowina (ur. 1899, zm. 20 sierpnia 1944 w Warszawie) – polonistka, podczas powstania warszawskiego komendantka oddziału kobiecego Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa m. st. Warszawy w Obwodzie Śródmieście.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed wojną pracowała w Instytucie Oświaty Dorosłych i Wydziale Oświaty Dorosłych Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Podczas Obrony Warszawy w kampanii wrześniowej 1939 była pielęgniarką w przychodni Polskiego Czerwonego Krzyża. Od roku 1943 działała w konspiracji w Państwowym Korpusie Bezpieczeństwa. Wkrótce zdała egzamin oficerski.

Zginęła 20 dnia powstania warszawskiego w domu przy ul. Miodowej 24.

Jej mężem był Jan Nelken zamordowany w Katyniu przez NKWD w 1940. Mieli córkę Annę – „Inkę”, która była łączniczką w batalionie "Zośka"; odznaczona Krzyżem Walecznych. Tak jak jej matka, zginęła w powstaniu.