Ivan Buchinger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ivan Buchinger
Pseudonim

Buki

Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1986
Gabčíkovo

Obywatelstwo

Słowacja

Wzrost

175 cm

Masa ciała

66 kg

Styl walki

brazylijskie jiu-jitsu

Debiut

2008

Federacja

Oktagon MMA

Kategoria wagowa

piórkowa, lekka, półśrednia

Klub

Team MMA Spirit

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

50

Zwycięstwa

41

Przez nokauty

10

Przez poddania

24

Przez decyzje

6

Porażki

9

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 10 grudnia 2023.

Ivan Buchinger (ur. 14 lutego 1986 w Gabčíkovie[1]) – słowacki zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) węgierskiego pochodzenia[2], mistrz Cage Warriors w wadze lekkiej (2013–2014) oraz dwukrotny M-1 Global w wadze piórkowej (2014–2016, 2017). Były zawodnik polskiej organizacji KSW[3]. Były mistrz federacji Oktagon MMA w wadze lekkiej (od 30 stycznia 2021 do 4 czerwca). Od 11 września 2021 mistrz wagi piórkowej tej samej organizacji.

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

W mieszanych sztukach walki zadebiutował w 2008 pokonując Ivana Rodriguesa[4]. W latach 2008–2010 walczył głównie w kraju notując imponujący bilans 17 zwycięstw i tylko 2 porażek. W tym czasie pokonywał m.in. Rosjan Majrbieka Tajsumowa[5] i Magomiedrasuła Chasbułajewa[6] oraz Polaka Michała Elsnera[7], a przegrywał z Siergiejem Golajewem[8].

Cage Warriors[edytuj | edytuj kod]

Od 2011 do 2013 toczył pojedynki na lokalnych turniejach Heroes Gate oraz dla czołowej w Europie organizacji Cage Warriors, gdzie 31 grudnia 2012 przegrał walkę o pas mistrzowski CW z Irlandczykiem Conorem McGregorem[9]. Porażkę o tytuł powetował sobie równy rok później 31 grudnia 2013 odbierając ówczesnemu mistrzowi CW pas w kategorii lekkiej Stevenowi Rayowi, którego poddał w czwartej rundzie[10]. Tytułu nie zdołał obronić gdyż na początku 2014 związał się z rosyjską organizacją M-1 Global.

M-1 Global[edytuj | edytuj kod]

W debiucie na rosyjskiej ziemi 4 kwietnia 2014 pokonał przed czasem w rewanżowym starciu Golajewa[11]. 17 października tego samego roku znokautował w czwartej rundzie Turała Ragimowa zostając mistrzem M-1 w wadze piórkowej[12].

10 maja 2015 obronił tytuł w starciu z ówczesnym mistrzem M-1 wagi lekkiej, Francuzem Mansourem Barnaoui, z którym zwyciężył jednogłośnie na punkty[13].

Tytuł rosyjskiej organizacja stracił 9 grudnia 2016 na rzecz Magomieda Idrisowa, który znokautował go w 1. rundzie i odebrał pas[14].

15 czerwca 2017 podczas M-1 Challenge 80 w chińskim Harbin pokonał Rosjanina Timura Nagibina w czwartej rundzie przez poddanie i ponownie zdobył pas M-1 wagi piórkowej, zwakowany wcześniej przez Idrisowa[15].

24 listopada 2017 na M-1 Challenge 86 przegrał z Inguszem Chamzatem Dalgijewem przez nokaut w pierwszej rundzie, tracąc ponownie mistrzostwo M-1[16].

Walki w czechach i występ dla KSW[edytuj | edytuj kod]

27 grudnia 2018 w Pradze w walce o tytuł organizacji XFN wagi piórkowej pokonał Litwina Sergeja Grečicho przez poddanie w czwartej rundzie[17].

7 grudnia 2019 roku zadebiutował dla polskiej organizacji KSW[18]. Podczas gali KSW 52: The Race przegrał jednogłośnie na punkty w walce o tymczasowy pas mistrzowski KSW w wadze piórkowej z mistrzem Salahdinem Parnassem[19].

Oktagon MMA[edytuj | edytuj kod]

31 stycznia 2021 podczas gali Oktagon 21 stoczył pojedynek o pas mistrzowski w wadze lekkiej dla czesko-słowackiej organizacji Oktagon MMA, rywalem „Bukiego” został Ronald Paradeiser. Pojedynek już w pierwszej rundzie zwyciężył Buchinger, poddając rywala duszeniem zza pleców oraz zdobywając mistrzostwo w wadze lekkiej[20].

