Ismail Ndroqi
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Burmistrz Tirany | |
| Okres |
od 1917 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1878 |
| Data i miejsce śmierci |
5 marca 1944 |
| Mufti Durrësu | |
| Okres sprawowania |
1928-1939 |
| Wyznanie | |
| Kościół |
Wspólnota Muzułmańska Albanii |
Ismail Ndroqi (ur. 1878 w Tiranie, zm. 5 marca 1944 w Durrësie[1][2]) – albański polityk i działacz niepodległościowy, duchowny muzułmański, burmistrz Tirany w latach 1917-1922.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem nauczyciela Ali Effendi Ndroqiego. Po ukończeniu szkoły w Tiranie kontynuował naukę w medresie w Stambule[1]. W 1910 powrócił do Tirany, gdzie objął funkcję myderriza (nauczyciela) w lokalnej medresie. Od czasu studiów w Stambule był związany z albańskim ruchem narodowym[2]. W listopadzie 1912 uczestniczył we wciągnięciu albańskiej flagi na maszt w Tiranie, jako demonstracji przynależności tego miasta do państwa albańskiego[1]. W latach 1914–1915 wraz z grupą działaczy narodowych był więziony przez rebeliantów Haxhi Qamiliego, do których udał się z misją pojednawczą[2].
W roku 1917 został wybrany przez radę Tirany na burmistrza miasta, funkcję tę pełnił do roku 1922. W 1917 z inicjatywy Ndroqiego powstał w Tiranie sierociniec dla dzieci, które straciły rodziców w wyniku działań wojennych i epidemii[2]. W 1918 wziął aktywny udział w przygotowaniach do kongresu albańskich działaczy narodowych w Tiranie. Był zwolennikiem przeniesienia stolicy do Tirany i sygnatariuszem memorandów wysyłanych na Konferencję Pokojową do Paryża, protestujących przeciwko podziałowi ziem albańskich[1]. W 1920 był organizatorem oddziału ochotników z Tirany, którzy wzięli udział w bitwie o Wlorę. W latach 1923–1924 związany politycznie z ugrupowaniem politycznym Xhoka[2].
W latach 1913–1917 pełnił funkcję muftiego Shijaku, a następnie muftiego Kavai. W 1928 wycofał się z działalności politycznej, obejmując urząd muftiego Durrësu[1]. W czasie okupacji włoskiej w swoim domu ukrywał bojowników ruchu oporu[2]. Zmarł w marcu 1944.
Imię Ndroqiego nosi jeden z meczetów w Kamzie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Valter Gjoni: Kryetarët e Tiranës. Tirana: 2016, s. 26-27. ISBN 9928-4336-0-7. (alb.).