Ireneusz Bobrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ireneusz Bobrowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1954
Warszawa

profesor nauk filologicznych
Specjalność: językoznawstwo polonistyczne
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Doktorat

17 stycznia 1989
Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Habilitacja

1990

Profesura

22 sierpnia 1995[1]

Polska Akademia Nauk / Umiejętności
Status PAN

członek krajowy czynny

Status PAU

członek krajowy czynny

Uczelnia

Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk
Uniwersytet Jagielloński

Ireneusz Bobrowski (ur. 19 listopada 1954 w Warszawie) – polski językoznawca, profesor nauk humanistycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1978 roku ukończył studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim[2]. Studiował też w Nijmegen w Holandii[2]. Rozprawę doktorską pt. Cechy subkategoryzacji czasowników przechodnich we współczesnym języku polskim, której promotorem był Marian Kucała, obronił w 1982 roku w Instytucie Języka Polskiego PAN[2]. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał tamże w 1990 w oparciu o rozprawę Gramatyka generatywno-transformacyjna a uogólniona gramatyka struktur frazowych. Postanowieniem Prezydenta RP z 22 sierpnia 1995 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych.

Po uzyskaniu magisterium, podjął w 1978 roku pracę w Instytucie Języka Polskiego PAN, gdzie w 1990 roku objął stanowisko docenta. Od 2002 do 2008 roku był dyrektorem IJP PAN. Nadto był kierownikiem Katedry Językoznawstwa Ogólnego i Indoeuropejskiego Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W przeszłości związany był również z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Kielcach, przekształconą następnie w Akademię Świętokrzyską, gdzie w latach 90. sprawował funkcję dyrektora Instytutu Filologii Polskiej. Współpracował również z Wyższą Szkołą Zarządzania w Rzeszowie.

Zajmuje się językoznawstwem, metajęzykoznawstwem i filozofią językoznawstwa. Jest członkiem Komisji do Oceny Podręczników Szkolnych Polskiej Akademii Umiejętności i Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Cechy subkategoryzacyjne polskich czasowników przechodnich, Wrocław 1985
  • Gramatyka generatywno-transformacyjna (TG) a uogólniona gramatyka struktur fazowych (GPSG). Próba porównania i oceny obu teorii z punktu widzenia ich przydatności do opisu wybranych faktów składniowych polszczyzny, Wrocław 1988
  • Językoznawstwo racjonalne. Z zagadnień teorii językoznawczej i metodologii opisów gramatycznych, Kraków 1993
  • Gramatyka opisowa języka polskiego. Zarys modelu generatywno-transformacyjnego, t. 1, Kielce 1995
  • Gramatyka opisowa języka polskiego. Zarys modelu generatywno-transformacyjnego, t. 2, Kielce 1998
  • Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków 1998
  • Składniowy model polszczyzny, Kraków 2005
  • Problems of Methodology and Philosophy in Linguistics, Frankfurt am Main 2015

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. dr hab. Ireneusz Bobrowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2008-08-10].[martwy link]
  2. a b c prof. zw. dr hab. Ireneusz Bobrowski. ijp.pan.pl. [dostęp 2017-12-14]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, t. 1, A-G, red. nauk. J. Kapuścik, Warszawa 1998, s. 131.