11 września 2021 na gali Oktagon 27 zdobył kolejny pas, tym razem kategorii piórkowej, wygrywając pojedynek z Vojto Barboríkiem przez decyzję jednogłośną[21][22].

4 grudnia 2021 podczas gali Oktagon 29 miał zawalczyć po raz trzeci z rzędu o pas mistrzowski innej kategorii wagowej (tym razem wagi półśredniej), jednak nie doszło do starcia z aktualnym mistrzem – Davidem Kozmą[23].

4 czerwca 2022 na Oktagon 33 stracił pas wagi lekkiej, gdzie przegrał przez techniczny nokaut z niepokonanym Losene Keitą[24][25].

Podczas Oktagon 45, które odbyło się 29 lipca 2023 pokonał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie Francuza, Abou Tounkara[26].

Następnie 7 października 2023 na Oktagon 47 zwyciężył przez TKO w drugiej odsłonie z reprezentantem Czech, Jakubem Dohnalem[27].

9 grudnia 2023 podczas Oktagon 50 przystąpił do walki o wakujący pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze lekkiej, mierząc się w walce rewanżowej ze swoim rodakiem, Ronaldem Paradeiserem[28]. Tym razem Buchinger musiał uznać wyższość swojego rywala, który pokonał go przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie[29].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

