Irene di Spilimbergo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irene di Spilimbergo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1540
Udine

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1559
Wenecja

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo
poezja

Epoka

renesans

Irene di Spilimbergo (ur. 1540 w Udine[1], zm. 15 grudnia 1559 w Wenecji[1]) – włoska malarka i poetka.

Była uczennicą Tycjana[1]. Malowała portrety, obrazy historyczne i religijne[1]. Jest znana przede wszystkim jako adresatka tomu pamiątkowego, zredagowanego przez Dionigiego Atanagiego[2] i wydanego w dwa lata po jej śmierci (1561)[1][3], zawierającego 279 włoskich i 102 łacińskich wierszy. Wśród autorów dedykowanych jej liryków znaleźli się Scipione Ammirato, Lodovico Dolce, Lodovico Domenichi, Bernardo Tasso, Torquato Tasso, Tycjan, Girolamo Muzio, Luigi Tansillo, Giuseppe Bettusi i Benedetto Varchi[4].

Anonimowy malarz ze szkoły Tycjana namalował portret Irene di Spilimbergo[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Spilimbergo, Irene di. web.archive.org. [dostęp 2017-07-24]. (ang.).
  2. Atanagi, Dionigi. treccani.it. [dostęp 2017-07-24]. (wł.).
  3. La Storia le storie: la storia di Irene. salottoculturalestabia.blogspot.com. [dostęp 2017-07-24]. (wł.).
  4. Anne Jacobson Schutte: Irene di Spilimbergo: The Image of a Creative Woman in Late Renaissance Italy. jstor.org, 1981. [dostęp 2017-07-24]. (ang.).
  5. Irene di Spilimbergo. www.nga.gov. [dostęp 2017-07-24]. (ang.).