Irena Zarzycka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Zarzycka
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1900
Łódź

Data i miejsce śmierci

26 maja 1993
Ożarów Mazowiecki

Narodowość

Polka

Język

polski

Alma Mater

Wolna Wszechnica Polska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Irena Zarzycka (z domu Hoeck) (ur. 5 maja 1900 w Pabianicach[1], zm. 26 maja 1993 w Ożarowie Mazowieckim) – polska pisarka, autorka popularnych romansów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Pabianicach jako córka Ludwika Haecka urzędnika kolejowego i jego żony Józefy z domu Jasieńska. W 1920 ukończyła szkołę średnią w Pabianicach, a w latach 1920–1925 studiowała humanistykę na Wolnej Wszechnicy Polskiej. Młodość spędzoną w Pabianicach opisała w autobiografii Panna Irka. Jej powieści przed wojną były bestsellerami – np. debiutancka Dzikuska miała do 1939 siedem wydań i została zekranizowana[2].

W 1924 wyszła za mąż za Mieczysława Zarzyckiego, kartografa w Wojskowym Instytucie Kartograficznym.

W czasie II wojny światowej jej mąż był ofiarą zbrodni katyńskiej zamordowany w Charkowie, a syn zmarł na tyfus w obozie koncentracyjnym w Majdanku[3]. Po tych doświadczeniach przestała tworzyć. W okresie 1945-1953 pracowała jako nauczycielka w Ołtarzewie i Ożarowie Mazowieckim. Następnie pracowała w Pruszkowie w Powiatowej Radzie Narodowej i prowadziła bibliotekę powiatową. Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. Zmarła w wieku 93 lat i pochowana została na Cmentarzu Żbikowskim w Pruszkowie.

Wszystkie jej utwory w 1951 objęto zapisem cenzury w Polsce, ze skutkiem natychmiastowego wycofania z bibliotek[4]. Pierwsze powojenne wydanie jej powieści Dzikuska ukazało się dopiero w 1988 roku.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Uchwałą Rady Miejskiej LXXII/665/23 Ożarowa Mazowieckiego Biblioteka Publiczna w Ożarowie Mazowieckim otrzymała imię Ireny Zarzyckiej[5][6].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Dzikuska (1927)
  • Jawnogrzesznica (1928)
  • Ślubne pantofelki (1928)
  • Okruch zaklętego zwierciadła (1929)
  • Chłopiec z dalekiej ojczyzny (1929)
  • Kwiat jabłoni (1929)
  • Córka wichru (1930)
  • Panna Irka (1930)
  • Kłamstwo (1931)
  • Tabor (1931)
  • Królewski lot (1933)
  • Wieczna młodość (1933)
  • Wschody i zachody (1934)
  • Pod wiatr (1934)
  • Pałac śród gór (1935)
  • Muszla (1935)
  • Samotnicy (1937)
  • Sześć bajek wybranych (1946), zbiór wierszy dla dzieci

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Współcześni polscy pisarze i badacze literatury - słownik bibliograficzny. redakcja - Jadwiga Czachowska i Alicja Szałagan. T. tom 9: W-Z. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2004, s. 395-396. ISBN 83-02-09242-8 tom 9 i ISBN 83-02-05444-5 całość. [dostęp 2023-12-23].
  2. Sławomir Saładaj: Zarzycka – królowa romansów. Urząd Miasta Pabianice.
  3. Irena Zarzycka – królowa romansów [online], Wirtualne Muzeum Ożarów Mazowiecki [dostęp 2021-04-12] (pol.).
  4. Cenzura PRL, posłowie Zbigniew Żmigrodzki, Wrocław 2002, s. 46.
  5. Biblioteka Publiczna im. Ireny Zarzyckiej w Ożarowie Mazowieckim [online], Serwis Gminy Ożarów Mazowiecki [dostęp 2023-12-23] (pol.).
  6. Ewa Pawlak, Patronka [online], Biblioteka Publiczna im. Ireny Zarzyckiej w Ożarowie Mazowieckim, 1 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-23] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Wzorek: Twórczość Ireny Zarzyckiej. Kielce: Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej, 2004