Lista zawodowych walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 41-9 Słowacja Ronald Paradeiser (17-8) TKO (przerwanie przez lekarza) 3 5:00 Oktagon 50: Keita vs. Samsonidse 09.12.2023 Czechy Ostrawa Pojedynek o wakujący pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze lekkiej. Co-Main Event
Wygrana 41-8 Czechy Jakub Dohnal (12-3) TKO (ciosy pięściami) 2 4:47 Oktagon 47: Česko vs. Slovensko 07.10.2023 Słowacja Bratysława Co-Main Event
Wygrana 40-8 Francja Abou Tounkara (9-4) TKO (ciosy pięściami) 2 4:46 Oktagon 45: Sanikidze vs. Keita 29.07.2023 Czechy Praga
Przegrana 39-8 Belgia Losene Keita (8-0) TKO (ciosy pięściami) 1 3:00 Oktagon 33: Buchinger vs. Keita 04.06.2022 Niemcy Frankfurt nad Menem Stracił pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze lekkiej, Main Event
Wygrana 39-7 Słowacja Vojto Barborík (13-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 Oktagon 27: Buchinger vs. Barborík 11.09.2021 Słowacja Bratysława Zdobył pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze piórkowej. Main Event
Wygrana 38-7 Słowacja Ronald Paradeiser (11-6) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:29 Oktagon 21: Paradeiser vs. Buchinger 30.01.2021 Czechy Brno Zdobył pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze lekkiej, Main Event
Przegrana 37-7 Francja Salahdine Parnasse (12-0) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 KSW 52: Race 07.12.2019 Polska Gliwice Walka o pas mistrzowski KSW w wadze piórkowej
Wygrana 37-6 Ukraina Roman Gołowinow (9-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:47 Cage Fighting 7 26.10.2019 Węgry Gyor Main Event
Wygrana 36-6 Ukraina Aleksiej Oleinik (23-15) Poddanie 1 1:50 Prague Fight Night 27.06.2019 Czechy Praga Co-Main Event
Wygrana 35-6 Litwa Sergej Grečicho (26-10-1) Poddanie (duszenie brabo) 4 4:11 XFN 15: Marpo vs Rytmus 27.12.2018 Czechy Praga Zdobył pas mistrzowski XFN w wadze piórkowej, Co-Main Event
Wygrana 34-6 Czechy Jaroslav Pokorný (14-6) Poddanie (duszenie brabo) 2 0:27 XFN 11: Back to the O2 Arena 28.06.2018 Czechy Praga Co-Main Event
Wygrana 33-6 Ukraina Andriej Krasnikow (13-3) Poddanie (duszenie anakonda) 2 2:54 M-1 Challenge 89: Buchinger vs. Krasnikov 10.03.2018 Rosja Petersburg Main Event
Przegrana 32-6 Rosja Chamzat Dalgijew (9-1) KO (ciosy pięściami) 1 2:35 M-1 Challenge 86: Battle in Nazran 24.11.2017 Rosja Nazrań Stracił pas mistrzowski M-1 w wadze piórkowej, Co-Main Event
Wygrana 32-5 Rosja Timur Nagibin (13-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 4 3:24 M-1 Challenge 80: Battle in the Celestial Empire 2 15.06.2017 Harbin Zdobył pas mistrzowski M-1 w wadze piórkowej, Co-Main Event
Przegrana 31-5 Rosja Magomied Idrisow (6-1) KO (cios pięścią) 1 3:25 M-1 Challenge 73: Battle of Narts 3 09.12.2016 Rosja Nazrań Main Event
Wygrana 31-4 Rosja Michaił Korobkow (12-1-1) Poddanie (duszenie północ-południe) 1 4:41 M-1 Challenge 67: Battle in the Land of Fire 04.06.2016 Azerbejdżan Baku
Wygrana 30-4 Francja Mansour Barnaoui (12-2) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 M-1 Challenge 62: Buchinger vs. Barnaoui 10.10.2015 Rosja Soczi Obronił pas mistrzowski M-1 w wadze piórkowej
Wygrana 29-4 Rosja Aliyar Sarkerov (16-2) TKO (ciosy pięściami) 2 1:54 M-1 Global: M-1 Challenge 56 10.04.2015 Rosja Moskwa
Wygrana 28-4 Azerbejdżan Tural Ragimov (12-1) TKO (ciosy pięściami) 4 4:34 M-1 Challenge 52: Battle of Narts 17.10.2014 Rosja Nazrań
Wygrana 27-4 Rosja Mikhail Malyutin (27-13) Decyzja (większościowa) 3 5:00 M-1 Challenge 50: Battle of Neva 15.04.2013 Rosja Petersburg
Wygrana 26-4 Rosja Sergey Golyaev (23-10) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:14 M-1 Global: M-1 Challenge 47 04.04.2014 Rosja Orenburg
Wygrana 25-4 Szkocja Steven Ray (14-4) Poddanie (duszenie zza pleców) 4 3:43 CWFC 63 31.12.2013 Irlandia Dublin
