Islas San Benito
28°18′12″N 115°35′24″W/28,303333 -115,590000 Przedstawiciel Agave sebastiana sfotografowany na wyspach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Powierzchnia |
3,899 km² |
Położenie na mapie Meksyku  | |
| 28°18′12″N 115°35′24″W/28,303333 -115,590000
| |
Islas San Benito – grupa wysp leżąca na Oceanie Spokojnym, u wybrzeży meksykańskiego stanu Kalifornia Dolna, 25 km na zachód od wyspy Cedros. Administracyjnie są częścią jednostki Delegación Isla de Cedros, która zaś stanowi część gminy Ensenada.
Grupa składa się z trzech jałowych wysp, o łącznej powierzchni 3,899 km², otoczonych skałami i kępami listownicowców. Wedle spisu ludności z roku 2001 wyspę Benito del Oeste zamieszkiwały dwie osoby, zaś pozostałe pozostawały niezamieszkane[1].
Geografia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Benito del Oeste (2,6 km²) stanowi najbardziej wysuniętą na zachód i największą wyspę spośród wszystkich. Ma charakter płaskowyżu z najwyższym wzniesieniem, o wysokości 202 m n.p.m., blisko centrum wyspy. Mierząca około 4 m wysokości mniejsza latarnia morska mieści się południowej części wyspy. Główna latarnia, mierząca 17 m wysokości, znajduje się na północno-zachodnim krańcu wyspy; nie jest znana data jej wybudowania, jednak było to przed rokiem 1934. Do latarni przylega jednopiętrowy dom[2]. 1,6 km na zachód od Benito del Oeste leżą skały Rocas Pinaculo[3].
Benito del Centro (0,4 km²) oraz Benito del Este (0,9 km²) – dwie pozostałe wyspy – leżą od wschodniej strony wyspy Benito del Oeste, od której oddziela je Canal de Peck, będący głębokim kanałem morskim o szerokości około 65 m[3]. Na Benito del Este obecne są 4 wzgórza o wysokości około 140 m. Benito del Centro jest wyspą płaską i nisko wyniesioną, najwyższe wzgórze – we wschodniej części wyspy – liczy 25 m wysokości.
Na roślinność składają się głównie krzewy i zioła, jak i duże kaktusy (Cylindropuntia prolifera, C. ramosissima[4]). Z powodu jałowości wyspy nie występuje tu duża ilość ptaków, jednak w okresie lęgowym nurniczek ciemny (Ptychoramphus aleuticus) spotykany jest licznie.
Endemity[edytuj | edytuj kod]
Z powodu odrębności geograficznej wysp, rozwinęło się kilka endemicznych gatunków zwierząt[5]:
- uta plamoboka (Uta stansburiana) – podgatunek stellata
- dziwuszka reliktowa (Haemorhous mexicanus mcgregori) – podgatunek dziwuszki ogrodowej wymarły w latach 40. XX w.
- bagiennik żółtobrewy (Passerculus sandwichensis) – podgatunek sanctorum
oraz roślin[4]:
- Cryptantha patula – Benito del Oeste
- Dudleya linearis – Benito del Oeste
- Hemizonia streetsii – Benito del Oeste i Benito del Este
- Lavatera venosa – wszystkie wyspy
- Mammillaria neopalmeri – Benito del Oeste i Benito del Este
- Senecio benedictus – Benito del Oeste
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Instituto Nacional de Estadística, Geografía e Informática: Principales resultados por localidad 2005 (ITER). wersja z dnia 28 marca 2007. (hiszp.).
- ↑ Lighthouses of Mexico: Northern Baja California. The University of North Carolina, czerwiec 2002.
- ↑ a b National Geospatial-Intelligence Agency (2004): Sector 2 – West coast of Baja California. W: PUB153 Sailing Directions (Enroute): West Coasts of Mexico & Central America (10th ed.): 9–18. ProStar Publications. ISBN 1-57785-559-0
- ↑ a b California/Mexico Island Conservation Database (2007): Plant accounts: Guadalupe Island. Data dostępu 20 października 2007
- ↑ Thayer, John E. & Bangs, Outram. Birds Collected by W. W. Brown, Jr., on Cerros, San Benito and Natividad Islands in the Spring of 1906, with Notes on the Biota of the Islands. „Condor”. 9 (3), s. 77–81, 1907. DOI: 10.2307/1361136.