Wygrana 24-4 Anglia Mick Sinclair (12-3) Poddanie (klucz na rękę) 2 1:59 CWFC 60 05.10.2013 Anglia Londyn
Wygrana 23-4 Rosja Dzhamal Magomedov (8-1) Poddanie (trójkąt z balachą) 3 1:42 CWFC 58 24.08.2013 Rosja Grozny
Wygrana 22-4 Anglia Jason Ball (20-11) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 CWFC 54 04.05.2013 Walia Cardiff
Przegrana 21-4 Irlandia Conor McGregor (11-2) KO (ciosy pięściami) 1 3:40 CWFC 51 31.12.2012 Irlandia Dublin Walka o pas mistrzowski Cage Warriors w wadze lekkiej, Main Event
Wygrana 21-3 Węgry Tamas Ladi (0-1) TKO (ciosy pięściami) 1 1:38 KFG - Kyokushin Fighters Gala 09.06.2012 Słowacja ?
Wygrana 20-3 Szwecja Diego Gonzalez (15-6) TKO (ciosy pięściami) 2 1:30 CWFC - Fight Night 6 24.05.2012 Bahrajn Madinat Isa
Wygrana 19-3 Rumunia Ioan Maftei (2-1) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 0:45 HG - Heroes Gate 7 19.04.2012 Czechy Praga
Przegrana 18-3 Finlandia Anton Kuivanen (16-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Cage 15 - Powered by Reezig 29.04.2011 Finlandia Espoo
Wygrana 18-2 Rosja Maratbek Kalabekov (14-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 HG - Heroes Gate 3 24.03.2011 Czechy Praga
Wygrana 17-2 Finlandia Jarkko Latomaki (16-6) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:23 Cage 14 - All Stars 20.11.2010 Finlandia Espoo
Wygrana 16-2 Rosja Magomedrasul Khasbulaev (9-3) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 4:09 HG - Heroes Gate 2 21.10.2010 Czechy Praga
Wygrana 15-2 Polska Szymon Walaszek (1-2) Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) 1 ? DG - Den Gladiatora 9 02.10.2010 Słowacja Trenczyn
Wygrana 14-2 Węgry Gabor Gorbics (1-2) Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) 1 3:01 PK - Panhungaria Kupa 19.06.2010 Węgry Budapeszt
Wygrana 13-2 Węgry Daniel Kmegy (2-0) Poddanie (odwrotne duszenie trójkątne) 1 3:30 PK - Panhungaria Kupa 19.06.2010 Węgry Budapeszt
Przegrana 12-2 Rosja Sergey Golyaev (16-7) KO (cios pięścią) 1 0:20 APF - Azerbaijan vs. Europe 22.05.2010 Azerbejdżan Baku
Przegrana 12-1 Szwecja Akira Corassani (6-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 BOB 2 - Battle of Botnia 12.12.2009 Szwecja Umeå
Wygrana 12-0 Chorwacja Zvonimir Brala (2-0) KO (ciosy pięściami) 1 0:53 NOF - Night Of Fights 1 31.10.2009 Słowacja Nitra
Wygrana 11-0 Albania Jetmir Emruli (0-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 0:32 KOTR - Return of Gladiators 16.10.2009 Czechy Brno
Wygrana 10-0 Rosja Vladimir Zenin (12-3) Decyzja (większościowa) 3 5:00 HC 4 - Hell Cage 4 20.09.2009 Czechy Praga
Wygrana 9-0 Polska Michal Elsner (1-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:30 FSC 3 - Fight Stage Championship 3 30.04.2009 Słowacja Koszyce
Wygrana 8-0 Niemcy Ric Schreiter (8-2) TKO (ciosy pięściami) 1 1:26 FFC - On Tour 25.04.2009 Niemcy Jena
Wygrana 7-0 Niemcy Jesse-Bjorn Buckler (10-10) Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) ? ? FCB 13 - Fight Club Berlin 13 05.04.2009 Niemcy Berlin
Wygrana 6-0 Dania Rasmus Bendtsen (3-1) TKO (ciosy pięściami) 2 2:05 HC 3 - Hell Cage 3 29.03.2009 Czechy Praga
Wygrana 5-0 Węgry Laszlo Forro (1-2) Poddanie (duszenie zza pleców) ? ? VT - Vendetta 15.03.2009 Węgry Csongrád
Wygrana 4-0 Czechy Radek Vermirovsky (1-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 ? FSC 2 - Fight Stage Championship 2 10.11.2008 Słowacja Bratysława
Wygrana 3-0 Rosja Majrbiek Tajsumow (4-0) Poddanie (duszenie bulldog) 2 3:12 HC 2 - Hell Cage 2 19.10.2008 Czechy Praga
Wygrana 2-0 Węgry Istvan Racz (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 3:04 TFC - TotalFight 20.08.2008 Węgry Peszt
Wygrana 1-0 Meksyk Ivan Rodriguez Gutierrez (1-5) ? ? ? FSC 1 - Fight Stage Championship 1 02.06.2008 Słowacja Koszyce Debiut w zawodowym MMA

[30]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sherdog.com, Ivan [online], Sherdog [dostęp 2021-10-31].
  2. ↑ Buchinger “Buki” Iván bemért a holnapi M-1 Global címmeccsére. totaldamage.hu, 2017-06-14. [dostęp 2018-07-03]. (węg.).
  3. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. Ivan Buchinger nowym nabytkiem federacji KSW – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 28 sierpnia 2019 [dostęp 2019-09-03] (pol.).
  4. ↑ FSC 1 - Fight Stage Championship 1 [online], MMA-Core [dostęp 2022-12-27] (ang.).
  5. ↑ HC 2: Hell Cage 2 | ESPN FightCenter [online], ESPN [dostęp 2022-12-27] (ang.).
  6. ↑ HG: Heroes Gate 2 Fight Results - ESPN (UK) [online], ESPN [dostęp 2023-10-19] (ang.).
  7. ↑ Sherdog.com, FSC 3 - Fight Stage Championship 3 [online], Sherdog [dostęp 2023-10-19] (ang.).
  8. ↑ APF - Azerbaijan vs. Europe [online], MMA-Core [dostęp 2022-12-27] (ang.).
  9. ↑ Cage Warriors 51 results: McGregor embarrasses Buchinger, 'JT-Money' wins title. mmajunkie.com, 2012-12-31. [dostęp 2017-06-15]. (ang.).
  10. ↑ Mike Bohn: Cage Warriors 63 results: Ivan Buchinger, Jim Alers victorious in title fights. mmajunkie.com, 2013-12-31. [dostęp 2017-06-15]. (ang.).
  11. ↑ Karol Dąbrowski, M-1 Challenge 47: Battle In The Heart Of The Continent – relacja i wyniki [online], mmarocks.pl, 4 kwietnia 2014 [dostęp 2024-03-03] (pol.).
  12. ↑ Jakub Bijan: M-1 Challenge 52: Battle Of Narts – wyniki. mmarocks.pl, 2014-10-17. [dostęp 2017-06-15]. (pol.).
  13. ↑ Karol Dąbrowski: M-1 Challenge 62: Buchinger vs. Barnaoui – relacja i wyniki. mmarocks.pl, 2015-10-10. [dostęp 2017-06-15]. (pol.).
  14. ↑ Karol Dąbrowski: M-1 Challenge 73: Battle Of Narts – wyniki. mmarocks.pl, 09.12.2016. (pol.).
  15. ↑ Wyniki M-1 Challenge 80. tapology.com, 2017-06-15. [dostęp 2017-06-15]. (ang.).
  16. ↑ Wyniki M-1 Challenge 86. tapology.com. [dostęp 2017-11-27]. (ang.).
  17. ↑ XFN 15: porażka Grzegorza Siwego! 20 tysięcy widzów na gali MMA w Czechach!. fightsport.pl, 2018-12-28. [dostęp 2018-12-28]. (pol.).
  18. ↑ Filip Wiszniewski, Salahdine Parnasse vs Ivan Buchinger w mistrzowskim starciu na KSW 52! [online], Polish Fighters, 28 października 2019 [dostęp 2023-09-23] (pol.).
  19. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. KSW 52. Salahdine Parnasse – Ivan Buchinger. Kolejny popis w wykonaniu 23-latka. Obronił pas – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 7 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-08] (pol.).
  20. ↑ Jakub Madej, OKTAGON 21 – wyniki. Ivan Buchinger mistrzem wagi lekkiej. Przegrane Waliczek i Rymarzak | MMA ROCKS [online], MMA Rocks!, 31 stycznia 2021 [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  21. ↑ Kamil Zejma, OKTAGON MMA 27: Buchinger vs. Barborik - karta walk. Gdzie i jak oglądać? [online], InTheCage.pl, 6 września 2021 [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  22. ↑ Rafał Grabosz, OKTAGON 27 – wyniki. Ivan Buchinger oraz Jonas Magard zwycięscy | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 12 września 2021 [dostęp 2021-10-31] (pol.).
  23. ↑ Kamil Zejma, Ivan Buchinger w drodze po trzeci pas! Na OKTAGON MMA 29 podejmie Davida Kozmę [online], InTheCage.pl, 7 listopada 2021 [dostęp 2021-11-07] (pol.).
  24. ↑ Kamil Zejma, Czerwcowe OKTAGON MMA 33 we Frankfurcie. Martin Zawada w rozpisce [online], InTheCage.pl, 26 marca 2022 [dostęp 2022-03-27] (pol.).
  25. ↑ SPORT SK, Ringier Slovakia Media, VIDEO: Oktagon 33: Šok vo Frankfurte, Buchinger padol v 1. kole! Veľkolepý návrat Vémolu [online], Šport.sk [dostęp 2022-06-05] (słow.).
  26. ↑ Adam Szymański, Oktagon 45 wyniki - kto wygrał? [online], ZAWÓD TYPER, 30 lipca 2023 [dostęp 2023-09-23] (pol.).
  27. ↑ Bartłomiej Griese, OKTAGON 47 - wyniki gali z udziałem Polaków [online], InTheCage.pl, 7 października 2023 [dostęp 2023-10-07] (pol.).
  28. ↑ Simon Head, Oktagon 50: Lightweight title rematch added as Paradeiser and Buchinger run it back in Ostrava [online], Fighters Only, 18 października 2023 [dostęp 2023-10-19] (ang.).
  29. ↑ Adam Szymański, Oktagon 50 - wyniki na żywo - skróty walk - kto wygrał? [online], ZawódTyper, 10 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-10] (pol.).
  30. ↑ Ivan Buchinger ("Buki") MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2024-03-03] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ivan_Buchinger&oldid=73123695”